Nico Hulkenberg

Biografie van Formule 1-coureur Nico Hulkenberg

Nico Hulkenberg is een zeer ervaren Formule 1-coureur met een fraaie cv, vooral gekeken naar de opstapklassen richting de F1. Toch zit hier ook een keerzijde aan: de Duitse coureur heeft ondanks dat hij al snel werd aangewezen als toptalent nooit een podium gescoord in de koningsklasse.

Toch racete hij jarenlang in de F1 en maakte hij regelmatig een 'comeback' na het verliezen van zijn stoeltje in 2019. In 2023 keerde hij weer terug op de F1-grid als volwaardig coureur. Hoe bereikte Nico Hulkenberg de Formule 1? Hier vind je alles wat je moet weten over de carrière van de Duitser.

De vroege carrière van Hulkenberg

De aanwijzingen van Hülkenbergs racevaardigheden waren al op jonge leeftijd merkbaar. Hij behaalde karttitels in Duitsland voordat hij in 2005 de overstap maakte naar de eenzitters.

Hülkenberg begon zijn carrière in de Formule BMW in Duitsland, waar hij Sebastien Buemi versloeg. Vervolgens won hij enkele races in het Duitse Formule 3-kampioenschap. Niet veel later veroverde hij de titel in de (nu stopgezette) A1GP-raceklasse en behaalde hij de derde plaats in de Formula 3 Euroseries.

Een jaar later, in 2008, won hij de titel in de F3 Euroseries, gevolgd door een uiterst dominant jaar in de GP2 (later omgedoopt tot de Formule 2). Het duurde niet lang voordat zijn debuut in de Formule 1 een feit was.

Hulkenberg naar de Formule 1

Hülkenberg maakte zijn debuut in de Formule 1 in 2010 bij Williams, waar hij plaatsnam naast de ervaren Rubens Barrichello.

Gedurende zijn debuutseizoen boekte de Duitser gestaag vooruitgang, met een zesde plaats tijdens de Grand Prix van Hongarije en zijn eerste poleposition tijdens de voorlaatste race van het seizoen in Brazilië.

Ondanks een solide seizoen deden er geruchten de ronde dat Hülkenberg zijn zitje in 2011 zou verliezen aan de goed gefinancierde Pastor Maldonado. Na de seizoensafsluiter in Abu Dhabi bevestigde teambaas Frank Williams dat de Venezolaan Hülkenberg in 2011 zou vervangen.

Een jaar zonder F1-zitje en de eerste comeback

Omdat er zo laat in het jaar geen uitzicht was op een racestoeltje, nam Hulkenberg een rol als reservecoureur aan bij Force India (tegenwoordig Aston Martin) en verreed hij dat seizoen op vijf vrijdagen na elk raceweekend een vrije training.

Na een jaar aan de zijlijn werd Hulkenberg in 2012 gepromoveerd naar een racestoeltje bij Force India. Hij verving Adrian Sutil en kwam naast Paul Di Resta te rijden. De Duitser maakte indruk bij zijn terugkeer in de F1. Hij versloeg Di Resta met 63 punten tegenover 46 en eindigde tijdens de Belgische Grand Prix op de vierde plaats, wat zijn beste carrière-resultaat tot nu toe is.

Hulkenberg presteerde ook sterk tijdens de Grand Prix van Brazilië, waar hij in wisselvallige omstandigheden de leiding nam en 29 ronden aan de leiding reed.

Helaas voor de Duitser eindigde de kans op de overwinning in ronde 54 toen hij spinde tegen Lewis Hamilton, waardoor de Brit uitviel en The Hulk een tijdstraf kreeg. Hulkenberg finishte als vijfde en de situatie in de race werd een terugkerend iets"een kans op de overwinning, maar tóch ging het mis.

