Column: De Formule 1 is dood, leve de Formule 1

Om maar direct met de deur in huis te vallen: De Formule 1 heeft een aantal verkeerde afslagen genomen en is in rap tempo het product racen aan het afbreken. De ooit zo mooie sport gaat al jaren gebukt onder de verkeerde technische reglementen, de machtspositie van de autofabrikanten en commerciële belangen. Heeft de Formule 1 haar hoogtepunt al beleefd en zakt de sport steeds verder af? Voor de nieuwe Nederlandse fan is het al snel goed. Als Max op het podium staat is de hele zondagmiddag weer goed, maar als we objectief naar de F1 kijken dan zijn er momenteel behoorlijk wat tekortkomingen die het gevolg zijn van verkeerde keuzes. Vanzelfsprekend is het altijd makkelijk om dingen aan te wijzen die beter kunnen of te roepen dat het anders moet, maar de sport maakt(e) ondoordachte keuzes. Nee, ik ben geen azijnzeiker die roept dat vroeger alles beter was, maar in de Formule 1 hebben we gewoon betere periodes gekend. Betere auto's, meer spanning, verrassende races, een veel competitiever veld en minder technologie. Sportief en commercieel gezien beleefde de F1 haar hoogtepunt in de jaren 90 en de 00's. Daarna ging het bergafwaarts met de sport, waarvan Bernie Ecclestone vaak (soms onterecht) de schuld kreeg. Autofabrikanten probeerden voet aan de grond te krijgen in de F1, maar vertrokken ook weer. Toyota, BMW en Honda smeten met honderden miljoenen per jaar, maar trokken net zo snel de stekker weer uit hun F1-projecten. Aan het einde van de 00's werd bij een reeks aan beslissingen er steeds twee dingen vergeten: het racen en de fans. De FIA maakte de fout dat het steeds meer ging luisteren naar de autofabrikanten die alleen hun eigen hachje willen redden. Dit terwijl de Formule 1 toen nog echt draaide om racen! Coureurs konden maximaal gasgeven tijdens de race, fans begrepen de sport en er was actie op de baan.

De F1 is veel teveel een laboratoriumsport geworden waarbij races gewonnen worden in de fabriek in plaats van op de baan.

De beslissingen die de laatste 5 jaar genomen werden staan haaks op het product wat de fans willen zien. Wereldwijd kijken er nu 40% minder mensen naar de F1 dan 10 jaar geleden en dat is niet zonder reden. Fans zitten niet te wachten op gridstraffen, gelul over hybride motoren en stofzuigergeluid. Ze willen actie zien, ze willen coureurs zien die als gladiatoren op de baan racen, auto's die uit elkaar vallen zodra ze de finishlijn gepasseerd zijn en ook minder voorspelbare races. Natuurlijk, F1 is nooit 16 races per jaar spannend geweest in de jaren 90 of de 00's, maar er gebeurde iedere race wel iets. Ja, voor de kritische lezer: ook Schumacher domineerde twee stront saaie seizoenen in een Ferrari, maar waar zien we nog seizoenen zoals 1998/2006/2007/2008/2010 etc. Van ploffende motoren tot spins en crashes, van verrassende winnaars tot een titelstrijd die rete spannend was. Teams met andere strategieën dankzij tankstops. Wie herinnert zich de vierstopper van Schumacher op Magny Cours nog? Sport moet draaien om spanning, actie en emotie. Als je die weghaalt hou je een kil product over. De F1 is veel teveel een laboratoriumsport geworden waarbij races gewonnen worden in de fabriek in plaats van op de baan. Coureurs zijn hun banden, motoren en brandstof aan het managen en komen nu zelfs in opstand. De essentie van F1 was altijd om zo hard mogelijk over een circuit te jakkeren, waarbij je de auto na die race af kon schrijven omdat hij door en door afgetrapt was door coureurs die nog wel eens met twee wielen door de grindbak vlogen omdat ze nog wat sneller wilden. Hoeveel spins en crashes zien we in de moderne Formule 1 nog? Af en toe een Strolletje of een Verstappentje, maar verder is het een saaie bedoeling omdat de mannen allemaal op 90% van hun kunnen rijden. Vettel's opmerking tijdens de persconferentie na de GP van Canada was veelzeggend. Hij moest 101 settings veranderen tijdens het racen dat hij na enkele rondjes aan zijn team vroeg of hij alsjeblieft weer gewoon gas mocht geven. Daarin kreeg hij bijval van mannen als Kimi Raikkonen, Max Verstappen en Lewis Hamilton. Coureurs die dolgraag willen racen en het liefste met drie wielen over de finish komen. Het grote probleem van de Formule 1 is dat de leiding eigenlijk geen leiding is. Het is een orgaan met zoveel verschillende belangen en achterkamertjes politiek dat degene die de lijnen uit moet zetten dat eigenlijk al jaren niet meer doet. Het zijn de autofabrikanten die de sport kapot maken, waarbij de FIA ze teveel macht heeft gegeven middels veto's en andere stemrechten. De FIA maakt eigenlijk al 10 jaar lang de regels niet meer in de Formule 1! Daar wringt de schoen. De macht om regels te maken en te veranderen moet bij de organiserende partijen en de eigenaren van de F1 liggen. In iedere andere sport bepaalt de bond of eigenaar de regels en niet de teams. Als Ferrari of Mercedes weg willen dan staat de deur wagenwijd open. Mercedes is al vaker weggelopen, net als Toyota, BMW en Honda. Zijn ze ooit gemist? Nee, er komen altijd nieuwe motorleveranciers en teams. Gaat de F1 Ferrari missen? Ja, maar ook dat zal wennen. Wat was er mis met het product Formule 1 in de jaren 90 en de 00's? Het was duidelijk, het was vaker spannender dan nu en de onvoorspelbaarheidsfactor was hoger. De kosten waren daarbij makkelijker in de hand te houden en subtopteams zoals Jordan maakten nog kans op poles, punten en soms zelfs een zege. Natuurlijk evolueert de sport en veranderen de auto's, maar racen moet wel racen blijven en daar hebben mannen als Villeneuve, Hamilton of Raikkonen volledig gelijk in. Grote vraag is en blijft hoe de FIA en Liberty Media de macht terugkrijgen en het racen en de fans centraal stellen, in plaats van de fabrikanten. Momenteel plakt men een pleister op de wonden of legt men een noodverband aan door het invoeren van extra of langere DRS-zones om toch maar net die inhaalactie te krijgen. Zo lang men niet bij de basis begint gaat er niets veranderen of verbeteren. Voor alsnog is het wachten op de definitieve plannen voor 2021, maar de kans is er om het echte racen terug te brengen.