Verstappen deelt Leclerc en Ferrari mokerslag uit tijdens GP Italië

Voor het eerst in lange tijd stonden er weer twee Nederlanders aan de start van een F1-race. Max Verstappen kreeg op de vierde startrij gezelschap van Nyck de Vries - de gelegenheidscoureur bij Williams. Vooraan het veld vertrok Charles Leclerc vanaf de pole, voor George Russell.

Verstappen kende een uitstekende start en klom direct op naar de derde positie achter Leclerc en Russell. Ook De Vries kende bij zijn F1-debuut een prima openingsronde en wist de achtste positie in handen te houden. Bij Ferrari zal men ongetwijfeld angstig achterom hebben gekeken, want Verstappen dichtte het gaatje met Russell met speels gemak. Het wachten was op de aanval op het lange rechte stuk. Bij het ingaan van ronde vijf verschalkte de Nederlander de Mercedes-coureur.

Het gaatje naar Leclerc bedroeg twee seconden, voor Red Bull het sein om even te consolideren en zo niet teveel van de banden en motor te vergen. Het gaatje werd langzaam gedicht tot Leclerc in ronde 12 de pits indook toen er een korte VSC-periode was. Daarmee viel de Ferrari-coureur terug naar de derde positie op zeventien seconden van Verstappen. Leclerc wisselde naar de medium band.

De grote vraag was of Leclerc's medium banden het wel de resterende 40 ronden vol zouden houden. Bij Red Bull geloofde men daar niet zo in. De Vries wist zich nog altijd in de top 10 te handhaven en reed een prima eerste stint. Leclerc wist per ronde een slordige halve seconde in te lopen op Verstappen, maar reden tot paniek was er allerminst.

Het was wachten op de eerste stop van Verstappen die na 20 ronden zo'n vijftien seconden voor lag op Leclerc. Daartussen reed Russell nog die in ronde 24 zijn enige stop maakte en wisselde naar de harde band. De Vries wisselde ondertussen naar de medium band, waardoor hij terugviel tot buiten de top 10.

Verstappen stoof bij het ingaan van ronde 25 de pit in en wisselde naar de medium band. Daardoor viel hij terug tot de tweede plaats, met een achterstand van tien seconden ten opzichte van Leclerc. De banden van de Ferrari-coureur waren echter 13 ronden ouder. Red Bull verwachtte dan ook dat de Nederlander in de tweede helft van de race eenvoudig naar de Ferrari zou rijden.

De opdracht van Red Bull werd door Verstappen probleemloos uitgevoerd. Geen spectaculaire eerste rondjes op de medium band, maar zorgen dat de banden het einde van de race zouden halen. Desondanks liep de Nederlander een kleine halve seconde per ronde in. Na 30 ronden bedroeg de achterstand een kleine acht seconden.

De voorsprong van Leclerc verdween als sneeuw voor de zon en Ferrari broedde op een tactisch plan. De enige mogelijkheid die het team nog had was om een extra stop te maken en te wisselen naar een nieuwe set van de zachte band. Ferrari riep Leclerc binnen met nog twintig ronden te gaan en zette hem op de zachte band.

Verstappen kreeg zo de leiding weer in handen en verdedigde een voorsprong van negentien seconden. Leclerc wist op zijn zachte banden nauwelijks in te lopen, terwijl Verstappen zijn medium banden aan het managen was. Op het randje van de top 10 was De Vries in gevecht met diverse coureurs in de strijd om de laatste punten.

Vooraan heerste Verstappen die zijn tempo constant hield rond de 1.25 en Leclerc iedere ronde iets dichterbij zag komen. Wakker lag Red Bull daar allerminst van, want alles draaide om de zege binnen te hengelen - de eerste van Verstappen op Monza en de eerste voor Red Bull sinds 2013.

De plannen konden allemaal de prullenbak in toen Daniel Ricciardo stilviel en de safety car op de baan kwam met enkele ronden te gaan. Alle coureurs wisselden naar de zachte band, maar Verstappen was wel zijn voorsprong kwijt. De race eindigde echter achter de safety car doordat de auto van Ricciardo niet snel genoeg weggetakeld kon worden.

Verstappen eindigde daardoor als eerste voor Leclerc en Russell. De Vries legde beslag op een prachtige negende positie, goed voor twee WK-punten. Perez pakte het punt voor de snelste raceronde en eindigde de race als zesde.