Elk van de slachtoffers van het afgelopen silly season heeft een eigen verhaal. Zo mag de situatie omtrent Stoffel Vandoorne inmiddels bekend zijn, en is ook Sergey Sirotkin niet buiten beschouwing gebleven. Het geval van Hartley is echter behoorlijk verschillend: de 29-jarige Kiwi lijkt veertien maanden lang bij Toro Rosso te hebben gevochten tegen de onvermijdelijke bierkaai. Hij had beter kunnen weten. Hartley werd tegen het einde van de jaren ’00 van deze eeuw als kleine langharige blonde tiener met puistjes op het voorhoofd bij het Red Bull-juniorteam gehaald, om vlak voordat hij een geanticipeerde sprong naar de F1 zou maken een tik op zijn ego te krijgen. Niet veel later werd hij uit het programma gesmeten, om met de ziel onder de arm over paddocks te struinen op zoek naar een zitje. Het verhaal wat volgt is eentje die een blockbuster op kan leveren. Hartley kwam uiteindelijk aan de bak in een raceklasse waarmee met historische wagens wordt gereden, klom op naar de enduranceracerij en promoveerde vanuit de lagere LMP2 naar de crème de la crème – de hybride LMP1. In 2017 nam de Nieuw-Zeelander afscheid van het hoog aangeschreven World Endurance Championship als een van de hotshots. Hij was tweemaal kampioen geworden en had bovendien de belangrijkste wedstrijd - de 24 uur van Le Mans - gewonnen.
Brendon Hartley nam zelf het initiatief om Dr. Helmut Marko op te bellen
Zonder enige, recente ervaring in openwielwagens werd Hartley in oktober 2017 opgetrommeld om zijn F1-debuut te maken. Reden? Toro Rosso had een rijderstekort nadat Carlos Sainz richting Renault verkaste en Pierre Gasly om contractuele redenen moest verschijnen in de Japanse Super Formula-klasse. Hartley stond zelf overigens aan de basis van deze situatie, hij was namelijk degene die contact opnam met Red Bulls talentscout Dr. Helmut Marko. Dit gebeurde maanden voor Toro Rosso in de problemen kwam – Porsche, Hartleys werkgever in het WEC, kondigde aan haar bezigheden na 2017 te staken en de Nieuw-Zeelander nam het initiatief om zijn toekomst veilig te stellen. Het moet gezegd worden: voor iemand zonder recente ervaring deed Hartley het eind 2017 keurig. Toro Rosso deelde die mening en zodoende werd de enduranceheld beloond met een vaste aanstelling voor 2018. Red Bull-lieveling Gasly werd zijn teamgenoot. Gasly had in de voorgaande jaren een stijgende lijn wat betreft prestaties laten zien en werd, met name door Marko, vreemd genoeg na een incident waarbij Gasly zich ietwat kritisch had uitgelaten over Marko’s rijderskeuze, begeerd als diens toekomstige ster. Toen wonderkind Gasly in de tweede race van het jaar een fenomenale vierde plaats over de streep trok in Bahrein werd de jonge Fransman gefêteerd. Hartley, die in de openingsfase van het jaar moeite had om te wennen aan het F1-wereldje en dat ruiterlijk toegaf, bleef met een enkele tiende plaats enigszins achter. Tekst gaat verder onder foto
Nog vóór zijn eerste score (in Azerbeidzjan, slechts de vierde race van het jaar) staken de eerste geruchten op dat Hartley mogelijk het veld zou moeten ruimen. En inderdaad, Toro Rosso polste McLaren om haar toenmalige reserverijder Lando Norris uit te lenen, zodat deze in dienst van de Italiaanse stal vast wat F1-racekilometers kon maken. Die vlieger ging echter niet op en zodoende kon Hartley blijven zitten. Ook juniorrijder Dan Ticktum bleek geen optie om Hartley voortijdig uit het veld te sturen – de jonge Brit had gewoonweg niet voldoende licentiepunten. Wat de bemoeilijkte voor Hartley was dat motorleverancier Honda er met het oog op 2019, wanneer het samen moet werken met Red Bull Racing, flink op los experimenteerde. Meer dan eens was Hartley daar het slachtoffer van. Wie tussen de gridstraffen doorkijkt ziet echter een duidelijke, opwaartse lijn in het presteren van de Nieuw-Zeelander. Hij wist zich naarmate het seizoen vorderde steeds beter te manifesteren en het gat met de bejubelde Gasly te verkleinen. Hartley heeft bijzonder weinig tijd gehad om zich aan te passen en de omstandigheden waaronder hij dat moest doen waren behoorlijk lastig. Desalniettemin kreeg hij het voor elkaar om, zonder te zeuren over dat het leven zo lastig was, stappen te zetten. Het is treurig dat hij ondanks zijn uiterste best te hebben gedaan en mogelijk over veel meer potentie beschikt dan dat aan de buitenwereld is getoond, de Formule 1 al moet verlaten. Tekst gaat verder onder foto
De goedlachse Kiwi werd onder een haast onmenselijke druk gezet door de constante stroom van geruchten: nadat de mogelijkheden om Norris danwel Ticktum in te zetten waren afgeschoten, gonsden de namen van voormalig Toro Rosso-rijders Sébastien Buemi en Jean-Éric Vergne rond. Uiteindelijk hakte de aanstelling van de nummer drie van het Formule 2-kampioenschap van 2018, Alexander Albon, de langverwachte knoop rondom Hartleys toekomst door. In de slotraces van het afgelopen seizoen was Hartley een match voor de naar Red Bull promoverende Gasly, een jongeman die kan rekenen op veel lof. Het geeft aan dat de enkelvoudig Le Mans-winnaar niet de eerste de beste is en dat hij met iets meer tijd en vooral vertrouwen wellicht tot veel meer in staat zou zijn geweest. Het doet vermoeden dat het ‘terughalen’ van Hartley een vooropgezet plan was om een nieuw talent op de achtergrond te laten rijpen, dat talent is Ticktum. Tegelijkertijd rijst de vraag of Albon en zijn toekomstige stalmaat Daniil Kvyat, evenals Albon en Hartley een in genade teruggehaalde voormalig Red Bull-beschermeling, niet in precies eenzelfde scenario belanden. De tijd zal het leren, Toro Rosso heeft de schijn in ieder geval flink tegen.
Meest gelezen
