Ook zonder de W Series wist Beitske Visser dit jaar te schitteren

Sportief gezien was het jaar 2019 er voor Beitske Visser een om vol trots op terug te kijken. Tijdens het eerste seizoen van de W Series, een nieuw in het leven geroepen Formule 3-klasse voor vrouwen, werd ze achter winnares Jamie Chadwick knap tweede. Tot aan de laatste snik streed ze mee om de titel en met vier podiumplaatsen en twee vierde plaatsen in zes wedstrijden kon ze zeer tevreden zijn. Toch smaakte het logischerwijs naar meer en in 2020 zette ze vol in op de W Series-titel, totdat dat verdomde coronavirus de (race)wereld plat legde. Daar waar de Formule 1 en vele andere raceklassen na enkele maanden alsnog begonnen aan het raceseizoen, bleef de W Series achter. Er ging een streep door het gehele seizoen, tot verdriet van Visser. In een exclusief gesprek met RacingNews365 blikt ze terug op het voorbije jaar. "Het was zeker jammer toen de hele competitie werd afgelast. Het was mijn doel om het dit jaar beter te doen dan in 2019, dus ik wilde de titel wel winnen, ja", zo vertelt ze als we haar vragen met welke instelling ze 2020 inging. Maar het mocht dus niet zo zijn. "Er moest snel beslist worden. Bij ons is er natuurlijk wat minder geld dan in bijvoorbeeld de Formule 1. De enige optie was om het hele kampioenschap in korte tijd in Europa af te werken. Dan zouden ze alle coureurs daarheen moeten halen." "Sommigen konden (door de pandemie, red.) niet eens komen, de dames uit Japan of Brazilië bijvoorbeeld. Dan zou het hele team en de organisatie daar ook lang moeten verblijven. Logistiek gezien was het gewoon niet te doen voor hen", legt Visser de beslissing van de organisatie om het seizoen te schrappen uit. Interview gaat verder onder de afbeelding .

Endurance Racing vormt de redding

Na enkele maanden noodgedwongen in haar thuissimulator te hebben doorgebracht - waarin ze in het vervangende W Series esportskampioenschap overigens met gemak al haar concurrenten verslaat en kampioen wordt - doet er zich plots toch nog een mooie kans voor. Nadat collega coureur Katherine Legge haar been breekt bij een crash tijdens een test op Paul Ricard wordt Visser opgetrommeld als vervanger van de Britse bij Richard Mille Racing in de Europese Le Mans Series. "Ik had al endurance-ervaring met BMW", vertelt ze over de autofabrikant waar ze in 2020 ook onder contract bij stond. "Maar dit was de eerste keer met een LMP-wagen. Het was best anders. Qua rijden zat het het dichtst in de buurt van de 3.5 liter waarin ik heb gereden, ook qua snelheid. Het was wel even behoorlijk anders", herinnert ze zich. Na haar invalbeurt mag ze ook de rest van het ELMS-seizoen doorbrengen bij het Zwitserse enduranceteam. Ze debuteerde met een knappe zesde plaats op Spa-Francorhamps en de daaropvolgende races bleef de top tien elke keer in zicht. Als kers op de taart mocht de Friese coureur samen met het Richard Mille-team in de LMP2-bolide ook nog eens haar opwachting maken bij de 24 uur van Le Mans, die dit jaar vanwege het coronavirus in september plaatsvond. "Dat was natuurlijk supervet. Als je elke rijder ter wereld vraagt welke race op zijn of haar bucket list staat, dan zegt bijna iedereen: Le Mans. Dus het was zeker gaaf dat we aan die race mochten deelnemen", glundert Visser, die de befaamde race samen met haar twee vrouwelijke collega's Sophia Floersch en Tatiana Calderon knap afsloot als dertiende in het algemeen klassement en als negende in de LMP2-klasse. "Dat ging heel goed. We kenden elkaar eigenlijk al vrij lang vanuit het karten, dus dat scheelt. We konden ook gewoon goed samenwerken. We zaten goed op een lijn wat betreft de richting die we op wilden met de wagen", zo blikt Visser terug op de 24 uur van Le Mans, waar het lastig was om de goede afstelling te vinden voor de wagen. "Het is wel anders natuurlijk als je de wagen deelt. Normaal kan je de auto helemaal afstellen zoals jij dat fijn vindt, maar als je met meerdere coureurs in een auto zit, dan moet iedereen de auto fijn vinden. Iedereen heeft natuurlijk weer een andere rijstijl en iedereen wil wat anders, dus dan moet je een compromis zoeken waardoor het totaalplaatje klopt", luidt haar uitleg. Op Le Mans, maar ook tijdens de andere races samen met Floersch en Calderon ging dat soepel en Visser blikt dan ook vol trots terug op het jaar. "We hebben zeker een goed seizoen gehad. Ik ben er heel laat bijgekomen en met de voorbereiding die we iedere keer hebben gehad, denk ik dat we het goed hebben gedaan." Wat Beitske Visser voor ambities heeft voor het nieuwe jaar lees je in 2021 op RacingNews365.nl in het tweede deel van het exclusieve interview met de coureur.