Waarom de poleposition niet per se een voordeel is voor de GP van Mexico

De Grand Prix van Mexico kent nog niet zo'n hele rijke historie, niet in het moderne tijdperk, althans. De Grand Prix prijkt sinds 2015 weer op de Formule 1-kalender, enkel vorig jaar is hij vanwege het coronavirus niet verreden. Echter, de paar races (vijf stuks) die er verreden zijn, hebben allemaal iets met elkaar gemeen. De polesitter kwam bij de start altijd direct onder druk te staan. Meer dan eens lag de snelste man in de kwalificatie na de eerste bochtencombinatie niet langer meer aan kop. Zo wist Max Verstappen bijvoorbeeld in twee opeenvolgende seizoenen de polesitter (Sebastian Vettel respectievelijk Daniel Ricciardo in 2017 en 2018) te verschalken vóór het aanremmen van de eerste bocht. In 2016 stond Hamilton nog dusdanig onder de druk dat hij met blokkerende wielen de eerste bocht afsneed. Bijzondere prijs voor poleposition Veilig ben je als polesitter dus allerminst. De reden daarvoor is natuurlijk het lange rechte stuk richting de eerste bocht. Het totale rechte stuk van start-finish meet ruim 1,3 kilometer. Genoeg tijd dus om een goede slipstream op te zoeken op weg naar de eerste bocht. Echter, de polesitter geniet wél een klein voordeel in het feit dat hij aan de schone kant van de baan start. Op het Autodromo Hermanos Rodiguez wordt weinig geracet, waardoor de baan stoffig is, zoals we op vrijdag al hebben kunnen zien. Ingrediënten voor een spannende run down naar de eerste bocht zijn dus volop aanwezig. Bovendien is er voor deze GP is er een extra reden om in de kwalificatie het gaspedaal toch net iets dieper in te trappen in de jacht op poleposition. De snelste man in de kwalificatie krijgt een zeer fraaie replica van de racehelm van vijfvoudig wereldkampioen Juan Manuel Fangio overhandigd. Toch weer eens wat anders dan dat Pirelli-windtunnelbandje!