In 2013 maakte Hulkenberg de overstap naar Sauber. De Duitser was opnieuw beter dan zijn teamgenoot en versloeg Esteban Gutierrez met 51 punten tegenover zes. De Sauber C32 bleek aanvankelijk een lastig te temmen beest, en Hulkenberg scoorde slechts zeven punten in de eerste helft van het seizoen.

In de tweede helft van 2013 was het Zwitserse team echter competitiever. Hulkenberg kwalificeerde zich als derde op de grid in Monza en behaalde zes punten in de laatste acht races om het seizoen af te sluiten op de tiende plaats in het rijdersklassement.

Hoewel de goede vorm van de Duitser hem in beeld bracht voor een overstap naar Mercedes, werd dat stoeltje uiteindelijk ingenomen door Lewis Hamilton. Hulkenberg keerde in 2014 terug naar Force India in plaats van zijn voormalige teamgenoot Di Resta, dit keer met Sergio Perez als gezelschap.

Hoewel Perez met zijn derde plaats in Bakoe het enige podium van het team van het jaar scoorde, was het opnieuw Hulkenberg die het leeuwendeel van de punten van het team pakte: 96 punten tegen 59 voor Perez.

Hülkenberg en Perez bleven teamgenoten bij Force India in 2015, maar dit keer eindigde de Mexicaan als de bovenliggende partij, met 78 punten tegenover 58 voor Hülkenberg. Het team behaalde opnieuw één podiumplaats, met een derde plaats in Sochi.

Het seizoen van Force India in 2015 werd geholpen door de introductie van een B-spec chassis halverwege het jaar, waardoor Hülkenberg en Perez competitiever konden zijn. Ondanks dat het team 19 punten minder scoorde dan in 2014, eindigde het één plaats hoger in het constructeursklassement.

Perez en Hülkenberg vormden ook in 2016 een duo, waarbij de Mexicaan opnieuw de betere resultaten behaalde met twee podiumplaatsen en 101 punten. Hülkenberg slaagde er opnieuw niet in om in de top drie te eindigen en behaalde slechts 72 punten, met een vierde plaats in Spa als hoogtepunt van zijn seizoen.

Succes in Le Mans en de move naar Renault

Hoewel Hülkenberg er nog niet in was geslaagd om in de Formule 1 de top drie te bereiken, behaalde de Duitser in 2015 de prestigieuze overwinning in de 24 uur van Le Mans, samen met Earl Bamber en Nick Tandy, achter het stuur van een Porsche 919.

Hülkenbergs overwinning maakte hem de eerste F1-coureur die Le Mans won sinds Johnny Herbert en Bertrand Gachot in 1991. Het gaf tevens een nieuwe impuls aan zijn F1-carrière, die dreigde te stagneren na een periode in het middenveld.

Na vier seizoenen voor Force India te hebben gereden, koos Hülkenberg ervoor om in 2017 een nieuwe weg in te slaan. Hij aanvaardde een aanbod om het Renault-team te leiden, dat het jaar ervoor was teruggekeerd in de F1.

Aangezien Renault zich nog steeds in een opbouwfase bevond, waren de verwachtingen niet bijzonder hoog gespannen. Hulkenbergs 43 punten werden als een bevredigende terugkeer beschouwd, vooral omdat teamgenoot Jolyon Palmer het moeilijk had in de auto naast hem en slechts acht punten scoorde voordat hij het team na de Grand Prix van Japan verliet.

Twee extra jaren bij Renault

2018 was weer een stap vooruit voor Hulkenberg en Renault. De Duitser verbeterde zijn puntentotaal tot 69, wat genoeg was voor P7 in het eindklassement achter de coureurs van Ferrari, Red Bull en Mercedes.

Hulkenberg was ook beter dan zijn nieuwe teamgenoot Carlos Sainz, die 53 punten scoorde. De twee coureurs zorgden ervoor dat Renault het seizoen afsloot als vierde in het constructeurskampioenschap.

