De Red Bull-guillotine: Deze coureurs werden wél slachtoffer

Red Bull Racing wordt vaak gezien als het meest roekeloze team op de grid, met weinig geduld. Met Helmut Marko voorop maakte het team uit Milton Keynes de laatste jaren vele harde keuzes als het gaat over matig presterende coureurs. Velen werden slachtoffer van de zo genaamde Red Bull-guillotine. RacingNews365 zet ze voor je op een rijtje!

De beginjaren

Toen Red Bull in 2005 debuteerde in de Formule 1, wilde het graag één ervaren coureur en één groot talent. David Coulthard kwam, na negen seizoenen bij McLaren, naar het team uit Milton Keynes, terwijl voor het tweede stoeltje een vrij conventionele oplossing werd bedacht.

Want het team contracteerde niet één talentvolle rijder, maar twee. Voor één stoeltje wel te verstaan. Vitantonio Liuzzi en Christian Klien werden dat jaar aangetrokken als teamgenoot van Coulthard. De constructie ging als volgt: De eerste zeven races van het jaar werden afwisselend gereden door Liuzzi en Klien. De Oostenrijker mocht de eerste drie races doen, daarna kreeg Liuzzi vier races de kans. Na de GP op de Nürbrugring, kwam Red Bull echter terug op deze beslissing.

Klien mocht de rest van het seizoen rijden, terwijl Liuzzi werd terugverwezen tot een rol als testcoureur. Een jaar later kreeg hij wel weer een zitje, maar dit keer bij het nieuw gevormde tweede Red Bull-team: Toro Rosso. Klien's carrière bij Red Bull was echter ook geen lang leven gegund, want drie wedstrijden voor het einde van het tweede seizoen, werd de Oostenrijker de deur gewezen. Zijn vervanger? Robert Doornbos. Maar ook de Nederlander bleef niet lang, want Red Bull wilde voor haar derde seizoen graag twee ervaren coureurs. Coulthard bleef en kreeg in 2007 te maken met alweer zijn vierde teamgenoot bij Red Bull: Mark Webber.

De tekst gaat verder na de afbeelding.

Speed, maar niet snel

De beginjaren zijn achter de rug en inmiddels neemt Red Bull met twee teams deel aan de Formule 1. Eind 2005 neemt het Oostenrijkse bedrijf het noodlijdende Minardi over en doopt het team om tot Toro Rosso. Zoals eerder benoemd kwam de Italiaan Liuzzi naar het team en hij kreeg als teamgenoot de Amerikaan Scott Speed.

Natuurlijk een schitterende naam voor een mooie Formule 1-carrière, maar snel? Nee, dat was Speed niet. In 2006 behaalde hij geen punten en ook in 2007 bleef de Amerikaan puntloos. Op de baan maakte hij weinig indruk, maar dat was naast de baan wel anders. Want de relatie tussen teambaas Franz Tost en Speed was allesbehalve goed. Tijdens de Grand Prix van Europa bereikte dat een kookpunt, toen de twee in een verhitte discussie terecht kwamen nadat Speed was gecrasht.

Bij de eerstvolgende race, in Hongarije, was het voorbij voor Speed. Slechts 28 Grands Prix duurde de carrière van de man met de prachtige achternaam. Zijn vervanger? Ene Sebastian Vettel...

Project Bourdais mislukt

Toen Sebastien Bourdais in 2008 in de Formule 1 debuteerde, had de Fransman al een indrukwekkend CV opgebouwd. Bourdais, als meervoudig ChampCar-kampioen (de Amerikaanse Formule-klasse), kon echter ook geen potten breken in de koningsklasse. Hij werd volledig overklast door zijn jongere teamgenoot, Sebastian Vettel, en behaalde in zijn eerste jaar slechts 4 punten. Ter vergelijking, Vettel won dat jaar zijn eerste Grand Prix in dezelfde auto.

Toch mocht Bourdais het nog een jaar proberen, dit keer met Sebastien Buemi als teamgenoot. Opnieuw werd de Fransman compleet overklast door een jongere teamgenoot en na de GP van Duitsland had Red Bull genoeg gezien. Bourdais werd de laan uitgestuurd en per direct vervangen door een 19-jarige Spanjaard: Jaime Alguersuari. Destijds de jongste debutant ooit in de sport. Bourdais vertrok vrij snel na zijn Formule 1-carrière weer terug naar Amerika, waar hij successen boekte in onder andere de IndyCar.

