Daniel Ricciardo

Biografie van Daniel Ricciardo

Ricciardo, geboren in Australië met ouders die oorspronkelijk uit Italië komen, wendde zich op negenjarige leeftijd tot het karten en klom langzaam op in de racewereld. Hij nam deel aan meerdere klassen voordat hij in 2008 in de Formule 3 belandde.

Bij velen bekend als de "Honey Badger", gezien zijn vage houding maar pittige rijstijl, groeide de Australiër op als een grote fan van NASCAR-legende Dale Earnhardt, waarbij hij het nummer 3 als zijn racenummer aannam ter ere van hem.

Hoe kwam de Australiër van Perth naar de F1? Hier is alles wat je moet weten over het leven van Daniel Ricciardo.

Het Formule 1-debuut en het stoeltje bij Toro Rosso

Ricciardo verscheen voor het eerst in een Formule 1-bolide tijdens een test voor jonge coureurs in Jerez in december 2009 voor Red Bull. Hij was de enige coureur die in de 1 minuut 17-rondetijden kwam, waardoor hij de rol als test- en reservecoureur kreeg voor Red Bull en diens zusterteam, Toro Rosso.

Bevestigd als Toro Rosso's test- en reservecoureur voor 2011, vond Ricciardo uiteindelijk zijn weg naar de F1-grid. Hispania Racing bracht de Australiër binnen om Narain Karthikeyan te vervangen voor de resterende races van dat seizoen, behalve de GP van India. Ricciardo maakte zijn debuut tijdens de Britse Grand Prix van 2011, en nam zelfs deel aan de GP van India nadat Red Bull het Spaanse team had betaald om zijn leercurve te helpen. Het werd Vitantonio Liuzzi die plaats moest maken voor de Indiase coureur.

Ricciardo's prestaties leverden hem uiteindelijk een stoeltje op naast Jean-Eric Vergne bij Toro Rosso voor het seizoen in 2012, waarmee hij zijn eerste WK-punten verdiende tijdens zijn thuisrace in Australië. De Australiër zou nog vijf races in de punten eindigen en het seizoen afsluiten met 10 punten.

In het seizoen van 2013 bevestigde Ricciardo dat hij een coureur was om naar uit te kijken: hij versloeg zijn teamgenoot in driekwart van de kwalificaties en won 20 punten tegenover de 13 van Vergne. Het was genoeg voor Red Bull om hem te laten promoveren naar het topteam, waar hij Mark Webber verving.

De stap van Ricciardo naar Red Bull

Samen met viervoudig wereldkampioen Sebastian Vettel kwalificeerde Ricciardo zich als tweede achter Lewis Hamilton in zijn eerste race van het seizoen voor Red Bull. Tot grote vreugde van de thuisfans eindigde hij ook als tweede in de race, ondanks late druk van rookie Kevin Magnussen.

Helaas zou het resultaat niet blijven staan, aangezien Ricciardo werd gediskwalificeerd nadat zijn Red Bull-bolide de verplichte brandstofstroomlimiet per uur had overschreden. Hoewel het team in hoger beroep ging, werd de beslissing van de FIA ​​niet veranderd, waarmee een einde kwam aan Ricciardo's hoop om de eerste Australiër te worden die thuis op het podium eindigde in de koningsklasse.

Nadat hij er niet in slaagde om in Maleisië te finishen, scoorde Ricciardo zijn eerste punten van het seizoen in Bahrein. Hij verbeterde zijn resultaten in Canada en werd de vierde Australiër na Jack Brabham, Alan Jones en Mark Webber die een Grand Prix won.

Hij voegde een tweede overwinning toe in Hongarije, ondanks dat hij derde werd achter Fernando Alonso en Lewis Hamilton met minder dan vier ronden te gaan. Nadat hij voorbij de Mercedes en de Ferrari was gekomen, won Ricciardo met meer dan vijf seconden afstand op de rest. Hij eindigde het seizoen als de enige niet-Mercedes-coureur die een race won in het seizoen van 2014.

Nadat hij Vettel versloeg in het gehele seizoen, liet Red Bull weten dat Daniil Kvyat naast Ricciardo zou gaan rijden vanaf 2015. De Australiër werd dit seizoen derde in het coureurskampioenschap en won daarnaast de Laurels World Sports award voor de doorbraak van het jaar.

Een lastig tweede seizoen

De titelambities van Ricciardo en Red Bull kwamen in 2015 niet uit. Het team eindigde achter Mercedes, Ferrari en Williams, dit was voor een groot deel te wijten aan problemen met de Renault-krachtbron, die een achterstand had opgelopen op de krachtbronnen van Mercedes en Ferrari.

