Hoe Verstappen en Red Bull een podiumplaats uit het vuur sleepten op Silverstone

De Formule 1-fan heeft zich geen moment hoeven te vervelen tijdens de Grand Prix van Groot-Brittannië. Het wisselvallige weer zorgde voor een spektakelstuk én een strategisch spel tussen de verschillende topteams, met Lewis Hamilton als grote winnaar. De thuisrijder won voor het eerst sinds de Grand Prix van Saoedi-Arabië in 2021 weer eens een race en kon op 'zijn' Silverstone zijn geluk niet op. Eindelijk was het raak.

Max Verstappen leek lange tijd juist de verliezer van de dag te worden, want er zat totaal geen gang in zijn Red Bull. De Nederlander klaagde op mediums én intermediates over graining en leek op de vijfde of zesde plaats te gaan eindigen. De McLarens en Mercedessen waren veel rapper en zelfs Carlos Sainz klopte op de deur in natte omstandigheden. 

Maar wanneer je het niet meer verwacht, slepen Verstappen en Red Bull er toch nog een tweede plaats uit. Aan de basis liggen een paar geweldige keuzes qua strategie, wat begint op het moment dat de regen écht doorzet. Verstappen nam zelf een gewaagde en fantastische beslissing door als eerste van de toppers naar intermediates te switchen en zo van de vijfde naar de derde plaats op te schuiven. McLaren wachtte namelijk nog twee extra ronden met Oscar Piastri en George Russell werd het slachtoffer van een dubbele pitstop bij Mercedes. Veel tijdverlies was het gevolg.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Zonder geluk vaart niemand wel

Het moet gezegd: Verstappen had op intermediates ook een portie geluk. De drievoudig wereldkampioen was nog steeds niet snel genoeg en moest lijdzaam toezien hoe Russell het gat gestaag dichtte. Uiteindelijk profiteerde Verstappen optimaal van een uitvalbeurt van de polesitter. Russell kreeg namelijk een probleem met het watersysteem en moest zijn auto in de garage parkeren. Het feit dat de snellere Piastri na zijn pitstop achter Sainz reed, speelde Verstappen ook in de kaart.

Waarom? Omdat Verstappen en Red Bull de ruimte hadden om wederom een ingecalculeerde gok te wagen. Vanaf ronde 35 begon het zonnetje weer te schijnen en droogde de baan op, waarna er een switch naar slicks zou volgen. Verstappen dook opnieuw als één van de eersten naar binnen en kreeg van het slimme Red Bull een set harde banden, waardoor hij vanaf P3 het bandenvoordeel had ten opzichte van Hamilton én Norris. Zij reden de laatste stint op softs en moesten met veel slijtage dealen.

En zo was Verstappen ineens veel sneller dan zijn concurrenten voor de zege. De 26-jarige coureur overbrugde een achterstand van vijf seconden naar Norris, nam de tweede plaats over en liep zo verder uit in de WK-stand. Oké, het was niet meer mogelijk om Hamilton nog te pakken, maar Verstappen en Red Bull maximaliseerden het resultaat met een te langzame auto. 

Het tekent de optimale samenwerking tussen Verstappen en de pitmuur. Zelfs als hij niet de snelste man op de baan is, blijft Verstappen rustig en sleept hij er een mooi resultaat uit. Natuurlijk verdienen belangrijke engineers als Gianpiero Lambiase en Hannah Schmitz ook een pluim, maar de wisselwerking is doorslaggevend. De conclusie? Red Bull heeft werk te doen, maar dit resultaat kan later weleens cruciaal zijn. Consistentie leidt tot wereldtitels.