Zo werkt de nieuwe sprintkwalificatie race in de Formule 1

De Formule 1 heeft lang toegewerkt naar de invoering van sprintkwalificaties. Noem het vooral geen sprintraces, want op deze manier kan de Formule 1 tenminste het onderscheid blijven maken tussen het belangrijkste evenement op zaterdag en dat wat we van oudsher kennen als de daadwerkelijke race, de Grand Prix.

Bovendien weegt het feit dat met de uitslag van de sprintkwalificatie de startopstelling voor de (hoofd)race wordt bepaald misschien wel zwaarder dan die paar punten die er zijn te verdienen (3 voor de winnaar, 2 voor de nummer twee, één punt voor de nummer drie). De term 'sprintkwalificatie' is daarmee op zijn plaats.

Om diezelfde reden krijgen we geen podiumceremonie na afloop van de race. Het uitdelen van bokalen gebeurt op eenzelfde manier als waarop na de kwalificatie het replicabandje aan de poleposition-man wordt overhandigd.

Het format

De eerste vrije training (op de vrijdag) blijft onaangetast, met dat verschil dat de coureurs maar twee verschillende sets banden mogen gebruiken, vrij te kiezen door de teams. Later op de middag volgt dan de traditionele kwalificatie, waarvoor enkel vijf setjes zachte banden beschikbaar worden gesteld door Pirelli. De uitslag van die kwalificatie bepaalt de startvolgorde voor de sprintkwalificatie de volgende dag.

Die sprintkwalificatie wordt echter voorafgegaan door de tweede vrije training, waarin de teams maar één setje banden mogen gebruiken, waarbij de keuze voor de compound vrijstaat. Later op de dag volgt dan de sprintkwalificatie die een lengte heeft van honderd kilometer. De teams krijgen één setje banden (vrije keuze) tot hun beschikking.

Op zondag vindt vervolgens zoals altijd de Grand Prix plaats, die over de volledige lengte van minstens 305 kilometer wordt verreden en waarvoor de teams wederom twee nieuwe setjes banden tot hun beschikking krijgen. De uitslag van de sprintkwalificatie bepaalt de startopstelling voor de race. Iedereen heeft bij de start van de race de vrije bandenkeuze.

In principe krijgen de teams aan het begin van het weekend per auto drie setjes van de full wets en vier sets intermediates. Mocht VT1 of de kwalificatie echter nat verlopen, dan krijgt men een setje intermediates extra, maar daar moet men dan een gebruikt setje voor inleveren. Hetzelfde geldt voor een natte sprintkwalificatie, onder dezelfde voorwaarde dat een gebruikt setje wordt teruggeven aan Pirelli. Zo kunnen de teams maximaal negen setjes full wets of intermediates verbruiken.

Tekst gaat verder onder tabel.

Aangepaste parc-fermé regels

Als de kwalificatie (op vrijdag) van start gaat, zijn de parc fermé-regels van kracht. Er mag dan niets meer aan de auto's veranderd worden. Dat maakt dat men geen speciale kwalificatie-auto's op kan bouwen, dat men minder uren investeert in het gereed maken van de auto voor de volgende dag en dat de tweede vrije training (op zaterdagochtend) nuttig gebruikt kan worden om wél die gewenste veranderingen door te voeren.

Na de spintkwalificatie zijn de parc fermé-regels opnieuw van kracht, met dat verschil dat bepaalde zaken nu wel aangepast mogen worden. Die uitzonderingen zijn:

• Het aanpassen van de gewichtsbalans van de auto
• In het geval van een temperatuurafwijking (van zaterdag op zondag) van meer dan 10 graden Celsius, mag men met aanpassingen van het bodywork de koeling van motoren en versnellingsbakken reguleren

Bekijk hieronder het volledige en aangepaste tijdschema van het eerste GP-weekend waarin de sprintkwalificatie wordt gereden.