Als gevolg hiervan ging de RB11 alleen de uitdaging aan op circuits met veel downforce, of in de regen. Ricciardo's beste resultaat in het begin van het seizoen kwam in de straten van Monaco, hij eindigde als vijfde terwijl hij ook de snelste ronde van de race neer kon zetten. Pas in Hongarije, de tiende race van het seizoen, behaalde de Australiër zijn eerste podiumplaats van het seizoen door als derde te finishen. Het had meer kunnen zijn als Ricciardo niet in contact was gekomen met Nico Rosberg, terwijl hij racewinnaar Vettel probeerde bij te houden.

Een tweede en laatste podiumplaats kwam in Singapore, waarbij Vettel opnieuw won. Uiteindelijk eindigde Ricciardo als achtste in het coureurskampioenschap met 92 punten, drie minder dan teamgenoot Kvyat. De Australiër liet echter zien dat hij zeker de overhand had als het ging om het tempo van één ronde, waardoor hij zijn teamgenoot met 14 tegenover 5 versloeg in de kwalificaties.

Ricciardo en Red Bull terug in vorm

Red Bull reed in het seizoen van 2016 in met een veel competitiever pakket, en dat was meteen te zien. Vierde plaatsen in Australië en Bahrein werden gevolgd door de tweede snelste tijd in de kwalificatie voor de Chinese GP. Ricciardo lag al vroeg aan de leiding, voordat hij een lekke band kreeg. Uiteindelijk finishte hij als vierde. Max Verstappen werd Ricciardo's nieuwe teamgenoot vanaf de Grand Prix van Spanje, een evenement dat de Nederlander won terwijl de Australiër genoegen moest nemen met de vierde plaats na een late klapband. Ondanks dat hij de pole pakte in Monaco, maakte een langzame pitstop een einde aan zijn hoop en gaf Lewis Hamilton de racewinst.

Podiumplaatsen volgden in Hongarije en Duitsland, waarbij Ricciardo een nieuwe viering introduceerde: de welbekende shoey. Deze viering vond ook plaats in België, waar Ricciardo tweede werd. Zijn enige overwinning van het seizoen kwam in Maleisië, waarbij hij profiteerde van een motorprobleem bij de bolide van Hamilton. De Australiër eindigde het seizoen als derde in het coureruskampioenschap.

Ricciardo verlaat Red Bull

In 2017 boekte Ricciardo zijn vijfde carrière-overwinning bij de Grand Prix van Azerbeidzjan. Een serie van vijf opeenvolgende podiumplaatsen tussen de Spaanse en Oostenrijkse Grand Prix volgde, met daarnanog eens drie tussen Singapore en Japan. Uiteindelijk werd hij vijfde in het coureursklassement. Het volgende seizoen verbeterde het niet veel, hoewel Ricciardo wel kon winnen in China en Monaco. Dit jaar eindigde hij als zesde in het kampioenschap.

In augustus 2018 werd aangekondigd dat Ricciardo Red Bull zou verlaten na het tekenen van een tweejarig contract met Renault.

Samen met Nico Hulkenberg begon het Renault-avontuur van Ricciardo slecht met opeenvolgende uitvalbeurten om het seizoen in te luiden. Zijn beste resultaat van het seizoen was in Italië, P4. Hulkenberg eindigde als vijfde in de race, waarmee het de beste finish van Renault is sinds de terugkeer van het team in de F1, in 2016. Uiteindelijk eindigde Ricciardo op de negende plaats in het kampioenschap, voor zijn Duitse teamgenoot.

Ricciardo kreeg in 2020 gezelschap van een nieuwe teamgenoot toen Hulkenberg werd vervangen door Esteban Ocon. Hoewel de Australiër uitviel tijdens de openingsrace van het seizoen, volgde hij het met drie opeenvolgende finishes in de punten, waaronder de vierde plaats in de Britse Grand Prix. Een reeks van 11 puntenfinishes begon in België, daar bovenop nog een derde plaats in de GP's van Eifel en Emilia Romagna. De eerste was het eerste podium van Renault sinds de Maleisische Grand Prix van 2011 en het eerste van de Australiër sinds de Grand Prix van Monaco in 2018. Teambaas Cyril Abiteboul heeft hiermee een weddenschap verloren, en moet hiervoor een tattoo laten zetten naar de keuze van Ricciardo.

Hoewel Ricciardo het seizoen als vijfde eindigde in het coureurskampioenschap, koos hij ervoor het team te verlaten en tekende hij een deal met McLaren, waar hij in 2021 voor uitkomt naast Lando Norris. De Britse renstal kent een goed seizoen met regelmatig een podium. Ricciardo kon de Grand Prix van Italië op het circuit van Monza op zijn naam schrijven na een sterke race en een 1-2 voor McLaren.