Waarom de door Russell geopperde terugkeer van dit bijzondere F1-trucje voor problemen zou zorgen

George Russell's idee om actieve wielophanging, dat sinds 1993 verboden is in de Formule 1, terug te laten keren om het 'nieuwe' fenomeen genaamd porpoising tegen te gaan in de Formule 1, zorgde voor gefronste wenkbrauwen in de Formule 1-paddock. Wat is porpoising? We leggen het snel uit: Als een Formule 1-auto zodanig naar het asfalt wordt gezogen dat de bodemplaats de grond bijna raakt, is er geen ruimte meer voor luchtstroom onder de auto en valt die downforce plots weg, waardoor de auto weer hoger op wielen komt te staan, waarna het ground effect opnieuw weer de kans krijgt om effectief te worden en de auto weer naar de grond te zuigen. Zo kun je blijven stuiteren en dat heet 'porpoising'. Russell opperde dus om actieve wielophangingen weer te introduceren, om met het probleem om te kunnen gaan. "Volgens mij moeten we het met actieve wielophangingen op kunnen lossen. Natuurlijk worden we dan ook bizar veel sneller, maar ik ben er zeker van dat alle teams zoiets kunnen implementeren. Misschien iets voor de toekomst, maar laten we eerst Bahrein eens afwachten. Ik ben er zeker van dat de teams met slimme oplossingen kunnen komen." Zo zag dat er in 1993 uit: actieve ophanging. Artikel gaat verder onder de video.

1380986494752595968

The 1993 Canon Williams-Renault FW15C flexing its muscles with its Active Suspension that would be banned at the end of that season. #F1 pic.twitter.com/MPjbjnwBOI — F1 in the 1990s (@1990sF1) April 10, 2021

Op het eerste gezicht misschien een voordeel

Paolo Filisetti, de technische F1-analist van RacingNews365, legt uit waarom het idee van Russell eigenlijk meteen weer naar de prullenbak kan worden verwezen. Russell zegt terecht dat de terugkeer van de actieve wielophanging een effectieve (maar geen complete) oplossing is voor het porpoising fenomeen. Door actieve wielophanging heb je eindeloze en ongelimiteerde bewegingen van de ophanging en kan er op elk gegeven moment wijzigingen worden doorgevoerd aan de rijhoogte. Dat zou het fenomeen, waarbij de auto omhoog 'springt' en valt, springt en weer valt en weer sprint en valt kunnen voorkomen, maar tTegelijkertijd zou actieve wielophanging een Formule 1-bolide ook aerodynamisch efficiënter maken, omdat je daarmee de perfecte rijhoogte te allen tijde aan kunt houden. Alleen zou de terugkeer niet een simpele oplossing zijn waarbij elektronica wordt geïnstalleerd die de wielophanging en de hydraulica aanstuurt. Nee, tegelijkertijd zou een team ook veel bezig moeten zijn met de aerodynamica die er bij komt kijken, waardoor de kosten substantieel worden verhoogd.

Actieve ophanging vandaag de anders dan in de jaren '90

Als vandaag de dag actieve ophanging zou worden geherintroduceerd in de Formule 1, dan zou het niet simpelweg draaien om het kopiëren van de actieve ophangingen van dertig jaar geleden, toen de elektronica nog veel minder ontwikkeld was dan tegenwoordig het geval is. We leven nu in een periode met een budgetplafond, maar zelfs zonder het budgetplafond zou actieve ophanging een dusdanig krachtig hulpmiddel zijn, dat het de prestaties van de auto's enorm zou verbeteren. Zo veel, dat we het onszelf niet eens zouden kunnen voorstellen. In de snelle bochten zouden de auto's zo enorm hard gaan, dat we ons dat niet eens in kunnen beelden. In dat geval zouden er weer nieuwe oplossingen moeten komen op het gebied van de veiligheid van de auto's, maar ook wat betreft de veiligheid van de circuits. Als actieve ophanging, dat dus enorm krachtig zal zijn, daadwerkelijk zou worden ingevoerd, dan kunnen de topteams van dat potentieel profiteren. Daardoor zou het gat tussen hen en de andere teams uit het middenveld naar alle waarschijnlijk juist weer groter worden. En dat zou natuurlijk juist niet de bedoeling zijn van de nieuwe regelgeving. Daarom kleven er, in mijn optiek, meer na- dan voordelen aan de terugkeer van actieve wielophanging.