F1-wereld omarmt geweldenaar Verstappen als nooit tevoren

Van Max Verstappen kon je altijd makkelijk roepen 'you love him or you hate him'. Met het hele eigen karakter dat hij heeft en uitdraagt, is dat misschien niet eens heel verwonderlijk, maar de balans is aan het verschuiven. Meer en meer mensen scharen zich in het 'houden van'-kamp en dat is prachtig om te zien.

Is het dan de persoon Verstappen van wie ze meer gaan houden, of toch vooral van de coureur? Het is ontegenzeggelijk waar dat we de laatste tijd een meer onbevangen Verstappen zien. Opgewekt, goedlachs en milder. Wat daar aan ten grondslag ligt, het nieuwe gezinsleven of toch wellicht de nieuwe structuur binnen Red Bull, maakt daarbij niet eens zoveel uit.

Hij is goedlachs, opgewekt en... wint! Ook niet onbelangrijk. Dat winnen doet hij niet alleen in de F1, maar ook op de Nordschleife. De enorme kijkersaantallen voor een race die normaal gesproken werkelijk de kranten niet had gehaald, was ongekend. Maar mensen willen het onmogelijke mogelijk zien worden en wenden zich daarvoor massaal tot de Nederlandse Red Bull-coureur.

Natuurlijk helpt het dat zijn directe concurrenten misschien niet de allure hebben van een wereldster, geen vanzelfsprekende likeability, maar dat mensen die Verstappen eerst uitjouwden nu voor hem juichen, is veelzeggend.

Men heeft wereldwijd door dat er iets ongelofelijks te gebeuren staat, iets wat nooit eerder vertoond is en wat tot voor kort ook nooit voor mogelijk werd gehouden. "Verstappen is geschiedenis aan het schrijven", een heerlijke quote natuurlijk van Red Bull-teambaas Laurent Mekies.

Het is het soort historie waar je over enkele decennia nog spreekt, net zoals men nu nog spreekt over verrichtingen van bijvoorbeeld Ayrton Senna in zijn hoogtijdagen. Heel de wereld veert op om te zien of Verstappen het echt kan flikken, waarbij het sentiment breed gedragen wordt: "Als iemand het kan, is híj het."

En met dat sentiment als fundament lijkt iedereen op dit moment Verstappen-fan te zijn. Overal klinkt het in door: "Doe het, Max. Doe het..." Men juicht voor hem alsof hij de underdog is, maar dat is hij natuurlijk niet. Dat is hij nooit. Hij is de top dog, altijd, of hij nu wint of niet. Dat besef daalt volledig in.