De slechtste coureurs van het Formule 1-seizoen

De tien beste coureurs zijn behandeld, tijd voor de coureurs die de minste indruk achterlieten. Niet iedereen kende namelijk het seizoen van zijn leven. Stuk voor stuk hebben ze hun waarde weleens bewezen in het verleden, maar voor sommige van deze coureurs was het jaar 2023 er één om snel te vergeten. Natuurlijk waren ze niet allemaal waardeloos, maar het linker rijtje redden ze volgens ons niet.

Sergio Perez
Is het eerlijk om de nummer twee van de WK-stand in dit lijstje op te nemen? In het geval van Sergio Perez misschien wel. De Mexicaan kwam in een loeisnelle Red Bull bijna geen moment in de buurt van Max Verstappen en moest het twee zeges doen, tegen negentien voor zijn teamgenoot. Perez liet af en toe echt wel mooie dingen zien, maar baarde vooral opzien met dramatische statistieken in de kwalificatie. Met negen uitschakelingen in Q1 en Q2 en, mede daardoor, een achterstand van bijna driehonderd punten op Verstappen was het geen geslaagd seizoen. Dat moet in 2024 beter om zijn Red Bull-stoeltje te behouden. Maar dat weet hij zelf ook.

Logan Sargeant
Het debuutjaar van Logan Sargeant was niet echt overtuigend te noemen. De Amerikaan moest ontzettend wennen aan de Formule 1 en lange tijd was het niet zeker of hij terug zou keren in 2024. Een aantal lichtpuntjes tijdens de slotfase van het seizoen zorgde ervoor dat hij aan mag blijven bij Williams. De vraag is echter of zijn positie houdbaar is als Sargeant in 2024 opnieuw zo presteert. Er klopt heel wat jong talent op de deur en de stopwatch liegt niet. Eén schamel puntje was eigenlijk niet genoeg in 2023, om nog niet te spreken van de reeks kapotte bolides. Toch is het vandaag de dag erg lastig om als rookie te presteren, dus misschien moeten we hem daarom wat meer krediet geven? Tegelijkertijd bewees mede-rookie Piastri dat het wel degelijk mogelijk is om er direct te staan...

George Russell
Het tweede Mercedes-jaar van George Russell was minder overtuigend dan zijn eerste. Waar de Brit vorig jaar landgenoot en teamgenoot Lewis Hamilton versloeg in de eindstand, eindigde hij nu 59 punten achter de zevenvoudig wereldkampioen. Russell werd soms gepiepeld door zijn teamgenoot en kende zo zijn pechmomenten, maar had al met al ook niet de snelheid om Hamilton écht uit te dagen in de gebrekkige W14. Het dieptepunt van zijn jaar was de Grand Prix van Singapore, waar Russell met Carlos Sainz, Lando Norris en Hamilton om de zege streed en een zekere derde plaats weggooide door te crashen in de laatste ronde. Een positieve noot om af te sluiten? Russell was vrij stabiel als de Mercedes niet snel genoeg was om op het podium te eindigen. Nu is het zaak om 24 races zo te presteren.

Lance Stroll
Lance Stroll is en blijft een grillige coureur. De ene week rijdt hij de pannen van het dak, zo was de slotfase van het seizoen bijvoorbeeld heel sterk, en de andere week loopt het voor geen meter. Stroll trok in 2023 vooral de aandacht naar zich toe met bijzondere gebeurtenissen. In Qatar stond de Canadees na een mislukte kwalificatie in de spotlights omdat hij zijn fysiotherapeut door de garage leek te duwen, terwijl hij positief bekijks trok door zijn prestatie in Bahrein, waar hij punten scoorde na twee weken eerder zijn polsen te hebben gebroken. Het tekent Stroll, die ergens toch wel echt talent lijkt te hebben, maar het niet altijd tot uiting laat komen. Kijkend naar de statistieken was het namelijk gewoon een matig jaar. Fernando Alonso was Stroll op de baan en in de eindstand ruim de baas.

Esteban Ocon
Kleurloos, op de Grand Prix van Monaco na. Zo zou het jaar van Esteban Ocon omschreven kunnen worden. Alpine kreeg het wéér niet voor elkaar om de gewenste stap voorwaarts te zetten, waardoor Ocon opnieuw in het middenveld moest acteren. Eerlijk is eerlijk: de Fransman liet in Monaco wel even zien waarom Alpine met hem wegloopt. Ocon reed een dijk van een kwalificatie en zou zijn derde positie vasthouden in de race. Verdere hoogtepunten waren er eigenlijk niet, of je moet de twee zesde plaatsen in Spanje en Canada meetellen. Het is voor Ocon, die zelf stelt dat hij wereldkampioen kan worden, te hopen dat Alpine hem ooit in staat stelt om er überhaupt voor te strijden.

