Bij Schuberth denk je al gauw aan een Duits merk en dat is helemaal correct. Het bedrijf werd namelijk opgericht in Duitsland en is daar ook nog altijd actief. Toch worden de F1-helmen die men maakt niet in Duitsland, maar in Italië gemaakt. In het Noorden van Italië ligt in Schio de fabriek van Schuberth en juist daar mocht RacingNews365 een bezoekje brengen aan de welbekende helmenfabrikant. Ondanks dat een aantal fabrieken er in de Formule 1 spectaculair uitzien van de buitenkant, zoals bij bijvoorbeeld de welbekende fabriek van McLaren en de nieuwe fabriek van Aston Martin, zie je bij Schuberth aan de buitenkant niet direct dat je naar binnen wandelt bij een hoogstaand, technologisch bedrijf. Een reden daarvoor is makkelijk aan te wijzen. In de Italiaanse regio waar de fabriek staat, is het namelijk niet toegestaan om nieuwbouw neer te zetten. Men wordt gedwongen om een 'oud' gebouw te gebruiken. Wanneer we het relatief oude pand binnenlopen, wordt bij binnenkomst meteen duidelijk dat je je op Formule 1-niveau bevindt. Net als bij de fabrieken van de F1-teams ziet alles er brandschoon en splinternieuw uit. Na de eerste meters zie je ook direct hoe logisch men alle afdelingen heeft ingericht, zodat het personeel op alle afdelingen op een ideale manier kan samenwerken om de kwaliteit van het eindproduct te kunnen garanderen. Het eindproduct is in dit geval een helm die op F1-niveau gebruikt mag worden en dat betekent heel veel in de autosport. Vanaf 2019 zijn de regels wat betreft de veiligheid van de helm namelijk flink op de schop gegaan. De FIA voerde zulke strenge regels in dat veel ervaren helmmerken er niet in slaagde om binnen anderhalf jaar een helm te maken die aan die unieke standaarden voldeed. Dat lukte Schuberth uiteindelijk wel, maar wel pas nadat het heel veel testexemplaren af had geschreven. Volgens de CEO van Schuberth, Alberto Dall'Oglio gingen er zo'n 150 helmen aan vooraf voordat men een versie wist te creëren die aan alle regels van de FIA voldeed. Het artikel gaat verder onder de foto's van het werk in de fabriek. Je kan met de pijltjes wisselen tussen de foto's.
Een enorme klus dus, maar dankzij het harde werk van Schuberth ging ook Max Verstappen uiteindelijk in zee met het helmenmerk en daarom zien we de Nederlander al sinds 2019 in actie komen met een Schubert-helm. Naast de tweevoudig wereldkampioen rijden ook Sergio Perez en Nico Hulkenberg met helmen van het Duitse bedrijf. Op de eerste afdeling laat Alberto zien hoe het proces, logischerwijs, begint bij de materialen. En die materialen zijn niet eenvoudig te verkrijgen. Net als bij de chassis' van F1-auto's is er carbon (koolstof) nodig om de helmen te maken. Niet zomaar een versie, want het gaat om een pure vorm van carbon die zeer lastig te verkrijgen en zeer kostbaar is. Daarnaast moet het carbon ook onder koude temperaturen vervoerd en opgeslagen worden. Wanneer we met een groepje de ruimte binnen gaan waar de eerste lagen van dit carbon gelegd worden, zien we dan ook constant een thermometer voor onze neus hangen. Het is namelijk ontzettend belangrijk dat de temperatuur in de ruimte constant is. Een van de belangrijkste plekken waar het speciale carbonlaagje op de helm zit, is net boven het vizier. Het is het gedeelte waar de helm van Felipe Massa tijdens de Grand Prix van Hongarije in 2009 werd geraakt toen er een grote veer van een F1-bolide voor hem los kwam. Het is ook precies de reden dat de FIA jaren later de regels omtrent de helmkwaliteit aanscherpte. Het stuk boven de helm beschermt namelijk het voorhoofd van de coureur, dat in het geval van een crash, maar ook in het geval van rondvliegende onderdelen of brokstukken de klap vaak incasseert. Om zo'n klap op te moeten vangen moet een helm ontzettend stevig zijn en klappen op kunnen vangen van verschillende snelheden. Dan hebben we het bijvoorbeeld over een klap van een lichter onderdeel dat rondvliegt en met een lagere snelheid tegen de helm klapt. Het klinkt misschien wat onlogisch, maar technisch gezien gaat dat om een ander soort impact. Dat de helm volgens de aangescherpte reglementen beide soorten klappen moet kunnen incasseren, zorgde ervoor dat veel helmfabrikanten juist moeite hadden om een geldige helm te maken. De moeilijkheidsgraad zat erin, doordat men de juiste compromis moest vinden tussen een lay-up die tegelijkertijd sterk als elastisch is, om klappen bij iedere snelheid op te kunnen vangen. Daarbij moest men precies het evenwicht zien te vinden tussen impacts van lage als hoge snelheden. Uiteindelijk was Schuberth na Stilo het tweede helmenmerk dat hierin slaagde. Het lukte het merk vooral door gebruik te maken van uitstekend opgeleid en ervaren personeel. Naast het materiaal is dat namelijk het vlak waarop het verschil kan worden gemaakt. Nadat het carbon wordt uitgesneden gaat het namelijk naar de volgende afdeling, de afdeling waar alle stukken carbon worden gelegd. Dit deel van het proces is ontzettend belangrijk, aangezien het ontzettend nauwkeurig moet gebeuren. Een millimeter maakt het verschil tussen een helm die goed wordt gekeurd, of afgekeurd. Ofwel het verschil tussen een helm die de veiligheid van een coureur kan garanderen, of niet. Het artikel gaat verder onder de fotoreportage. Op de eerste foto controleert men de helm op fouten, op de tweede foto zie je Sven Krieter, die onder andere de helm van Max Verstappen prepareert. Op de derde en laatste foto zie je de CEO van Schuberth, Matteo Dall'Oglio (met de helm van Verstappen in zijn handen), en Matteo Schieppati, (de eindverantwoordelijke van de motorhelmen van Schuberth).
