De Tifosi worden flink op de proef gesteld in de afgelopen jaren. De laatste Formule 1-titel voor Scuderia Ferrari dateert alweer uit 2008. De constructeurstitel in ieder geval: de échte fame gaat natuurlijk uit naar de coureurstitel, waarvan de laatste Ferrari-titel een jaar eerder werd behaald door Kimi Raikkonen. Ruim vijftien jaar later kunnen we de balans opmaken en concluderen dat Ferrari sindsdien heeft gefaald. Er is geen titel meer binnengehaald en hoewel ze een paar keer in de buurt kwamen, zijn ze nooit met de wereldbeker terug gereisd naar Maranello. Er gaan een aantal zaken fout bij Ferrari, maar wat? We zetten het op een rijtje.
Strategie
Een inkoppertje, eigenlijk. Ferrari en strategie gaan zeker niet hand in hand, wat bij de Formule 1-kenner wel bekend is. Aparte keuzes tijdens de race en een alfabet aan verschillende strategieën is wat we vaak zien bij het Italiaanse team, dat in 2022 nog even mee leek te strijden voor de wereldtitel. Toen kon Ferrari in het begin van het jaar wél op haar top presteren. Maar daarna ging er van alles mis in de races. Pitstops op het verkeerde moment, de verkeerde bandenkeuzes, slechte strategieën bij de kwalificatie en het verliezen van posities door een fout aan de pitmuur: alles kwam voorbij in de afgelopen jaren. Kersvers teambaas Fred Vasseur, net een half jaar bij het team, zal hier naar moeten kijken: wat is er misgegaan en wat moet er anders op strategisch niveau tijdens de sessies?
Pitstops
Hierbij moet eerst een compliment worden uitgedeeld, want de pitstops gaan dit jaar over het algemeen beter en vooral sneller: Charles Leclerc deed in België nog de snelste stop van de race (2.19s) en de snelste van het jaar voor de Scuderia staat op een nette 2.10 seconden. Echter worden er nog fouten gemaakt bij de stops, wat soms tot verlies van een seconde of twee, drie of zelfs meer - bij bijvoorbeeld een mislukte double stack. Een fout kan een keer gebeuren, dat gebeurt ook wel eens bij de heersers van de pitstraat Red Bull, maar te veel fouten kunnen voorkomen worden. Scherpte van de pitcrew, het juiste materiaal en trainen, trainen en nog eens trainen. Daarmee kan het verschil van een podium of zelfs een overwinning worden gemaakt. Al is dat voor Ferrari al een lastige dit jaar: slechts drie keer stond er een rode bolide op het podium dit jaar, maar niet één op de eerste plaats.
Ontwikkeling
Eigenlijk ook een soort strategie, maar dan wat breder getrokken: welke route gaat het team in met het ontwikkelen van de auto? De 'badkuip'-filosofie van de Ferrari-bolide begint steeds te veranderen, meer richting het Red Bull-ontwerp. Niet slecht, maar een probleem? Een concept dat niet snel genoeg is, is wel degelijk een probleem. Toch waren ze in 2022 even competitief, dus de potentie zat er wel ergens in, totdat Red Bull met de uiterst dominante RB19 aan kwam zetten. Het concept van het Oostenrijkse topteam is beter en Ferrari zal, net als alle andere teams, moeten afkijken en meer die richting in ontwikkelen.
Management & knopen doorhakken
Een probleem waar meer teams last van hebben: het management. Kijk naar Alpine, dan weet je hoe het niet moet en hoe een team instabiel is. Ferrari is naarstig op zoek naar vastigheid, maar heeft dat nog lang niet gevonden. Zo vertrekt Sportief Directeur Laurent Mekies naar concurrent AlphaTauri en heeft Ferrari sinds '23 een nieuwe teambaas na het vertrek van Mattia Binotto: Fred Vasseur. Op de lange termijn misschien een juiste keuze om het een en ander te verschuiven, maar op korte termijn is dit nooit handig. Ook hier is Red Bull weer het gouden voorbeeld: het team waar jarenlang vrijwel niets verandert in de samenstelling (op de tweede man naast Verstappen na), presteert het allerbest. Managementlagen, investeerders, financiën en dat soort zaken maken het niet makkelijker. In de jaren '90 bouwde Ferrari met Schumacher, Todt en Brawn ook langzaam maar zeker een zeer succesvol team op. Dat duurde ook even, maar het toonde wel aan dat het niet nodig hoeft te zijn om elke X jaar van poppetje te wisselen.
Samenwerkende coureurs
Last but not least: Zijn Charles Leclerc en Carlos Sainz de juiste coureurs voor Ferrari? Snel zijn ze in ieder geval wel, dat hebben ze bewezen, maar onderling verloopt de samenwerking niet altijd even soepel. Binnen de F1-wereld wordt er eerder naar Leclerc gewezen als de 'nummer één coureur' van het team, maar voor zover bekend/gezegd hebben ze geen nummer één. Dit hoeft niet erg te zijn, maar Sainz en Leclerc weten altijd wel voor wat onderlinge spanning te zorgen. Kibbelen over de boordradio, ontevredenheid over keuzes bij de een of bij de ander, het gevoel dat de andere kant van de garage een voordeel heeft: ook dat kwam allemaal onlangs voorbij. Of leek voorbij te komen, in ieder geval. Twee kibbelende coureurs terwijl het team zelf druk bezig is met progressie boeken om weer mee te doen voor de wereldtitel? Dat is precies wat je niet wil hebben. Alle neuzen moeten dezelfde kant op wijzen om de volledige focus te kunnen leggen op het verbeteren van het team, niet de individuele coureur.
Meest gelezen
