Terug naar 2010: hoe Button iedereen verraste met megavleugel

Met een joekel van een achtervleugel trad de, op dat moment regerend, wereldkampioen aan voor de eerste vrije training op vrijdag. De concurrentie keek verbouwereerd naar de McLaren-box, want ook Buttons toenmalige teamgenoot Lewis Hamilton had een dusdanige set-up.

Waar Hamilton de mega-achtervleugel na de eerste oefensessie inruilde voor een type-Monza, dus een plat stuk carbon tussen de endplates, reed Button de rest van het weekend vrolijk verder met de high-downforce afstelling. Geloof het of niet, maar op zaterdagmiddag klopte de Brit het complete veld op één coureur na: slechts Ferrari-coureur Fernando Alonso was in de kwalificatie rapper dan de McLaren met de achterlijk hoge achtervleugel. Alonso had een tiende sneller gedaan over een omloop Monza in kwalificatie-trim, dan dat Button had gedaan. Teammaat Hamilton krabde zich na de allesbepalende tijdtraining achter zijn oren: wat was dit nou? Button bleek achteraf toch de juiste beslissing te hebben genomen door vast te houden aan de high-downforce afstelling, waar Hamilton niet verder was gekomen dan een vijfde plaats in de kwalificatie. De crux zat 'm in de F-duct, de opening die McLaren voor 2010 rond kniehoogte van de rijders had gemaakt. De F-duct was als het ware een voorloper van het DRS-systeem, ware het niet dat dit systeem via een maas in de wet was ontstaan. Op rechte stukken konden de McLaren-rijders door hun knie tegen de opening aan te leggen een luchtkanaal sluiten, waardoor er minder neerwaartse druk op de achtervleugel kwam. Zodoende gingen de McLarens anno 2010 op rechte stukken als een speer. Mét het trucje van de F-duct én een gigantische achtervleugel dacht Button goed te zitten voor de race en de droom om Monza te winnen kwam bijna uit. Bij de start dook Button naar de leiding door Alonso te verschalken, hij bleef de Spanjaard gedurende de eerste stint voor. De Ferrari liep op rechte stukken met een gigantisch snelheidsverschil (vijftien kilometer per uur zonder slipstream) in op de McLaren, die het juist van de bochtige tweede sector moest hebben. Button werd uiteindelijk geklopt in de pitstraat: Alonso kwam één rondje later binnen en wist daarmee nipt het verschil te maken. De truc van Button blijft desalniettemin een prachtig hoofdstuk in het grote boek der Italiaanse GP-verhalen.