"Je moet weten dat Enzo Ferrari geen gemakkelijk leven heeft gehad. Enzo kende zowel successen als flinke tragedies in zijn leven, maar toch bleef hij altijd hard aan het werk om de Scuderia aan de top te houden. Van die mentaliteit heb ik onwijs veel geleerd en zijn werkmentaliteit heb ik dan ook in de rest van mijn leven meegenomen", begint Luca di Montezemolo tegenover RacingNews365 vol genoegen over zijn voormalige baas. Al op jonge leeftijd werd di Montezemolo binnen gehaald bij de Scuderia. Eerst als assistent van Enzo, later als teambaas, waarna een korte break volgde. Daarna keerde de Italiaan terug als president van Ferrari en werden onder zijn leiding de grote successen geboekt in het Michael Schumacher-tijdperk van het team uit Maranello. "Helaas heeft Enzo de jaren van Schumacher niet meer mee mogen maken. Toch heb ik bij de eerste titel van Michael moeten denken aan Enzo. Het was namelijk al lang geleden dat Ferrari daarvoor nog eens een coureurstitel wist te winnen (er zat 21 jaar tussen de Ferrari-titel van Jody Scheckter en de eerste Ferrari-titel van Schumacher in 2000). Tijdens zulke emotionele momenten lijk je toch contact met elkaar te hebben. Ook omdat ik me kon indenken hoe graag Enzo weer een titel had gewonnen, racen was namelijk zijn lust en leven", zo herinnert hij de oprichter van Ferrari, die in 1988 op 90-jarige leeftijd overleed. Di Montezemolo zag gedurende zijn lange en imposante carrière bij Ferrari verschillende grote kampioenen voorbij komen bij de Scuderia, zoals Schumacher, Lauda, Raikkonen en Scheckter. Toch zag ook de 73-jarige Italiaan dat er maar één coureur was die Enzo Ferrari echt omarmde: Gilles Villeneuve. "Gilles was als een zoon voor Enzo, de twee hadden een prachtige relatie met elkaar. Gilles was Gilles en dat begreep Enzo. Zijn liefde voor hem was heel groot en de pijn was dan ook des te groter toen Villeneuve bij een crash op Zolder om het leven kwam. Enzo maakte zoals gezegd veel tragiek in zijn leven mee, zo stierf zijn zoon Dino Ferrari al op 24 jarige leeftijd. Toen Gilles overleed op Zolder, knakte er dan ook iets in Enzo. De dood van de Gilles heeft hem heel diep geraakt, dat werd in de jaren erna ook duidelijk." "Ondanks dat Gilles nooit wereldkampioen werd of zelfs een groot winnaar was, veroverde hij de harten van de Ferrari-fans en vooral die van de Italiaanse fans. Je ziet ook nu in Italië nog overal herinneringen aan Gilles, omdat hij een publiekslieveling was. Zoveel als Enzo van hem hield, zo gold dat ook voor de generatie Formule 1-fans die opgroeide met de Canadees. Als mens, maar ook als coureur, zijn aanvallende manier van rijden. Dat alles samen heeft ervoor gezorgd dat de Italianen Gilles nooit meer los hebben gelaten. Zo ook Enzo niet."
Meest gelezen
