Waarom Red Bull problemen heeft in zoektocht naar ‘volgende Max Verstappen'

Introductie Een korte geschiedenisles om de materie beter te begrijpen. Midden jaren ’90 maakt Red Bull als sponsor haar ‘debuut’ in de Formule 1. Dietrich Mateschitz, de Oostenrijkse eigenaar van het inmiddels wereldberoemde merk, slaat de handen ineen met Peter Sauber – de Formule 1-teambaas van de gelijknamige stal uit Mateschitz’ buurland Zwitserland. Naar mate de jaren vorderen neemt Red Bulls invloed in de autosportwereld toe. Eerst wordt er via het Formule 3000-team dat gerund wordt door niemand minder dan Mateschitz’ vriend Dr. Helmut Marko een heus opleidingstraject neergezet, waarin een aantal Oostenrijkse rijders wordt opgenomen. Dit blijken echter geen hoogvliegers, waardoor de aanvankelijk nationale blik wordt vergroot naar een internationale. Het eerste succes wordt geboekt als de Braziliaan Enrique Bernoldi met dank aan Red Bull-steun in 2001 voor het team van Arrows als teammaat van Jos Verstappen zijn Formule 1-debuut mag maken. Mateschitz en Marko zijn op een ramkoers in de eerste jaren van de nieuwe eeuw. Talenten worden bij de vleet toegevoegd aan het juniorprogramma en naast een eigen F3000-team wordt er ook op andere categorieën ingezet. Medio jaren ’00 is er in vrijwel iedere raceklasse een wagen te bewonderen die in de Red Bull-kleuren is gespoten – zo ook in de Formule 1, waar Mateschitz en Marko het team van Jaguar over hebben genomen en rivaliserende F3000-teambaas Christian Horner aan het roer hebben gezet.

Enrique Bernoldi kon in 2001 met dank aan Red Bull zijn Formule 1-droom verwezenlijken Red Bull in de Formule 1 De ervaren David Coulthard, die verder geen lijntjes had met Red Bull voor hij er aan de slag ging, wordt eerste rijder. ‘Eigen gekweekte’ talenten Christian Klien en Vitantonio Liuzzi mogen zich bewijzen naast de Schot. In de luwte is Marko bovendien druk met een jong beugelbekkie uit Duitsland, die al in de karting laat zien over een waanzinnige wagencontrole te beheersen. Sebastian Vettel is de ruwe diamant die zorgvuldig wordt geslepen, op weg naar de Formule 1. Na het eerste jaar van Red Bull Racing wordt het armlastige Minardi-team overgenomen en omgedoopt tot Toro Rosso, waardoor Red Bull vier zitjes heeft om rijders te plaatsen. Een wirwar van talenten en exotische nationaliteiten zwermt intussen rond Vettel in het opleidingsteam: hij wordt op een bepaald moment vergezeld door meerdere tientallen rijders die allemaal streven naar een Formule 1-zitje bij Red Bull. Bekendere namen als Brendon Hartley, Sébastien Buemi en Neel Jani hangen rond in het juniorteam, maar ook totaal vergeten rijders als Guillermo Rojas, Teemu Nyman en Atte Mustonen vliegen onder de vleugels van het energiedrankjesmerk. Dat Marko een harde zakenman is, blijkt: het selectieproces berust niet op veel kieskeurigheid, maar in het team blijven of zelfs doorstromen is een stuk lastiger. Uiteindelijk lukt het een handjevol rijders om daadwerkelijk voor Red Bull Racing in actie te komen: van alle juniorteamleden rijden, samen met de eerdergenoemde Vettel, Klien en Liuzzi, slechts Daniil Kvyat, Daniel Ricciardo, Max Verstappen en binnenkort Pierre Gasly voor het moederteam. Om een betere focus te hebben en de bende van midden jaren ’00 te voorkomen, kiest Red Bull er vanaf pakweg 2012 voor om het juniorteam flink af te slanken. Screenings worden uitgebreider, vereisten hoger. Anno 2017 zat er nog maar een handjevol talenten in de poule van Red Bull, wat ironisch genoeg een groot probleem opleverde toen Carlos Sainz van Toro Rosso naar Renault vertrok en Kvyat de wacht werd aangezegd. Tekst gaat verder onder foto

