Albon doet boekje open over rijstijl Verstappen: "Het is bizar"

Alex Albon kwam na het vertrek van Daniel Ricciardo bij Red Bull in beeld bij Toro Rosso. Pierre Gasly schoof namelijk door naar het grote team en de Britse Thai mocht het gaan proberen in de koningsklasse van de autosport. Dat ging in eerste instantie heel goed, herinnert hij zich in de High Performance Podcast.

"Ik begon me net comfortabel te voelen bij Toro Rosso", zo blikt hij terug op zijn debuutjaar in F1. "Ik begon goed, de eerste test ging goed, de eerste races liepen lekker en ik versloeg mijn teamgenoot een paar keer. Ik leefde een soort van droom, waarin de druk steeds minder werd. Na de eerste race wist ik dat ik had wat nodig was en ik geloofde in mezelf."

"Toen kwam de zomerstop, mijn rookiejaar ging goed en ik genoot van het racen. Dan belt Helmut Marko. Ik had geen idee waarom. Ik dacht dat we gingen praten over mijn woonsituatie, want hij hielp me met verhuizen naar Monaco. Daar hadden we het inderdaad over, we hadden het daar het hele gesprek over. Helemaal aan het einde van het gesprek zegt hij vervolgens: 'Oh ja trouwens, het Red Bull-zitje is van jou'. Dit wordt je engineer, misschien kan je 'm even bellen."

"In de zomerstop zijn de fabrieken dicht, dat moet volgens de regels. Ik mocht met niemand spreken, maar Marko vertelde me dat ik twee uur later aangekondigd zou worden. Dat was het."

Kan ik het wel?

Het nieuws kwam als een totale verrassing voor Albon. Na een half jaar, hij voelde zich net helemaal vertrouwd bij Toro Rosso, moest hij weer wennen aan een totaal nieuwe omgeving. "Dan kom je naast iemand die zo ongeveer de beste coureur ter wereld is, zes maanden nadat ik voor het eerst in een F1-bolide had gezeten. Dat was groots", zo doelt hij op Max Verstappen.

Gevraagd naar de emoties die naar boven kwamen, vertelt Albon dat hij zich meteen afvroeg of hij wel goed genoeg was om naast Verstappen te rijden. "Dezelfde emoties als toen ik het belletje kreeg over het Toro Rosso-zitje. 'Ben ik goed genoeg? Kan ik dit? Hoe is het om de teamgenoot van Verstappen te zijn? Het duurt nog twee weken totdat het seizoen weer verder gaat. Twee weken niets, denkende aan deze kans, terwijl ik mijn helm niet op kan doen'."

"Natuurlijk ging ik er met meer vertrouwen in dan aan het begin van het jaar", gaat hij verder. "Je moet dit soort kansen pakken in deze genadeloze F1-wereld. Ik dacht bij mezelf: 'Er zijn zoveel coureurs die deze kans willen'. Er zijn zoveel coureurs die alleen maar kunnen dromen van een zitje bij een topteam, en na zes maanden had ik dat zitje al. Dan ga je die mogelijkheid niet afwijzen. Natuurlijk denk je diep van binnen dat je goed genoeg bent en dat je ervoor moet gaan. Natuurlijk wilde ik ervoor gaan."

Te weinig ervaring

Anderhalf jaar later moest hij echter weer een stapje terug doen en kwam Sergio Perez in zijn plaats. Albon werd test- en reservecoureur. "Achteraf gezien was het te vroeg. Ik was niet goed genoeg voorbereid. Er gebeurt zoveel in F1. Iedereen denkt dat het alleen gaat om het racen en dat je moet presteren in de auto, maar ik moest heel erg wennen aan alles eromheen. In een topteam sta je enorm in de spotlights. Alles wat je doet, wordt bekritiseerd, want je zit in een populair stoeltje."

