Ferrari introduceerde een nieuw evolutionair aerodynamisch pakket in Oostenrijk, omdat het team het gat met de steeds verder uitlopende kampioenschapsleider Red Bull wil verkleinen. Allereerst wordt de nieuwe voorvleugel gekenmerkt door een nieuwe wing endplate, die nu aan de bovenkant afgerond is op een manier die erg lijkt op die van de Red Bull RB19. Het laatste deel van de horizontale ligger sluit nu op een totaal andere manier aan op de endplate dan bij de vorige versie. De breedte van die uiteinden is nu verkleind om het 'outwash'-effect te vergroten, oftewel de afbuiging van turbulente lucht buiten de wielen.
Dit is echter niet de belangrijkste verandering. De vloer wordt nu gekenmerkt door een 'driedimensionaal' ontwerp van de onderliggende Venturi-kanalen met nieuw ontworpen verticale luchtverdelers. Deze elementen eindigen nu niet meer paralel aan de voorkant van de vloer, maar lopen verder naar voren uit met een afgerond profiel. Net als bij de endplates van de voorvleugel zijn deze elementen duidelijk geïnspireerd op de RB19. Het belangrijkste doel van hun herprofilering is om de luchtstroom bij de inlaat van de Venturi-kanalen beter te beheren. Opgemerkt moet worden dat het nieuwe 'driedimensionale' ontwerp van de kanalen, zowel in de richting naar als vanaf het middelste deel van de vloer, geen effe, vlakke profielen heeft. Deze variërende profielen van de kanalen veroorzaken namelijk veranderingen in de snelheid en dichtheid van de luchtstroom, wat helpt voorkomen dat het porpoising-effect optreedt wanneer de auto wordt blootgesteld aan meer downforce. In essentie zou dit de SF-23 in staat moeten stellen om lagere rijhoogtes aan te nemen zonder de aerodynamische schokken te veroorzaken die het onvoorspelbare gedrag van de auto veroorzaakten zoals met de vorige versie in Spanje. Concluderend: als de data op het circuit in Oostenrijk de gegevens bevestigen die tijdens de recente filmdag zijn verzameld, zou er eindelijk een zeer competitief pad kunnen worden ingeslagen met de SF-23.
Meest gelezen
