Exclusief: Albon went aan F1-wereld: "Veel drukker dan ik gewend ben"

Tussen de twintig Formule 1-coureurs die in 2019 hun opwachting mogen maken, loopt er een lange, ietwat slungelige, ingetogen Brit met een Aziatisch voorkomen. Alexander Albon (22) is het type dat nooit als eerste werd gekozen tijdens spelletjes op het schoolplein, maar dat deert de nieuwbakken Toro Rosso-coureur allerminst. Tijdens de wintertestweken op het Circuit de Barcelona-Catalunya in Spanje komt het ineens wel heel erg dichtbij voor Albon, die tot voor kort nog nooit in een Formule 1-wagen had gereden. Sterker nog, op een paar oefenrondjes in Misano na was de jongeling zelfs helemaal nieuw voor de koningsklasse van de autosport. Een bijzonder gegeven, in een tijd waar talenten jarenlang klaar worden gestoomd voor het echte werk. “Het is wel ietsjes drukker dan ik gewend ben”, lacht Albon zijn nervositeit weg als hij RacingNews365 exclusief te woord staat. “Ik heb nu natuurlijk ineens mediaverplichtingen, en moet eerlijk gezegd een beetje freestylen”, erkent de onder de Thaise vlag, maar in de Britse hoofdstad Londen geboren coureur. Hij verdiende zijn promotie naar de Formule 1 door derde te worden in een veelbesproken Formule 2-veld met onder meer talenten als George Russell, Nyck de Vries en Lando Norris. “Om heel eerlijk te zijn ben ik niet echt bang, maar wel een beetje nerveus!”

Alex Albon, een schuchtere, ingetogen en vriendelijke jongeman Albon is een vreemde eend in de bijt. De Anglo-Thai , zoals de Britse media hem beschrijft, maakte zeven jaar geleden al eens onderdeel uit van het opleidingsprogramma van Red Bull. In 2012 werd de destijds puberende Albon gewogen en véél te licht bevonden. Na slechts één jaartje moest de jongeling alweer vertrekken. Boze tongen beweren dat het gevangenschap van zijn moeder bijdroeg aan de keuze van Red Bull. Des te opvallender dat Red Bull hem middels Toro Rosso een tweede kans geeft, maar niet geheel uniek. Teammaat Daniil Kvyat is eveneens een verloren zoon, vorig jaar mocht Brendon Hartley het voor een tweede keer proberen bij het energiedrankjesmerk. Wat betreft Albon zelf is er een groot verschil zichtbaar in vergelijking met zeven jaar geleden. “Het belangrijkste is toch wel het zelfvertrouwen. In 2012 was ik een jong ventje met weinig ervaring en nog minder zelfvertrouwen. Nu is dat zelfvertrouwen altijd wel een dingetje bij mij, ik heb dat sowieso niet ontzettend veel”, lacht hij nog altijd enigszins schrikachtig. “Echter, wat ik vooral heb geleerd, is dat je in sommige situaties gewoon iets meer lak aan dingen moet hebben. Dat klinkt wellicht raar, maar dat heeft me vorig jaar echt geholpen.” Een beetje zoals ook in het dagelijkse leven het geval wordt, naarmate je ouder wordt? “Ja. Dat ja.”

Alexander Albon

Ik dacht 'hey, je staat hier, je doet waar je van houdt', en dat hielp ontzettend veel

Met name in het Formule 2-seizoen 2018 liet Albon zien wat hij in huis heeft Voorafgaand aan het vorige Formule 2-seizoen had de Britse Thai amper kunnen bevroeden wat hem voor dit jaar te wachten stond. Albon versierde een contract bij DAMS, wat per race opzegbaar was voor de Franse stal. Dat bleek voor de hedendaagse Toro Rosso-rijder een van de factoren om vrij rond te rijden. “Ik kon ineens rust en genoegen halen uit het feit dat ik op de Formule 2-grid stond. Ik dacht dan ‘hey, je staat hier, je doet waar je van houdt’.” “Aan het begin van 2018 zou ik mezelf echt wel een kans hebben gegeven om de Formule 1 te bereiken, al zij het een ontzettend kleine. Het was altijd mijn droom om de Formule 1 te halen en dat lijkt me ook logisch, want anders rijd je niet in de Formule 2. Ik moet zeggen dat de start van het vorige jaar erg rommelig was – de F2 maakte net gebruik van nieuwe wagens en het zag er allemaal niet heel best uit, om maar netjes te blijven. Pardoes kwam mijn leven in een stroomversnelling en kreeg ik kansen.” Toro Rosso komt door de plotselinge keuze van Daniel Ricciardo om Red Bull Racing voor Renault te verruilen in een lastig parket. Pierre Gasly wordt namelijk vanuit het zusterteam gepromoveerd, waardoor Toro Rosso op zoek moet naar een nieuwe rijder. Bovendien aardt de Nieuw-Zeelander Hartley totaal niet tussen de Italianen van Toro Rosso en de Japanners van Honda. Tot overmaat van ramp heeft de eerstvolgende in lijn van het juniorprogramma, Dan Ticktum, niet genoeg licentiepunten om in te mogen stappen. De keuze valt op Albon, die niet verbonden is aan een F1-team en in de Formule 2 frank en vrij rondrijdt. Hij wint liefst vier wedstrijden in de opleidingsklasse, evenveel als De Vries en Norris samen.

Albon kwam op de gecombineerde tijdenlijst tot een sterke zesde positie Over zijn hart strijken om weer op de loonlijst van Red Bull terecht te komen hoefde Albon naar eigen zeggen niet, de wond van 2012 was niet dusdanig diep. “Vergiffenis is een verkeerd woord, want ik hoef Red Bull nergens voor te vergeven. Er is niets gebeurd waardoor ik hen iets zou moeten vergeven. In 2012 werd ik weggestuurd omdat ik nog niet klaar was voor de volgende stap, ik behaalde geen resultaten en dan is het logisch dat een Formule 1-opleidingsstal je aan de dijk zet.” In de tussentijd kreeg Albon in de smiezen dat Toro Rosso zijn enige mogelijkheid zou zijn, mocht hij de stap naar de Formule 1 willen maken. “Mercedes, Ferrari en McLaren hebben allemaal een talentenprogramma en dus wist ik dat Red Bull het enige team was dat mij een kans zou kunnen bieden." "Gasten als Lando, Charles Leclerc en George zaten al jaren op de reservebank bij de voorgenoemde stallen en die laatste twee werden voor hun eerste F1-jaar bij een klantenteam geplaatst. Op die manier vielen er veel mogelijkheden af voor mij, waardoor Toro Rosso eigenlijk het enige team was waarbij ik daadwerkelijk een kans zou kunnen krijgen. En dat is zowaar gebeurd. Het is briljant.” Over twee weken rijdt Alexander Albon zijn allereerste Grand Prix. Voor de tweede keer in de geschiedenis van de Formule 1 verschijnt er een Thai aan de start, voor de eerste keer ooit is die Thai in Groot-Brittannië geboren. De man in kwestie kan niet wachten. “Vooralsnog voelt het allemaal echt, maar ik weet dat als ik over twee weken in Melbourne aan de start verschijn en de sfeer proef, ik wel even mijn ogen uit zal kijken en een surreëel gevoel zal ervaren!”