Honderd keer hybride: Renault en Honda sukkelen

Sinds 2014 maakt de koningsklasse van de autosport gebruik van V6-motoren, die door een turbo en met behulp van hybridesystemen voortgestuwd worden. In de serie ‘Honderd keer hybride’ maakt Racingnews365 de balans op. Deel twee belicht de prestaties van Renault en Honda als motorleverancier – beide merken hadden het verre van gemakkelijk in de hybridetijd van de Formule 1.

Honda keert pas in 2015 terug en mist zodoende het eerste jaar van de hybridetijd, maar juist daarom zijn haar prestaties wellicht nóg verder ondermaats te noemen dan dat ze op papier lijken. Honda is namelijk al veel langer bezig met de oriëntatie voor een mogelijke terugkeer en de Japanse autobouwer weet ver van tevoren dat er met V6-turbohybrides wordt gereden in de Formule 1. Bovendien ziet men de fouten die de aanwezige drie fabrikanten in het voorjaar van 2014 maken, waaraan lessen kunnen worden onttrokken. In de eerste drie seizoenen van haar aanwezigheid loopt echter vrijwel alles wat Honda probeert in de soep. Toegegeven, McLaren is zeker onder haar nieuwe management geen fijne handelspartner, maar ook de Japanners zijn op de nodige fouten te betrappen. Het size zero-concept, waarbij zoveel mogelijk onderdelen in zo weinig mogelijk ruimte worden gepropt, faalt faliekant. Pas als McLaren Honda aan de kant zet en Red Bull besluit de Japanse krachtbronbouwer te koppelen aan Toro Rosso, beginnen de eerste optimistische geluiden door te komen. Renault treedt in 2014 aan als de regerend viervoudig constructeurskampioen, dankzij hun samenwerking met Red Bull Racing. De Fransen missen de slag echter volkomen in de winter van 2013-’14 en zodoende zit haar Oostenrijkse partner met de handen in het haar. De eerste V6-turbohybride die Renault aan Red Bull Racing, Toro Rosso en Lotus levert is een ramp. Geluk bij een ongeluk voor Red Bull is dat zij met de RB10 een prima wagen heeft gebouwd, eentje die als de Mercedessen wegvallen om overwinningen kan strijden.

Door de jaren heen blijft Renault sukkelen: in 2015 gaat er vaak wat kapot en nadat Lotus heeft gekozen voor Mercedes blijven Toro Rosso en Red Bull achter met de Franse meuk. Het verleidt Red Bull-teambaas Christian Horner ertoe om verschillende negatieve uitlatingen te doen ten overstaande van zijn Franse partner, de Brit gaat zelfs openlijk met de pet rond om een andere motorleverancier te lokken. Doordat Ferrari en Mercedes er geen heil in zien om hun concurrent te voorzien, moet Horner met de staart tussen de benen terug naar Renault. De motoren worden per 2016 voor het gemak maar omgedoopt tot ‘TAG Heuer’. Vanaf 2016 heeft Renault een eigen fabrieksteam op de grid staan en daardoor verschuift de aandacht langzamerhand. Het Renault-team klimt in drie jaar tijd van een negende naar een vierde plaats op, iets wat de relatie met Red Bull niet ten goede komt. In 2018, wanneer Toro Rosso is overgestapt naar Honda en McLaren als nieuw lid is toegetreden tot de Renault-familie, barst de bom. De Red Bulls van Ricciardo en Max Verstappen blijven geregeld plots stilvallen en de samenwerking met Renault wordt opgezegd. Al met al heeft Renault in de honderd keren hybride toch nog een aantal keren weten te winnen: dankzij Ricciardo (zeven) en Verstappen (vijf) wordt er toch nog een respectabel aantal van twaalf Grand Prix-overwinningen bijgeschreven. Honda kan dat zeker niet zeggen: de beste prestatie van de Japanse leverancier in 81 Grands Prix tijd (want: begonnen in 2015) was een vierde plaats, gescoord door Pierre Gasly in de Bahreinse GP van 2018.