Biografie Mika Hakkinen

Mika Hakkinen is geboren op 28 september 1968 in Finland. Als kind was hij voornamelijk aan het ijshockeyen en voetballen. Tot hij op zijn vijfde met een kart ging rijden. De jonge Mika crashte in zijn eerste ronde en had gelukkig geen verwondingen. Toch was de toekomstig wereldkampioen er helemaal weg van en na veel zeuren thuis kreeg hij een kart. In de weg naar de Formule 1 wint de Fin veel juniorenkampioenschappen. Zo wint hij de de Britse Formule 3 met 10 overwinningen. Deze prestatie levert hem een Formule 1 stoeltje op bij het team van Lotus. Mede dankzij zijn manager en ex-wereldkampioen Keke Rosberg.

Twee jaar bij Lotus
Hakkinen maakt zijn debuut tijdens de Grand Prix van de Verenigde Staten in 1991. Hij kwalificeerde zich op de dertiende plaats om vervolgens uit te vallen met een motorprobleem. Zijn eerste puntenfinish kwam tijdens de Grand Prix van San Marino met een vijfde plaats. Uiteindelijk eindigde de Fin zestiende in het kampioenschap. In 1992 eindigt Hakkinen achtste in het wereldkampioenschap met de Lotus. Tijdens het seizoen raakte hij verwikkeld in een contractgeschil. De tweevoudig wereldkampioen wilde zich aansluiten bij Williams in 1993 maar dit was uiteindelijk niet mogelijk. Ron Dennis grijpt zijn kans en strikt hem voor McLaren.

De beginjaren bij McLaren
Hakkinen wordt aanvankelijk gehaald als coureur voor McLaren maar door de komst van Michael Andretti werd de Fin gedegradeerd tot testcoureur. Door tegenvallende resultaten van Andretti maakt Hakkinen aan het einde van het seizoen alsnog zijn debuut voor het team. Hij kwalificeert zich direct boven teamgenoot Ayrton Senna maar valt uit in de race. In de volgende Grand Prix pakt de Fin zijn eerste podium met een derde plaats. Aan het einde van het seizoen wordt bekend dat Hakkinen een driejarig contract heeft getekend voor de renstal uit Woking.

Het 1994 seizoen begint dramatisch voor de tweevoudig wereldkampioen. Van de eerste negen races finisht hij er maar twee. Uiteindelijk wordt Hakkinen vierde dat seizoen met zes podiumplaatsen en geen overwinningen. Ook het 1995 seizoen was gekenmerkt door veel uitvalbeurten en weinig hoogtepunten. Tijdens de laatste Grand Prix van het seizoen gaat het helemaal fout voor Hakkinen. De Fin crasht en houd hier een schedelbreuk aan over. Het was een levensbedreigende situatie en door het snelle handelen van de medici naast de baan werd zijn leven gered. Hij verbleef twee maanden in het ziekenhuis en herstelde bijzonder snel.

In 1996 krijgt hij David Coulthard als teamgenoot. De twee vormen een sterk rijdersduo en blijven tot het vertrek van Hakkinen teamgenoten bij McLaren. In dat seizoen weet de Fin regelmatig punten te scoren maar eindigt hij uiteindelijk zesde in het kampioenschap. Het 1997 seizoen is ook niet succesvol voor McLaren. Hakkinen pakt drie podiums en wint de laatste race van het seizoen.

De successen
De McLaren blijkt erg snel te zijn in 1998. Hakkinen wint de eerste race van het seizoen voor Coulthard. Door een pitstop kwam de Schot voor zijn teamgenoot te liggen, maar aan het einde laat Coulthard Hakkinen de race winnen. Later werd bekend dat McLaren hiervoor instructies had gegeven. De Fin begint het seizoen sterk met vier overwinningen en een tweede plaatsen in zes races. Het seizoen wordt een grote tweestrijd met rivaal Michael Schumacher van Ferrari. Door de laatste twee races van het seizoen te winnen verzekerde Hakkinen zich van zijn eerste WK-titel. Hij werd daarnaast ook nog benoemd tot sportpersoonlijkheid van het jaar in Finland.

In de voorbereiding naar het 1999 seizoen is de nieuwe McLaren niet zo sterk. Toch bleef Hakkinen erg rustig en zelfverzekerd. In de openingsrace valt de Fin uit met een probleem om vervolgens in Brazilië te winnen. Hij valt gedurende dat seizoen vaak uit maar kan dit compenseren met vijf overwinningen en maar liefst tien podiumfinishes. Uiteindelijk wint Hakkinen het kampioenschap met twee punten voorsprong op Eddie Irvine.

De 'sabbatical' van Hakkinen
Het 2000 seizoen begon dramatisch voor de kersverse tweevoudig wereldkampioen. Tijdens de eerste twee races valt hij uit. Hakkinen herpakt zich sterk en behaald vier keer op rij het podium waarvan hij er eentje wint. De Fin wint dat seizoen uiteindelijk vier races maar het is niet genoeg om Michael Schumacher te verslaan in de Ferrari.

Voor 2001 is Hakkinen erg gemotiveerd. Hij zegt dat er nu minder druk is dan het voorgaande jaar. Het wordt geen succesvol seizoen. De Fin pakt wel nog twee overwinningen maar eindigt slechts vijfde. Na de Grand Prix van Monza kondigde de tweevoudig wereldkampioen aan dat hij een sabbatical ging nemen in 2002. Hij wilde meer tijd met zijn familie gaan besteden. Zijn vervanger wordt landgenoot Kimi Raikkonen. Hakkinen komt echter nooit meer terug en had de sport definitief verlaten.