Ferrari: 8,5 Wat heeft Ferrari een beulswerk geleverd in de afgelopen twee jaren. In 2016 reed de Scuderia nog achter Mercedes en Red Bull aan en mocht men blij zijn met een verdwaalde tweede plaats, anno 2018 hebben de Italianen absoluut de beste wagen én – niet onbelangrijk in het V6-turbohybridetijdperk – de beste motor. Als Sebastian Vettel iets meer geluk had gehad en zijn hoofd bovendien iets koeler had weten te houden, dan hadden de Duitser en zijn werkgever aan kop kunnen gaan in zowel de strijd om het rijders- als constructeurskampioenschap kunnen gaan. De weg is nog lang: na de zomerstop worden er nog negen Grands Prix afgewerkt en dus zijn er nog 225 WK-punten te verdelen bij de coureurs, en 387 stuks bij de constructeurs. De verhoudingen zoals deze voor de zomerstop waren beoordelend, kan Ferrari een serieuze gooi doen naar haar eerste rijderstitel sinds 2007 en haar eerste teamkampioenschap sinds 2008. Overwinningen: vier Polepositions: vijf Podiumplaatsen: veertien WK-punten: 335 Sebastian Vettel: 8 Hij won de eerste twee races, was ongenaakbaar in Canada en gaf rijles in Groot-Brittannië. Daarnaast raasde Vettel vijfmaal naar de poleposition en had hij evengoed kunnen winnen in Azerbeidzjan en Duitsland, had de Safety Car-fase hem om verschillende redenen niet genekt. Waarom Vettel niet aan de leiding gaat in de strijd om het wereldkampioenschap is duidelijk: de Duitser maakt gewoonweg teveel fouten. Goed, aan de tik die hij in China van Max Verstappen kreeg kon de viervoudig wereldkampioen helemaal niets doen, maar de onbesuisde actie na de start in Frankrijk en de glijpartij voor eigen publiek waren onnodig en hebben bovendien waardevolle punten gekost. In tegenstelling tot 2017 lijkt alles nu wel de kant van Vettel op te komen, het is na de zomerstop aan hem zelf om te maximaliseren. Je hoeft niet elke race te winnen, maar in ieder geval op het podium eindigen zal het motto zijn. De nulscore in Duitsland en in Frankrijk verloren punten hebben al genoeg schade berokkend. Desalniettemin vertoont Vettel als alles goed gaat dominante trekjes die niet meer zichtbaar zijn geweest sinds de titelwinnende jaren bij Red Bull Racing. Overwinningen: vier Polepositions: vijf Podiumplaatsen: zes WK-punten: 189 Kimi Raikkonen: 7,5 Het probleem van Kimi Raikkonen is dat hij de laatste slag meestal mist. Vrijwel elke coureur zou een moord voor zijn zitje doen – de Fin staat bijzonder dicht op het vuur en gaat bovendien met enige regelmaat naar het podium. Raikkonen komt echter nóóit verder dan een tweede startplaats of een tweede stek aan de eindstreep. Voor Ferrari is dat hemels: zij willen geen heibel in de tent en hebben in de persoon van Vettel al een absolute nummer één. Toch is het zonde dat Raikkonen niet meer weet te profiteren van de ijzersterke bolide waarin hij als 38-jarige nog altijd zijn rondjes mag draaien. De laatste overwinning van de Iceman dateert van maart 2013, en stamt nog uit de tijd dat de Fin in een zwartgouden Lotus rondreed. Of het gewoon domme pech is of een kwestie van stuurmanskunsten valt zelfs te betwisten: op de Hockenheimring had Raikkonen in principe kunnen winnen, ware het niet dat alles fout ging in een halve ronde tijd. Op Baku zat hij eersterangs en ook de Oostenrijkse Grand Prix had een andere uitslag kunnen hebben. Ondanks dat het heilig vuur lijkt te zijn gedoofd, is Raikkonen nog altijd een van de frontrunners van de Formule 1 en dat is eigenlijk best wel knap. Beste resultaat: tweede (twee keer) Beste startplaats: tweede (drie keer) Podiumplaatsen: acht WK-punten: 146
Meest gelezen