Red Bull slankte haar juniorprogramma af, maar dat levert ze tegenwoordig alleen maar problemen op

Brendon Hartley mocht bij gebrek aan beter tegen alle verwachtingen in zijn Formule 1-debuut maken Van veel te veel, naar te weinig En zo zijn we terug in het heden. Vanwege de strenge licentie-eisen die tegenwoordig gelden in de Formule 1 was er op Gasly na niemand die uit het eigen juniorteam kon worden gepromoveerd, waardoor Hartley (in 2010 weggestuurd) in genade werd teruggehaald. Toen men Hartley wederom niet goed genoeg achtte stuitten Red Bull en Toro Rosso op hetzelfde probleem als een klein jaar daarvoor: de jonge knapen die het uitgedunde juniorteam bevolken hebben niet genoeg punten verzameld om een F1-licentie te krijgen. De zoektocht naar de volgende ‘Max’, ‘Sebastian’ of ‘Pierre’ is daarmee flink bemoeilijkt. Natuurlijk heeft Red Bull met Dan Ticktum een talent in de gelederen, maar de 19-jarige Brit kampt met het hierboven beschreven gebrek-aan-licentie-euvel. In een noodgreep heeft Red Bull daarom in deze winter drie namen toegevoegd aan haar juniorteam, al is één van die drie niet zo junior als de rest van zijn collega’s. Lucas Auer is inmiddels al 24 jaar oud en kan bovendien zijn licentiepunten op de vingers van één hand tellen. Naoki Yamamoto is met een leeftijd van 30 jaar uiteraard geen lid van het juniorteam en heeft geen banden met Red Bull, maar wordt gepusht door motorleverancier Honda. Yamamoto lijkt echter te lijden aan het ‘nipponsyndroom’: hij is razendsnel, maar vertoeft liever niet buiten de vertrouwde landsgrenzen van Japan. Tot overmaat van ramp hebben andere teams het systeem van Red Bull gekopieerd, met toevoeging van de juiste elementen. Mercedes is zeer succesvol geweest in de laatste jaren met het laten doorstromen van Pascal Wehrlein, Esteban Ocon en George Russell, al snijdt men zichzelf enigszins in de vingers door Valtteri Bottas aan te houden. Ferrari plukte Charles Leclerc voor Red Bulls neus weg, McLaren deed hetzelfde met Lando Norris. Tekst gaat verder onder foto

Lando Norris heeft meermaals aanbiedingen van Red Bull gehad, maar koos uiteindelijk voor McLaren Bij gebrek aan beter lijkt heethoofd Ticktum topkandidaat om in de voetsporen van Sebastian, Max en Pierre te treden, maar dat Marko niet bepaald gecharmeerd is van de Brit is een publiekelijk geheim. De Oostenrijker heeft veel liever een type Vettel, een kneedbaar, zachtaardig en gehoorzaam knaapje. Gezien de kopzorgen die Verstappen, Gasly en Sainz in het recente verleden hebben opgeleverd lijkt het ook niet meer dan logisch dat Red Bull voor een ‘Vettel’ wil gaan. Het slotprobleem is: mocht Ticktum doorstromen, dan nog is er weinig aanwas. De tijd dat Red Bull uit een onuitputtelijke bron van talent beschikte is voorbij en nieuwe aanwinst Jüri Vips is op dit moment niet bepaald een reuzendoder, zoals Vettel en Verstappen dat bijvoorbeeld wel zijn. Red Bull gelooft heilig in haar eigen opleidingstheorie, maar nu rest de vraag wie in vredesnaam het volgende wonderkind moet worden.