Analyse: De geniale details van Red Bull, Mercedes en Ferrari

Met nog heel even te gaan voor de officiële start van het 2022 Formule 1-seizoen, is het meer dan logisch om de drie topteams onder de loep te nemen en te kijken naar de verschillende concepten. Hierbij moet wel benadrukt worden dat zelfs de grootste verschillen soms maar een klein beetje performance opleveren. Het is op dit moment nog onmogelijk om te raden wie het beste concept heeft, mede doordat bij de seizoensstart niet alleen de performance key is. Betrouwbaarheid is minstens zo belangrijk voor het succes - of juist voor een teleurstelling. Toch bekijken we de algemene karakteristieken van de top drie teams, dus vooral de overeenkomsten of juist de verschillen.

Mercedes-AMG F1 W13 E Performance

De W13 van Mercedes is een interessante interpretatie van de nieuwe reglementen. Als we naar het uiterlijk kijken, dan is vooral het smalle gedeelte van de sidepods erg opvallend. Zelfs met de strenge reglementen zijn deze, als we naar het volume kijken, extreem smal. De versie die we bij de eerste testdagen in Barcelona zagen had al een smalle achterkant, maar in Bahrein debuteerde de definitieve versie. Met minimalistische sidepods, verticale luchtinlaten en een hele krappe voorkant was het een extreem project. De complexiteit van de vloer is ook zeer interessant. Aan de bovenzijde van de vloer zien we in feite zelfs een glimp van de complexe onderkant, waar de Venturi tunnels zitten. De Mercedes-bolide heeft hier een zeer gedetailleerd design.

Negatieve effecten van de Mercedes W13

In theorie moeten de sidepods een voordeel geven, vooral in de langzamere bochten van de circuits. Toch zagen we aan het concept van Mercedes twee negatieve aspecten tijdens de testdagen. Het eerste negatieve effect is dat porpoising een groter probleem lijkt te zijn dan dat het was in Barcelona. Het tweede negatieve aspect is de gevoeligheid voor de wind, wat in Sakhir een grote rol kan gaan spelen. Er bestaan twijfels over het extreme concept van de sidepods, waar de mini-vleugeltjes een (neppe) functie hebben als 'drager' van de achteruitkijkspiegels. De engineers uit Brackley hebben teveel aandacht besteed aan de volumes van het bodywork aan de bovenkant van de bolide, terwijl het gebied waar écht performance wordt gegenereerd, zich aan de onderkant van de vloer bevindt.

Red Bull RB18

In Milton Keynes hebben ze gewacht tot de eerste testdag in Barcelona voordat ze de daadwerkelijke vorm van de bolide aan de buitenwereld onthulden. Deze strategie is begrijpelijk, want de RB18 heeft qua uiterlijk wat interessante karakteristieken zoals de 'holle' sidepods. Deze vorm maakt slim gebruik van het Coanda-effect, het principe waarbij (lucht)stromen een bepaalde oppervlakte blijven volgen. Ook op mechanisch vlak verraste Red Bull. In het specifiek de ophanging, waarbij ze gebruik maken van een pull-rod systeem aan de voorkant. Aan de achterkant heeft het team het meest opvallende voorbeeld van hoe de dynamiek van de bolide hand in hand samenwerkt met de aerodynamische kenmerken van de vloer. De zoektocht naar het perfect managen van de rijhoogte van de bolide was, in feite, het belangrijkste doel dat Adrian Newey voor zichzelf heeft gesteld in zijn uitzonderlijke F1-project. Met de upgrade van de sidepods en de vloer, welke Red Bull tijdens de testdagen in Bahrein introduceerde (zie foto hieronder), is het porpoising-probleem opgelost, waardoor het Venturi-effect van de tunnels onder de bolide wordt vergroot (en dus neemt de hoeveelheid downforce toe).

Red Bull lijkt een titelkandidaat te zijn

De competitiviteit van Red Bull lijkt onbetwist. Het is duidelijk dat de nieuwste upgrade van de auto een logisch ontwikkelingsplan volgt. Wat we hiermee bedoelen, is dat Newey en zijn personeel de zwakke punten van de auto hebben geprobeerd op te lossen, zonder dat ze het concept van de auto veranderen. Tegelijkertijd konden ze de grootste zwakke plek van de bolide verbeteren: de downforce die wordt gegenereerd. Ondertussen is een van de beste kwaliteiten van de RB18 de mogelijkheid om de banden in het juiste window te krijgen. Dit zal naar mijn mening niet gaan veranderen.

Ferrari F1-75

De Ferrari F1-75 maakte door de originele vormen van de bovenkant en de sidepods direct indruk tijdens de onthulling. De diepe, bochtige groeven bij de sidepods gaan gepaard met een reeks ventilatieroosters voor de afvoer van warmte. Het design vormt een onderscheidend element ten opzichte van de andere bolides. Sterker nog, het design probeert de Ferrari-motor en alle bijbehorende 'accessoires' zo efficiënt mogelijk te verpakken, zodat de best mogelijke performance bereikt kan worden. Het lager gelegen aerodynamische concept ziet er heel net uit. Het is minder complex dan andere bolides, maar zeker niet minder effectief. In Bahrein werden een aantal upgrades geïntroduceerd, waardoor het porpoising-probleem bij Ferrari opgelost lijkt te zijn. Dit zorgt voor een perfecte balans van de bolide. De details van de F1-75 zijn erg mooi, neem bijvoorbeeld de double 'tea tray' dubbele splitter (zie foto hieronder). Dit onderdeel zorgt voor maximale efficiëntie bij de Venturi-tunnels.

Ferrari-sidepods zorgen voor bijna perfecte balans

In vergelijking met de W13 van Mercedes lijkt het volume van de sidepods (zie onderstaande foto) enorm. Toch lijkt het er na de testdagen op dat het conventionele design een bijna perfecte aerodynamische balans genereert, mede doordat het de efficiëntie van de vloer niet verstoort door bijvoorbeeld gevoeligheid voor zijwind. Het lijkt op een wat conventionelere vorm, maar het is juist het ontwerp dat de algehele aerodynamische prestaties van de auto het meest heeft verbeterd, zonder dat het ineens een futuristisch uiterlijk krijgt.