De Duitser liep ook ongedeerd weg van een dramatische crash in de Grand Prix van Abu Dhabi, waarin hij door Romain Grosjean uit de race werd getikt en op de kop tegen de vangrails belandde. 'Ik hang hier als een koe!', was te horen over zijn boordradio.

Met zichtbare vooruitgang in twee jaar tijd had Hulkenberg 2019 kunnen zien als het jaar waarin hij eindelijk die eerste podiumplaats kon scoren. Helaas voor de Duitser stagneerde de vooruitgang van Renault in 2019. Hulkenberg zakte naar de veertiende plaats in de rijdersstand met slechts 37 punten. Een kans op de overwinning in Duitsland '19 werd ook vergooid nadat Hulkenberg uitviel in de regen.

De Duitser werd daarnaast overschaduwd door zijn nieuwe teamgenoot Daniel Ricciardo, die vanaf Red Bull de verrassende overstap maakte naar Renault. Toen het team de Fransman Esteban Ocon aan boord wilde halen, werd Hulkenberg eind 2019 de deur gewezen.

Hulkenberg als superinvaller

Omdat er voor 2020 geen beschikbare stoelen waren, moest Hülkenberg dat jaar aan de zijlijn toekijken. Desondanks kreeg hij regelmatig de kans om in te vallen tijdens het eerste F1-seizoen na het uitbreken van de coronapandemie. Eerst verving hij de positief geteste Sergio Perez bij Racing Point.

Hoewel de Duitser door motorproblemen niet kon deelnemen aan de Britse Grand Prix, kreeg hij een week later bij de 70th Anniversary Grand Prix (ook op Silverstone) opnieuw een kans. Hij herinnerde iedereen eraan dat hij talent heeft door zich op de derde plaats te kwalificeren. Uiteindelijk eindigde hij op de zevende plaats.

Perez keerde daarna terug naar zijn stoel, maar later dat jaar moest Hülkenberg opnieuw invallen voor Racing Point, omdat Lance Stroll dit keer positief was getest op Covid. Hülkenberg kwalificeerde zich als laatste, nadat hij alle trainingen had gemist, maar kwam knap als achtste over de streep.

Meer invalbeurten en een volwaardig F1-zitje

Ook in 2021 werd Hulkenberg reservecoureur bij het team waar hij in 2020 al invaller was, al staat het team nu bekend als Aston Martin. Even testte de Duitser bij de Amerikaanse IndyCar-klasse, maar hij zag uiteindelijk af van een overstap. Uiteindelijk kwam Hulkenberg niet in actie in '21, maar wel in '22 tijdens de eerste races van het jaar, dit voor Sebastian Vettel die het coronavirus had opgelopen.

De AMR22 was echter geen auto waarmee Hulkenberg zijn talent kon tonen, maar de Duitser bracht de auto bij beide gelegenheden naar de finish en eindigde voor Stroll in Saoedi-Arabië.

Hulkenberg was er in geslaagd om op de F1-radar te blijven en iedereen aan zijn aanwezigheid te herinneren, wat in zijn voordeel moet hebben gewerkt toen Haas besloot om de matig presterende Mick Schumacher te vervangen voor 2023. Met zijn solide invalactie kreeg Hulkenberg het zitje bij Haas, waardoor hij voor het eerst in vier jaar fulltime terugkeert op de F1-grid.

Hoewel het onwaarschijnlijk is dat Haas in 2023 vooraan op de grid zal strijden, heeft Hulkenberg in ieder geval weer een vast zitje te pakken. In 2023 komt hij in actie naast Kevin Magnussen.

Na negen punten te hebben behaald voor het team, in vergelijking met zijn Deense teamgenoot die drie punten scoorde, behaalde het Haas-team in totaal twaalf punten. Hierdoor eindigden ze als laatste in het constructeurskampioenschap. In de laatste races werd het Amerikaanse team van de negende plaats verdrongen door AlphaTauri, dat een sterke comeback maakte. Ook in 2024 zal Nico Hülkenberg rijden voor het Haas-team.