Meeste polepositions zonder een ronde te hebben geleid
Met drie polepositions in je Formule 1-carrière hoef je je niet te schamen, zo ook Teo Fabi niet. Het rendement van die polepositions was echter zeer laag. Nooit reed de Italiaan in 64 Grands Prix namelijk een ronde aan de leiding van de race. Ja, hij legde er 56 af als de nummer twee van een race, maar daar bleef het dan ook bij. Wij kunnen alleen maar concluderen dat Fabi niet de allerbeste starter aller tijden was.
Meeste overwinningen zonder zege vanaf P4 of lager
Ja, zijn aantal van 53 Grand Prix-overwinningen is indrukwekkend te noemen, maar er kleeft een randje aan. Nooit won Sebastian Vettel een race van buiten de top drie op de startgrid. Met uitzondering van enkele grote namen uit de jaren '50, zoals bijvoorbeeld Juan Manuel Fangio, kan dat van geen enkele andere meervoudig wereldkampioen gezegd worden.
Eervolle nummer laatst
Er was een tijd in de Formule 1 dat er 34 auto's aan de start van een Grand Prix stonden. Een groot aantal van die auto's zou echter uitvallen tijdens de race, waardoor er nooit meer dan 24 auto's in één race zijn gefinisht. Het alsnog hoge aantal van 24 bolides is één keer behaald, en wel recenter dan je mogelijk zou denken. Tijdens de Grand Prix van Europa in 2011 finishten alle gestarte coureurs ook daadwerkelijk de race. Het zorgde ervoor dat de Indiër Narain Karthikeyan de enige coureur ooit is die als vierentwintigste is geëindigd.
Ultieme Triple?
Hans Heyer zal niet bij iedere Formule 1-fan een belletje doen rinkelen. Hij tekende in 1977 voor een opmerkelijk en nog altijd ongeëvenaard gegeven. Hij wist zich op de Hockenheimring vanwege een gebrek aan ervaring niet te kwalificeren voor zijn thuisrace. 'Dat laat ik me niet zomaar gebeuren', moet hij gedacht hebben, want de volgende dag stond hij 'gewoon' aan de start. Helaas moest Heyer de strijd na negen ronden al staken vanwege een kapotte versnellingsbak. Als hij de race wél had uitgereden, was hij alsnog niet opgenomen uit de uitslag, want voor zijn illegale deelname werd hij gediskwalificeerd. Hans Heyer: de enige coureur met een DNQ, een DNF én een DSQ achter zijn naam in één Grand Prix-weekend.
Met afstand tweede
Whoehoe, tweede! De tweede plaats van Bruce McLaren in de Grand Prix van België in 1963 is op papier een heel mooi resultaat, maar de 'Kiwi' zal allicht even hebben moeten slikken toen hij de achterstand op de overwinnaar zag: vier minuten en vierenvijftig seconden! Omdat Spa-Francorchamps toen nog ruim negen kilometer lang was en omdat het regende dat het goot, bleef McLaren nog wel binnen één ronde van winnaar Jim Clark, maar dat kon niet verhullen dat hij met afstand de meest overtuigend verslagen nummer twee van een Grand Prix ooit was. Vorige week bundelden we ook al vijf impopulaire records, die zijn hier terug te lezen .
Meest gelezen
