Meest in het oog springende verandering is natuurlijk de geminimaliseerde vin op de motorkap. Een haaienvin kunnen we het niet meer noemen. De T-wing waar de haaienvin mee gepaard ging, is afgezakt naar beneden en zit nu vast aan de draagarm van de achtervleugel. De T-wing heeft vele centimeters aan lengte ingeboet. De airbox lijkt op het eerste gezicht een kopie van die van de W08, maar wie goed kijkt zie dat de inlaat nu is verdeeld in vier verschillende kanalen. Vorig jaar waren dat er nog drie. Voor de sidepods zien we lage barge boards die in een soort boemerang-vorm achter elkaar geschakeld zijn, met op opstaande randjes. Dit om de luchtstroom zo optimaal mogelijk om en onder de vloer te sturen. Iets verder naar voren zien we dat de voor Mercedes kenmerkende 'horens' en de schep aan weerszijden van de neus zijn behouden.
De neus en voorvleugel an sich doen sterk denken aan de W08 van vorig jaar. voorvleugels zijn echter snel te vervangen, dus kijk niet raar op als men in Barcelona met een nieuwer exemplaar op de proppen komt. In de punt van de neus vallen twee openingen op. Ook de Mercedes is voorzien van een S-duct. Mercedes lijkt vooralsnog niet mee te gaan in de door Ferrari ingegeven trend van hoge, in breedte smallere sidepods. Die van Mercedes zijn wat wijder dan wat we van de andere 2018-bolides gewend zijn. Verder naar achter buigen de sidepods al snel naar binnen af. Dit duidt erop dat ze de combinatie van krachtbron en versnellingsbak opnieuw een stuk compacter in het geheel hebben weten te verwerken.
Meest gelezen