Pierre Gasly
Ook Pierre Gasly had waarschijnlijk wel op meer gehoopt in zijn eerste seizoen bij Alpine. Het moet gezegd: de Fransman deed het doorgaans ietsje beter dan Ocon in de kwalificatie en haalde ook één podium binnen in de regentombola van Zandvoort, dus een dramatisch seizoen was het niet. De regelmatige pieken ontbreken alleen bij de voormalige Red Bull-coureur. De ene race eindigt hij op de zesde plaats en pakt hij de geboden kans, terwijl hij de andere week met teamgenoot Ocon in de muur staat (Australië). Het is aan Gasly om constanter te gaan worden in zijn tweede jaar bij de Franse renstal.

Guanyu Zhou
Het gezegde luidt dat het tweede jaar altijd lastiger is dan het eerste jaar. Guanyu Zhou heeft laten zien waarom. Vorig jaar waren er louter positieve geluiden te horen over de Chinees, die vrij constante prestaties aan de dag wist te leggen. In 2023 bleef de ontwikkeling uit. Zhou wist zich niet te onderscheiden in de Alfa Romeo en haalde hetzelfde aantal punten als vorig jaar: zes. Wel mag Zhou aanblijven, wat op zichzelf al fijn nieuws voor hem is. Zo kan hij zich langzaamaan gaan verheugen op de Grand Prix van China, die na een afwezigheid van vier jaar terugkeert op de kalender.

Valtteri Bottas
Valtteri Bottas viel meer op buiten het circuit en eigenlijk is dat best wel jammer. De Alfa Romeo was niet geweldig, maar het kwalificatiebeest van weleer leek soms een beetje uitgeblust te zijn. Bottas liep met zijn ziel onder zijn arm door de paddock en versloeg teamgenoot Zhou maar nipt in het kampioenschap. Een coureur van zijn statuur, bij Mercedes deed Bottas het nu eenmaal best aardig als wingman van Hamilton, zou een groter gat moeten bewerkstelligen. Het hoogtepunt van het seizoen? De naaktkalender waar hij veel geld mee inzamelde voor prostaatkanker. Daar kan je alleen maar voor applaudisseren.

Nico Hulkenberg
De terugkeer van Nico Hulkenberg in de Formule 1 werd met argusogen bekeken. Lang twijfelden we eraan of hij in dit lijstje moest komen. De Duitser keerde na drie jaar terug in de koningsklasse van de autosport en moest Haas helpen met de ontwikkeling. De comeback zou wisselende resultaten opleveren. Hulkenberg was voornamelijk sterk in de kwalificaties en wist zijn bolide meermaals in Q3 te krijgen, maar zakte vaak terug in de races. Daar komt bij dat Haas geen ontwikkeling doormaakte in 2023, zelfs niet toen het team een grote update meenam naar de Grand Prix van de Verenigde Staten. Hulkenberg kon niet overweg met het nieuwe concept, ging terug naar het oude chassis en begon te klagen over de stand van zaken bij het Amerikaanse team. Gaat het beter in het nieuwe jaar?

Kevin Magnussen
Kevin Magnussen zette zijn Viking Comeback van 2022 niet door. Zoals gezegd werkte de Haas niet echt mee door bandenslijtage, maar Magnussen moest het ook vaak afleggen tegen Hulkenberg. Het is dat Haas voor ervaring koos en daarom het contract van Magnussen verlengde, want de snelheid van de Deen bood niet echt uitkomst. Oliver Bearman, een protegé van Ferrari, zal al in zijn handjes wrijven voor 2025 als hij een goed seizoen rijdt in de Formule 2.

Bonus: Nyck de Vries & Daniel Ricciardo
Tien coureurs hebben de revue gepasseerd, maar we mogen Nyck de Vries en Daniel Ricciardo uiteraard niet vergeten. De Vries begon aan het seizoen als coureur voor AlphaTauri en werd na de Grand Prix van Groot-Brittannië al aan de kant geschoven. Was het een harde beslissing? Ja. Presteerde De Vries naar behoren? Nee. De Nederlander kon het tempo van Yuki Tsunoda niet volgen en maakte ook te veel fouten. Het daverende debuut bij Williams, De Vries viel tijdens de Grand Prix van Italië in 2022 in voor Alex Albon en werd gelijk negende, kreeg zo helaas geen vervolg.

Ricciardo, die eind 2022 door McLaren aan de kant werd geschoven, kreeg zo een tweede kans in de schoot geworpen. De goedlachse Australiër staat bij het lijstje van verliezers omdat hij vrijwel meteen zijn pols brak en zo weer vijf races moest toekijken. Het zou misschien te makkelijk zijn om zijn prestaties te gaan beoordelen op basis van een paar races. Ricciardo had zich alleen wel in de kijker van Red Bull willen rijden, maar kreeg dus niet echt de kans door de handblessure die hij opliep tijdens het Grand Prix-weekend in Nederland. Dan moet het in 2024 maar gebeuren. Hij is het in ieder geval niet helemaal verloren, dat mogen we na de races die hij dit jaar wel reed, voorzichtig concluderen.