Vier races voor Kvyat

We maken een sprong naar bekendere tijden, want in 2016 vindt misschien wel de bekendste wissel uit de geschiedenis van de sport plaats. Het jaar begint voor Red Bull met het duo Daniel Ricciardo en Daniil Kvyat, terwijl Max Verstappen en Carlos Sainz de line-up vormen bij Toro Rosso. Voor de Rus lijkt er geen vuiltje aan de lucht, want in 2015 heeft Kvyat een uittekende indruk achtergelaten, waarin hij zelfs Ricciardo versloeg in het kampioenschap.

De start van het jaar is echter dramatisch voor Kvyat. Ondanks zijn podiumplaats in China, valt de Rus vooral op door zijn wilde en ongecontroleerde rijstijl. Tijdens zijn thuisrace in Sotsji komt dit tot uiting, als Kvyat in twee bochten twee keer Vettel in de rondte tikt en de bijnaam 'de torpedo' is geboren.

Het geeft Red Bull dé uitgelezen mogelijkheid om het megatalent van Toro Rosso, Max Verstappen, naar het hoofdteam te promoveren. Kvyat wordt teruggezet naar het team waar hij in 2014 al reed en Verstappen maakt tijdens de Grand Prix van Spanje zijn debuut voor Red Bull Racing. Die race draaide uit op een sprookje, want Verstappen won meteen de race en werd zo de jongste GP-winnaar ooit.

De tekst gaat verder na de afbeelding.

Gasly, Albon? Nee Perez!

Nadat Daniel Ricciardo in 2018 Red Bull verliet voor een avontuur bij Renault, moest Red Bull doorschakelen. Opnieuw werd een talent van Toro Rosso gepromoveerd naar het hoofdteam. Dit keer was Pierre Gasly de gelukkige. Het plekje van Gasly bij Toro Rosso werd ingevuld door debutant Alexander Albon.

Lang duurde het avontuur van de Fransman bij Red Bull echter niet. Gasly kon het tempo van Verstappen totaal niet volgen en intern begonnen steeds meer mensen zich tegen de veeleisende Gasly te keren. Helmut Marko was er na 12 races zo klaar mee, dat hij per direct Gasly terug verwees naar het juniorteam. Zijn vervanger? Alexander Albon!

De Thai had er pas 12 races opzitten in de koningsklasse maar mocht vanaf de GP van België zich bewijzen bij een topteam. Dat deed Albon met verve, want in negen races behaalde hij 11 punten meer dan Gasly had gedaan in 12 races. Voor 2020 mocht Albon dus aanblijven als teamgenoot van Verstappen.

Echter in het door COVID-19 onderbroken jaar kon Albon veel minder indruk maken. Ondanks dat hij intern er prima opstond, ging Red Bull op zoek naar een teamgenoot die samen met Verstappen in 2021 Mercedes moest gaan uitdagen. Het team vond deze in de naam van Sergio Perez. Albon werd teruggezet tot testcoureur, maar keerde in 2022 terug op de grid. Red Bull zorgde, als dank voor bewezen diensten, ervoor dat Albon vanaf dat jaar bij Williams onderdak vond. 

Niets voor Nyck

Het meest recente voorbeeld van hoe hard Red Bull kan zijn is natuurlijk Nyck de Vries. Na een indrukwekkende invalbeurt bij Williams in Monza, zit plotseling de halve paddock achter de F2-kampioen van 2019 aan. De keuze valt uiteindelijk op een contract bij Red Bull en een stoeltje bij AlphaTauri. 

Vanaf dag 1 heeft De Vries echter moeite met de matige AT04. Yuki Tsunoda kan er beter mee omgaan en maakt gehakt van zijn Nederlandse teamgenoot. In het weekend van de GP van Oostenrijk, pas de negende race van het jaar, krijgt De Vries een formele waarschuwing. Hij moet gaan presteren, anders gaat Red Bull nadenken over een vervanger. Het levert niet de gewenste prestatieverbetering op, want zowel in Oostenrijk als Groot-Brittannië komt De Vries als zeventiende over de streep. Bij Red Bull hebben ze genoeg gezien en dus wordt De Vries de deur gewezen. Zijn vervanger is Daniel Ricciardo.