Exclusief interview met Raikkonen: "Wat dat betreft was ik niet klaar voor Formule 1"

Hij was 20 jaar oud en had pas 23 races verreden in de single seaters toen Kimi Raikkonen 21 jaar geleden voor het eerst in een Formule 1-wagen stapte. Op het bochtige circuit Mugello, waar de Formule 1 vorig jaar voor het eerst een Grand Prix-weekend afwerkte, mocht de Fin na aandringen van zijn managers bij Peter Sauber (oprichter en destijds eigenaar van het huidige Alfa Romeo) laten zien uit welk racehout hij gesneden was. RacingNews365 sprak met Kimi Raikkonen over die eerste jaren in zijn carrière. Het jonge ventje uit Espoo, een Finse stad dichtbij Helsinki, werd voor de leeuwen gegooid, zo herinnert hij zich nog. Hij had destijds geen flauw idee of hij voorbereid was voor die eerste driedaagse Formule 1-test, maar hij greep de kans met beide handen aan. "Ik wist niet eens wat 'klaar zijn' voor een Formule 1-test inhield", lacht hij als we vragen of hij er op dat moment klaar voor was. "Als je de kans krijgt, dan pak je die. In de Formule 1 krijg je namelijk niet veel kansen", zo blikt hij terug op zijn eerste stapjes in de Formule 1-wereld. "Vervolgens probeer je natuurlijk van zo'n kans te profiteren, want je weet nooit wat er gaat gebeuren." Het was in ieder geval geen makkie, zo herinnert de Fin zich. "Er was nog geen stuurbekrachtiging en mijn nek kon de krachten niet aan. Vergeleken met de Formule Renault waarin ik toen uitkwam was het remmen en de bochtensnelheid compleet anders dan ik gewend was." "Wat dat betreft was ik nog niet klaar voor de Formule 1. Maar dat ging ik hen natuurlijk niet vertellen, dat ik me nog niet sterk genoeg voelde", grinnikt de Fin. "Ik had gelukkig drie dagen voor de test. Alles ging eigenlijk te snel voor me, vooral tijdens die eerste dag. Het was grappig, want nadat ik een nachtje had geslapen ging het allemaal veel beter en zag het er normaler uit." "Het team wist dat het lastig zou worden voor mij om veel ronden achter elkaar te rijden. Ik deed er misschien een stuk of drie voordat ik weer naar binnen kwam. Het was misschien ook niet de makkelijkste plek voor je eerste meters, Mugello, maar mij hoor je niet klagen hoor! Soms was het echter niet makkelijk zonder stuurbekrachtiging." Interview gaat verder onder de afbeelding

In aanloop naar zijn eerste Formule 1-test had Kimi Raikkonen een verpletterende indruk gemaakt in de Formule Renault UK. Hij won race na race en verpulverde de concurrentie. In de jaren daarvoor was hij een begenadigd karter. Hij woonde een tijdje in Nederland, bij waar hij voor het kartteam van Peter de Bruijn reed. Ook daar won hij race na race voordat hij de overstap maakte naar de single seaters. Na 23 races, waarvan hij er 13 wist te winnen, mocht hij het dus al proberen in Formule 1-materiaal. Wat dacht Kimi toen, vragen we hem. "Ik heb geen idee meer hoe ik me daar bij voelde", antwoordt hij stoïcijns. "Maar ik maakte me er niet echt druk om. Ik had drie dagen en moest gewoon elke dag sneller worden. Geen idee hoe ik me voelde toen ik voor het eerst de baan op ging in een Formule 1-bolide, maar ik was ongetwijfeld blij." Raikkonen verraste alles en iedereen bij het Sauber-team. Vergelijkingen met een jonge Ayrton Senna die iedereen omver blies tijdens zijn eerste test werden binnen het team al snel gemaakt. Hij oversteeg ieders verwachtingen en na een paar testdagen extra kon hij een contract tekenen bij de Zwitserse renstal. Was hij daar dan wel blij mee? "Toen ik mijn contract tekende, was ik waarschijnlijk nog blijer. Ik weet nog waar we waren toen ik de krabbel zette! Het was in een restaurant van een hotel naast een meer. Toen was er volgens mij nog gedoe over een superlicentie. Daar heb ik me vast wel zorgen over gemaakt destijds en ik wist uiteindelijk niet eens hoe lang de mijne geldig was. Eén race, twee races? Ik heb er niet eens naar gevraagd”, lacht hij. "Ik was in ieder geval blij dat ik op weg was naar Australië voor mijn eerste Formule 1-race. Dat was alles waar ik om gaf." De FIA was namelijk niet blij met Raikkonen, omdat hij in hun ogen veel te weinig ervaring - 23 races in de Formule Renault - had om al de overstap te maken naar de Formule 1. FIA-baas Max Mosley vond het simpelweg verkeerd dat de 20-jarige coureur een superlicentie zou krijgen. Nadat Raikkonens teambaas voor hem op de bres was gesprongen, kreeg hij uiteindelijk toch toestemming om in 2001 voor Sauber het circuit op te gaan. Interview gaat verder onder de afbeelding

In zijn eerste Formule 1-race scoorde Raikkonen met een zesde plaats meteen punten en zo wist hij de monden van alle critici te snoeren (zie foto hierboven). De rest is geschiedenis. Twintig jaar later is hij nog steeds Formule 1-coureur, heeft hij een wereldtitel, 21 overwinningen en de meeste Grands Prix van iedereen achter zijn naam staan. En van zijn eerste Formule 1-salaris? Daar liet hij een toilet van bouwen bij zijn ouders thuis. Breed hadden ze het vroeger namelijk niet, zo legt hij uit. "Op het moment dat ik mijn eerste Formule 1-loon kreeg – natuurlijk had ik in de lagere klassen ook al wat geld verdiend – heb ik meteen wat land gekocht bij het huis van mijn ouders. In mijn jeugd hebben we nooit een binnentoilet gehad, dus daar hebben we toen meteen voor gezorgd." Zonder het harde werk van zijn ouders, die zichzelf helemaal uit de naad werkten om voor hem en zijn racende broer te kunnen zorgen en hun racedromen waar te kunnen maken, had Kimi het niet gered. Dat weet hij maar al te goed. "Zonder mijn ouders had ik hier nooit gezeten, had ik nooit gekart of wat dan ook." "Ze hadden bijna nooit geld, ze hebben veel moeten lenen voor het huis, maar ze hebben heel hard gewerkt. Al het geld dat er was, werd uitgegeven aan het racen van mij en mijn broers. Op die manier konden we in de weekenden ook door Finland konden reizen om te racen en later natuurlijk door Europa. Dat hielp enorm mee." "Later waren er wat behulpzame partijen en kwam er een punt dat het geen geld meer kostte en ik met karten een zakcentje verdiende, bijvoorbeeld bij Peter de Bruijn”, zo doelt hij op zijn periode in Nederland in Vlaardingen, waar hij in Vlaardingen onder de vleugels van het kartteam van De Bruijn schitterde. "Maar zonder mijn manager had ik überhaupt nooit de kans gehad om de overstap te maken van de karts naar de single seaters. Dat is zeker", aldus The Iceman .