Verstappen levert 'op bestelling': "Oud hoofd op jong tienerlichaam"

Max Verstappen heeft inmiddels zijn tiende seizoen in de Formule 1 erop zitten en al die tien jaren bracht hij in de Red Bull-familie door. Maar zijn eerste 23 races reed hij voor het zusterteam, dat toen nog door het leven ging als Toro Rosso. Daar maakte hij al veel indruk op Graham Watson, toen werkzaam als Race Team Manager bij de Italiaanse renstal.

"Vanaf het eerste moment dat je met ze gaat werken, besef je dat jongens als Max Verstappen bijzonder zijn. Niet alleen ik zie dat, ook de engineers. Je merkt het aan hun gezichten. Na een rondje in de auto van talenten als Max fluisteren ze tegen elkaar en je hoort ze denken: 'Mijn hemel, wat is dit?' Dat was in Japan ook zo, toen Max voor het eerst instapte in de vrije training. Iedereen was opgewonden", aldus Watson bij FORMULE 1 Magazine.

"Als je in de Formule 1 werkt, volg je, omdat je zo op je eigen prestaties bent gericht, de lagere klassen niet zo intensief als teambazen. We hadden gehoord dat Max snel was. Alleen wist niemand precies hoe snel. Wat ik mij nog goed van Japan herinner, is hoe kalm hij was en exact wist wat hij moest doen. Er zat al 'een oud hoofd' op een jong tienerlichaam."

Watson vervolgt: "Bij Max’ trainingssessie in Brazilië maakte hij nog meer indruk. Hij raakte de auto er kwijt in een slip. De meeste coureurs zouden zijn gecrasht, Max hield de auto op de baan en reed een ronde later zijn snelste tijd. Dan weet je dat het vertrouwen en geloof er is. Max kan leveren op bestelling. Zijn mentale kracht is waarschijnlijk zijn grootste kracht. Hij kan alles blokkeren: een kenmerk van de grote kampioenen. Max luistert niet naar al het lawaai om hem heen, focust zich op zijn werk. De enige reden waarom hij in de Formule 1 is, is om te winnen. En dat is het."

"Bij Toro Rosso creëerde hij motivatie. Voor een team is hij verlichtend en inspirerend. Maakt niet uit wie je bent, je omringt jezelf graag met winnaars en wilt daarmee verbonden zijn. Met Max is dat zo, want wie wil er nou niet met zo’n coureur werken? Wat mij op persoonlijk vlak na tien jaar opvalt: Max is nog steeds dezelfde bescheiden jongen. Hij is niet bevangen door de spotlights, als mens geen spat veranderd. Hij heeft zijn grenzen leren vinden. Max is een bijzondere jongen", zo sluit hij af.