Daar valt natuurlijk iets voor te zeggen: het onjuist beïnvloeden van het verloop van een wedstrijd moet als iets illegaals worden gezien. Als de ene coureur de andere rijder van de baan duwt, waardoor de laatstgenoemde geen punten kan scoren, moet er een sanctie volgen – anders is het niet eerlijk. In een complexe sport als de Formule 1 is het zaak om zo duidelijk mogen te werk te gaan. Het grote probleem van nu is echter de inconsequentheid waarmee wedstrijdleider en race stewards opereren. In het ene weekend levert het uitdelen van een beuk bij wijze van spreken haast een gevangenisstraf op, twee weken later kan het eenzelfde akkefietje door de vingers worden gezien. Een aantal voorbeelden. Sebastian Vettel ramt Valtteri Bottas op Paul Ricard tijdens de openingsronde in de eerste bocht van de baan. De Duitser en de Fin lopen allebei schade op en moeten achteraan aansluiten. Vettel wordt uiteindelijk vijfde, Bottas komt niet verder dan P7. Als de Fin niet met het onrecht te maken had gekregen, was hij naar alle waarschijnlijkheid podiumklant geweest. De straf die Vettel kreeg? Vijf tellen extra stilstaan tijdens zijn (tweede) pitstop.
Vijf tellen, dat is ook de straf die Pierre Gasly stond te wachten na de Britse Grand Prix. De Fransman had de bovengenoemde Perez van de baan geduwd op jacht naar P10. Het was hard racen – misschien iets te hard – maar feit is dat de Mexicaan werd gehinderd. Puur objectief lijkt het een faire straf: Gasly verliest het ene puntje, die nu naar Perez gaat. Grote consequenties heeft het niet – Perez is immers ‘gewoon’ gefinisht en de inhaalrace die hij moest maken, had niets te maken met het tikje dat hij van Gasly ontving. Oftewel: de beuk die Vettel aan Bottas verkocht, deed véél meer pijn. Toch worden ze met dezelfde straf beoordeeld. Het incident op Paul Ricard is wat dat betreft vergelijkbaar met dat wat afgelopen weekend op Silverstone gebeurde. Kimi Raikkonen tikte Lewis Hamilton in de tweede bocht achterstevoren, waarop de Brit zijn race vanuit het achterveld moest vervolgen. Met dank aan Mercedes-power en gesteund door twee Safety Car-fasen kon Hamilton zich terugknokken naar P2, een plek die er zonder de twee factoren absoluut niet in had gezeten. Raikkonen was, ondanks zijn tien seconden straf – tien, dus geen vijf, zoals Vettel kreeg in Frankrijk – gedurende de hele race podiumkandidaat. Het is misschien nog aparter te noemen dat Romain Grosjean geen enkele straf heeft gekregen. De Haas-rijder probeerde na de eerste herstart te enthousiast voor de Renault van Carlos Sainz te blijven, maar verloor de controle over het stuur. De Fransman gleed tegen Sainz aan, waarop beide rijders het grind invlogen. Exit Grosjean, maar ook exit Sainz, die toch een reële kans op punten had. Eerder in het seizoen ontkwam Raikkonen al eens aan een straf na Esteban Ocon de muur in te hebben gedrukt tijdens de Azerbeidzjaanse Grand Prix. De Fin en de Fransman knokten voor positie in de openingsronde, waarop de Force India vakkundig door de Ferrari weg werd gezet. Oordeel: race-incident, geen straf. Ocons race was, in tegenstelling tot die van Bottas in Frankrijk en Hamiton in Groot-Brittannië, direct over. Voor Force India een groot kruis door de plannen om eens flink te scoren. Is Ocon dan soms minderwaardig?
Gek genoeg wordt het niet in formatie rijden tijdens de warm-up ronde veel zwaarder bestraft dan het van de baan drukken van een tegenstander. Perez en Brendon Hartley vertrokken in Bahrein vanaf de plaatsen elf en twaalf, maar reden in omgekeerde volgorde tijdens het rondje dat voor de start van de race wordt afgewerkt. De Mexicaan en de Nieuw-Zeelander kregen maar liefst dertig seconden bij hun eindtijd opgeteld, zes (!) keer zoveel straf als Vettel in Frankrijk. Dat de regels niet te doorgronden zijn blijkt uit het feit dat Stoffel Vandoorne vijf strafseconden kreeg in Barcelona, omdat hij via de verkeerde kant van een pylon terugkeerde op de baan. Sergey Sirotkin werd ook al eens vijf seconden aan de broek gesmeerd omdat hij te langzaam reed achter de Safety Car. Dezelfde straf dus, als Vettel kreeg in Frankrijk. Is het nog te volgen? Kevin Magnussen, door concurrenten betiteld als ‘lastig in te halen’, haalde de woede van Gasly op de hals toen hij de Fransman in Baku letterlijk tussen de muur en zijn eigen bolide klemzette. Het gevolg was een tijdstraf van tien seconden. In Silverstone probeerde de Deen hetzelfde met Fernando Alonso, al was het verschil dat er in Groot-Brittannië niet direct muren naast de baan staan maar er gras of grind (of een uitloopstrook) ligt. De intentie is echter precies hetzelfde. Gevolgen waren er niet: de wedstrijdleiding deed de acties van Magnussen af als ‘race-incident’. Max Verstappen kreeg in Shanghai tien strafseconden opgelegd doordat hij Vettel achterstevoren tikte. De Duitser kon zijn weg vervolgen, maar viel terug van een derde stek naar P8 – alsnog in de punten, niet uit de race, zoals Ocon in Azerbeidzjan. Bij dat terugvallen werd hij overigens en passant van de baan gedrukt door Alonso, die zijn plek ‘gewoon’ mocht behouden. Conclusie: de FIA moet zich achter de oren krabben. Wellicht is het voor elke race voeren van hetzelfde trio race stewards, zoals bijvoorbeeld bij de IndyCar Series in de Verenigde Staten gebeurt, de beste oplossing. Nu zijn er elke Grand Prix andere gezichten, die op verschillende manieren naar incidenten kijken. Ook voor wat betreft akkefietjes waar beide coureurs door kunnen rijden zijn er veel opties: kan er niet worden ingesteld dat de veroorzaker achter het slachtoffer moet aansluiten?
Meest gelezen
