Als het Jaguar-team onder leiding van Tom Walkinshaw in 1988 in Florida landt voor de 24 uur van Daytona, geeft niemand een stuiver voor een Britse overwinning. De Porsches waren in de voorgaande jaren dominant en van de onverwoestbare 962 stonden toch echt acht exemplaren op de grid. De Jaguar-brigade, voorzien van de iconische Castrol-livery, had de Nederlander Jan Lammers in de gelederen. Hij werd in de #61 auto gekoppeld aan Danny Sullivan en Davy Jones. De formatie viel in de tweede helft van de race uit met oververhittingsproblemen. Lammers pakte zijn spullen en was al volledig omgekleed toen hij werd tegengehouden door teambaas Tom Walkinshaw. Of hij even het stuur van de #60 bolide van John Nielsen, Martin Brundle en Raul Boesel wilde overnemen. Die auto ging aan de leiding, maar de voorsprong slonk en Lammers werd als joker ingezet. Echter, het zorgde voor de nodige verwarring. "Boesel stond ook klaar om in te stappen en vroeg 'wat doe jij hier?'. Ik gaf aan dat Tom me dit gevraagd had en dat hij dus met hem op moest nemen", zo vertelt Jan Lammers in gesprek met RacingNews365 , het verhaal dat overigens ook staat opgetekend in zijn recent verschenen biografie. Lammers vervulde zijn taak met verve en breidde de voorsprong uit tot zo'n twee minuten, terwijl de klok twee resterende uren aangaf. Uiteindelijk zou de #60 als winnaar worden afgevlagd en kon Lammers de 24 uur van Daytona op zijn cv bijschrijven: "Normaal gesproken loop je daar misschien niet mee te koop als je 'maar' twee uur hebt gereden. Maar ik durf te zeggen dat mijn stint het verschil maakte tussen winnen of tweede worden." Aan die briljante stint hing een geldprijs van 5000 dollar, want de manier waarop Lammers de voorsprong uitbouwde leverde hem de Camel Smooth Move Award op, noem het de Driver of the Day award zoals we die vandaag de dag in de Formule 1 kennen. Dat geld heeft Lammers echter nooit gezien. Iedereen dacht namelijk dat het Boesel was die die stint reed en die ging er met de centen vandoor. "Ik heb dat maar zo gelaten, ik ben niet bij hem aan gaan kloppen voor dat geld, hij baalde al genoeg van hoe de zaken gegaan waren", aldus Lammers. En de herinnering aan die twee uurtjes races, koestert hij meer dan welk geldbedrag dan ooit. "Ik presteerde in die tijd op de toppen van mijn kunnen en was gewoon de snelste Jaguar-coureur. In die ene stint viel alles ook prachtig op zijn plaats. Het was één van mijn mooiste stints ooit."
Meest gelezen
