Waarom de GP van Singapore door coureurs wordt gezien als de zwaarste race

De Grand Prix van Singapore is een bijzondere race op de kalender, onder andere doordat het een 'nachtrace' is. Het is compleet in contrast met de Europese races en vooral de laatst gereden race in Monza. De race op het Marina Bay Street Circuit wordt door coureurs vaak gezien als de zwaarste race op de kalender. Hieronder leggen we uit waarom.

De hitte

De hitte speelt in meerdere races wel vaker een rol, maar in Singapore komt daar toch net wat meer bij kijken. Nu horen we je denken: 'Maar het is toch een nachtrace, hoe kan het dan zo warm zijn?' Heel simpel, de luchtvochtigheid is bizar hoog in Singapore. Die kan soms wel oplopen tot 80%! En daarbij komt nog eens dat het kwik in de avond geregeld nog de 30 graden Celsius aantikt. Het zal dus enorm broeierig zijn. En dan nog te bedenken dat het in de cockpit van een F1-bolide sowieso al warm is. In Singapore kan de temperatuur in de cockpit daarom zelfs oplopen tot 60 graden, dat is net iets 'cooler' dan een sauna! Laten we voor alle coureurs hopen dat het drinksysteem goed aangesloten is...

De langstdurende race

In Singapore mogen we extra lang gaan genieten van het racespektakel doordat het vaak de langstdurende race is van het seizoen. De coureurs zullen 61 rondes rijden op het ruim 5 kilometer lange circuit wat goed is voor ruim 300 kilometer. Doordat het een stratencircuit is en het vele langzame bochten heeft, duurt de race al gauw bijna twee uur, terwijl andere races zo'n anderhalf uur duren.

De bochten

Het Marina Bay stratencircuit telt 23 bochten, 14 naar links en 9 naar rechts. Het langste rechte stuk is slecht 800 meter, waardoor de coureurs amper rust krijgen gedurende een ronde. Veel bochten betekent natuurlijk ook veel remmen, waardoor ook de linkervoet en het linkerbeen het zwaar te verduren krijgt. En dan te bedenken dat ze dit 61 rondes vol moeten houden; in de extreme hitte! Het is daarmee een groot contrast met Monza dat slechts 11 bochten en vele lange rechte stukken kent. Maar zelfs op dat circuit kon debutant Nyck de Vries na de race niet meer eigenhandig uit de bolide komen door verzuring aan zijn schouders en armen. Ook niet geheel onbelangrijk om te vermelden is dat er letterlijk geen ruimte is voor een foutje, want een grindbak is er niet op het stratencircuit. Slechts in enkele bochten is er een korte run-off-area en het eerste wat de coureurs daarna zullen zien is een muur, tecpro-barrier of een bandenstapel.

De hobbels

Ja hoor daar zijn ze weer, die omstreden hobbels. Het drukte een stempel op de eerste seizoenshelft en vooral bij Mercedes na Bakoe toen Lewis Hamilton met veel pijn uit de bolide stapte en ook vele andere coureurs klaagden over rugpijn. Porpoising was een probleem dat door hobbels in het circuit enkel werd uitvergroot. Na de zomerstop werd er daarom besloten door de FIA dat de bolides aan een bepaalde rijhoogte moeten voldoen om het stuiteren te verminderen. In hoeverre dit zijn vruchten zal af gaan werpen in Singapore is nog maar de vraag, aangezien het circuit erg hobbelig is. Als toeschouwer ziet het er natuurlijk wel prachtig uit om al die vonken te zien in het donker als de vloer van de bolides over het asfalt schuurt, maar voor de coureur is dit allesbehalve prettig zijn.