De destijds 23-jarige coureur had het lastig, op en naast de baan. "Ik worstelde met de media-aandacht. Ik had ook geen manager, niemand om me heen. Ik had mijn familie die me steunde, maar verder deed ik alles alleen, samen met mijn trainer. Verder draait het ook om algemene kennis van het racen. In de juniorcategorieën ben je snel en dat is genoeg. Je leert de skills en de wetenschap erachter, maar in F1 is alles veel geavanceerder vergeleken met bijvoorbeeld F2."

Een probleem is in F1 veel lastiger om te tackelen, oordeelt Albon. "Als je het lastig hebt, wat moet je dan doen? Wat moet ik veranderen? Er zijn letterlijk dertig of veertig dingen die je kon toepassen om te proberen één probleem op te lossen. Ik had de kennis niet, de ervaring niet. Die problemen had ik nog nooit meegemaakt. Ik was niet goed voorbereid. Die algemene race-ervaring had ik niet, net als de levenservaring."

Begin bij Red Bull was goed

In zijn eerste half jaar bij Red Bull ging het volgens Albon niet slecht. "Voor een eerste jaar was het goed. Ik had weliswaar een kleine achterstand op Max, maar had wat goede dingen laten zien, zowel in de kwalificatie als de race."

Daarna ging het echter langzaamaan bergafwaarts. "Het jaar daarop was de auto heel anders en was hij erg lastig om te besturen. Op dat soort momenten helpt ervaring om die problemen op te lossen. Ik wist niet hoe ik om de problemen heen kon rijden en ik wist niet welke kant de ontwikkeling van de wagen op moest gaan."

"Naast me zat bovendien een coureur die met alles om kon gaan en er weinig last van had. Achteraf gezien was ik te kritisch, analyseerde ik te veel. Die kant ging ik teveel op. Ik verspilde zoveel energie aan het vinden van een oplossing, terwijl ik misschien beter een stap terug had gedaan en meer op mezelf had moeten vertrouwen. Ik had constant vergaderingen, extra simdagen, om zo maar oplossingen te vinden. Ik forceerde, en soms werkt dat niet. Nu sta ik daar veel relaxter in."

Rijstijl Verstappen

Welke rol speelde Verstappen in zijn gebrek aan vertrouwen? Albon legt uit. "Veel mensen zeggen dat de Red Bull-bolide rond Max is gebouwd, dat hij is bij Red Bull wat Michael Schumacher was bij Ferrari en het team om zich heen heeft gebouwd. Om eerlijk te zijn is de auto was het is. Max is heel snel en heeft een unieke rijstijl, die lastig is om te volgen."

Het is lastig uit te leggen aan een leek, maar de Brit doet toch een poging. "Iedereen heeft een rijstijl. Die van mij is iets smoother. Ik hou van een auto die een scherpe voorkant heeft, die goed instuurt. Max ook, maar bij hem is de 'scherpheid' en de 'directheid' weer van een heel ander niveau. Het is bizar. Om een uitleg te geven: als je bij het spelen van een computerspel de gevoeligheid zo hoog mogelijk zet en dat je cursor daardoor over het hele scherm heen springt als je beweegt. Zo voelt het een beetje."

"De afstelling is zo scherp dat je er een beetje gespannen van raakt. In begon mijn jaar op een kleine achterstand van Max. Naar mate het seizoen vordert, wil Verstappen een scherpere voorkant, scherper, scherper, en hij wordt sneller en sneller. Om hem bij te houden, moet je meer risico nemen. Oké, dan crash je. Dan moet je weer van voren af aan beginnen en groeit het gat een beetje. De volgende keer spin je weer, of wat dan ook, waarna het een soort sneeuwbaleffect wordt."

"De auto wordt scherper en scherper en jij wordt steeds meer gespannen. Als je niet meer in een flow zit, net als in elke andere sport, en je te veel moet nadenken, elke keer dat je een bocht ingaat. Dat werkt niet", aldus de Williams-coureur.