Iedere dag weer staat er dus veel druk op het personeel dat op locatie in Schio zeer zorgvuldig en geconcentreerd te werk gaat. Het is voor ons prachtig om van dichtbij te zien hoe nauwkeurig het personeel op de afdeling te werk gaat en hoe zij genieten van het werk dat ze verrichten. We spreken er over met Francesco, die de zestig al gepasseerd is, maar dagelijks nog gepassioneerd aan de slag gaat om de F1-coureurs te voorzien van de beste kwaliteit helmen. De Italiaan is onwijs vriendelijk en laat stap voor stap aan ons zien hoe hij de helm in elkaar legt. Francesco is de ervaren kracht achter de groep van circa 6-8 werknemers die de helm uiteindelijk stap voor stap in elkaar legt. Mannen en vrouwen, jong en oud, werken samen om de helmen uiteindelijk te maken. Per persoon kunnen ze maximaal twee helmen per dag in elkaar leggen, aangezien het vier uur per helm kost om dit proces te voltooien. Daarbij kan er tussendoor bijna geen pauze worden genomen, aangezien het een doorlopend proces is, om zo de kwaliteit te kunnen garanderen. Het toont aan hoe moeilijk het is om een helm op F1-niveau te maken. Op alle vlakken moet iedereen namelijk constant op topniveau presteren en daarnaast moet het materiaal eveneens van topkwaliteit zijn. Uiteindelijk gaan de helmen een afdeling verder, waar ze de oven in gaan. In dat proces valt alles op zijn plaats en krijgt de helm de uiteindelijke vorm. Na dit proces wordt de helm direct gecontroleerd en is het hopen dat er in het totale proces geen fouten zijn gemaakt, anders wordt de helm alsnog afgekeurd. Bij goedkeuring mogen de helmen verder naar de volgende afdeling. Op de voorlaatste afdeling wordt de helm gespoten. Een designer maakt een ontwerp voor de coureur en wanneer deze akkoord is, wordt de helm gespoten. Dit wordt met de hand gedaan en daardoor is dit een kostbaar proces, dat wederom zeer zorgvuldig wordt uitgevoerd. Vaak wordt het design van de helm al maanden voor een Grand Prix gemaakt, zodat men tijdig aan het spuitwerk kan beginnen en ook de mini-helmets gemaakt kunnen worden. Tijdens het slotstuk van het ontwikkelingsproces zien we een bekende naam uit de Formule 1-paddock terug in de fabriek. Het is Sven Krieter, die iedere Grand Prix aanwezig is op het circuit, waar we hem dan ook regelmatig druk in de weer zien. Krieter moet de binnenkant van de helm vullen en ervoor zorgen dat de helm een coureur gegoten zit. Het is niet makkelijk om de coureur 100% tevreden te houden en daarom is de Duitser altijd zeer zorgvuldig in het proces. Zo moet hij niet alleen de binnenkant vullen met kussentjes, maar ook het juiste vizier kiezen. Dat is nog geen eenvoudig proces, want bij sommige races zijn de weersomstandigheden verraderlijk, dus moet Krieter ervoor zorgen dat hij voor de start de juiste keuze heeft gemaakt, al heeft de coureur natuurlijk ook inbreng in dit proces. Hopelijk voor Krieter gaat hij in Zandvoort een rustig weekend tegemoet, al lopen de weersvoorspellingen nog uiteen!
Meest gelezen
