Met de komst van de Oostenrijkse Grand Prix op het circuit van Zeltweg (1963) steeg de populariteit van de F1 in het land flink. Jonge, ambitieuze coureurs maakten van het bereiken van de Formule 1 hun levenswerk. Van het einde van de jaren zestig tot en met het het midden van de jaren zeventig namen maar liefst zes Oostenrijkse coureurs deel aan het Formule 1-wereldkampioenschap: Dieter Quester, Hans Binder, Harald Ertl, Jochen Rindt, Niki Lauda en Helmut Marko. De grote hoeveelheid Oostenrijkers in de sport zorgde voor een domino-effect. Hoe meer Oostenrijkers er kwamen in de Formule 1, des te groter de populariteit werd, des te meer er interesse kwam vanuit sponsoren om in te stappen. Dat alles ondanks het feit dat Oostenrijk een klein land was (en is) met weinig inwoners en kartbanen. De eerste tragische gebeurtenis Eén van de Oostenrijkers die al snel furore maakte, was Karl-Jochen Rindt. Hoewel Rindt geboren was in Duitsland, reed hij onder de Oostenrijkse vlag. Dit omdat hij opgroeide bij zijn grootouders in het Oostenrijkse Graz. In 1970 won Rindt vijf races, maar zijn sterke seizoen kwam tot een abrupt einde tijdens de vrije training voor de Grand Prix van Italië. Rindt crashte zijn Lotus op het circuit van Monza en stierf onderweg naar het ziekenhuis. Rindts concurrenten wisten zijn de voorsprong echter niet meer goed te maken, waardoor de coureur postuum wereldkampioen werd. Tekst gaat verder onder afbeelding.
De komst van Lauda: een mix van succes en angst
Kort na het overlijden van Rindt streed een andere Oostenrijkse coureur mee om de wereldtitel: Niki Lauda. Lauda kroonde zich in 1975 voor het eerst tot wereldkampioen. Een jaar later, verloor Oostenrijk bijna haar tweede coureur in slechts zes jaar tijd. Tijdens de Duitse Grand Prix op de Nürburgring crashte Lauda zwaar. Onder meer landgenoot Harald Ertl wist Lauda uit het wrak van zijn brandende Ferrari te bevrijden. Ondanks dat Lauda enkele weken in coma lag, nam hij zes weken na zijn ongeluk al weer plaats in zijn Ferrari. Eén jaar later sleepte hij zijn tweede wereldtitel binnen; in 1984 zijn derde. Lauda was niet de enige Oostenrijker die in de jaren zeventig met de schrik vrijkwam: Helmut Marko raakte blind aan één oog tijdens de Grand Prix van Frankrijk in 1972. Ook dat ongeval had héél anders af kunnen lopen. In 1985 hing Lauda zijn helm aan de wilgen, maar dat maakte de Formule 1 niet minder populair in de Alpen. Talent Gerhard Berger startte zijn carrière in 1984 en won gedurende zijn loopbaan tien races. Ondertussen debuteerden ook landgenoten Karl Wendlinger (1993) en Roland Ratzenberger (1994) in de Formule 1. 1994: Een zwarte bladzijde in de historie van de Oostenrijkse autosport Tijdens de derde ronde van het F1-Wereldkampioenschap ging het compleet mis voor Ratzenberger. Tijdens de kwalificatie voor de Grand Prix van Imola brak de voorvleugel van Ratzenbergers Simtek, waardoor de Oostenrijker met meer dan 310 km/h in een betonnen muur crashte. De coureur brak zijn nek en liep een schedelbasisfractuur op. Op weg naar het ziekenhuis overleed Ratzenberger aan zijn verwondingen. Eén raceweekend later, tijdens de kwalificatie voor de Grand Prix van Monaco, crashte Wendlinger zwaar. Wendlinger lag enkele maanden in coma. Na zijn revalidatie keerde de coureur kortstondig terug in de Formule 1, maar succes bleef uit. Tekst gaat verder onder afbeelding.
De herrijzenis van de F1 in Oostenrijk
Na een donkere periode, zag het er eind jaren negentig weer wat rooskleuriger uit in de Oostenrijkse autosport. In 1997 keerde de Grand Prix van Oostenrijk terug op de F1-kalender na een afwezigheid van tien jaar. In datzelfde jaar sloot Gerhard Berger zijn carrière af met tien overwinningen en startte Alexander Wurz zijn F1-loopbaan. In de jaren die volgden vertegenwoordigde Oostenrijk zich sterk binnen de wereld der Formule 1. Multinational Red Bull werkte zich op, Helmut Marko en Niki Lauda vervulden leidende rollen bij verschillende teams, de A1-Ring (nu Red Bull Ring ) zorgde voor spannende races en nieuwe namen als Christian Klien en Patrick Friesacher traden toe tot de sport. Van 2004 tot en met 2013 vond er geen Oostenrijkse GP plaats. Juist op dat moment werkte het Oostenrijkse merk Red Bull aan een opmars in de F1 met haar eigen raceteam Red Bull Racing . In 2010, 2011, 2012 en 2013 sleepte de renstal vier wereldtitels binnen en in 2014 zorgde Red Bull voor een terugkeer van de GP van Oostenrijk op de F1-kalender. Onlangs verlengde de Red Bull Ring haar contract met het Formula One Management tot en met 2027. Met de toekomst van de Oostenrijkse Grand Prix zit het dus wel goed. Op een nieuwe garde Oostenrijkse F1-coureurs zullen we naar alle waarschijnlijkheid nog even moeten wachten: op dit moment rijden er namelijk geen Oostenrijkers in de Formule 2 en Formule 3.
Meest gelezen
