Voor- en tegenstanders van de gridstraffen stonden dit weekend weer lijnrecht tegenover elkaar. Het bepalen van de startopstelling voor de GP van Italië had meer weg van een loterij, dan van topsport. Liefst negen coureurs ontvingen een gridstraf, waarbij toppers als Verstappen en Ricciardo hun tweede en derde positie inruilde voor een positie ver buiten de top 10. Vanzelfsprekend deed McLaren weer goede zaken om haar leiding te verstevigen in het 'WK-gridstraffen'. Voor de Formule 1 liefhebbers zijn al die straffen een doorn in het oog. De essentie van de sport is dat de coureurs vol gas hun rondjes af kunnen werken, waarbij ze als 'gladiatoren' met elkaar het gevecht aangaan. Een mooie motorplof van, pak 'm beet, een ouderwetse V12 van Ferrari leverde vroeger tien punten op. Klaar, uithuilen en de volgende training of race op nieuw beginnen. In de Endurance Cup 2017 a.k.a. Formule 1 draait het om duurzaamheid. Vier motoren om een heel seizoen van 21 races mee door te komen en in 2018 slechts drie motoren. Versnellingsbakken die minimaal vijf races mee moeten gaan. Duurzaamheid is het toverwoord. De essentie van de gridstraf is duidelijk: De kosten in de Formule 1 moeten omlaag. Teams als Ferrari gebruikten vroeger met gemak dertig of veertig motoren per coureur in een seizoen. Om de kosten en de ontwikkeldrang van de teams te stoppen vond de FIA een gridstraf een goed idee. Het bouwen van duurzame motoren, waarbij de ontwikkeling in het begin nog geremd werd door middel van een tokensysteem. Prachtige gedachte, maar het werkt niet. Fabrikanten die een gebakje als motor ontwikkelde stonden iedere race weer achteraan. Kansen om te ontwikkelen waren er tot dit seizoen ook nauwelijks. Het is een van de redenen dat Renault en Honda nog altijd de lelijke eendjes zijn. Daarbij komt dat de coureurs de slachtoffers zijn en niet de fabrikanten. Teams met een Mercedes-motor klappen in hun handjes. Ze beschikken sinds 2014 over een wonderwapen: Supersnel en betrouwbaar! Force India toonde zich wederom een voorstander van de gridstraffen en tegenstander van gelijkwaardigere motoren. Logisch! Hun vierde plaats wordt misschien wel een zesde of zevende als Renault of Honda haar zaakjes op orde krijgt.
Dat de kosten in de Formule 1 exponentieel zijn toegenomen ligt niet alleen aan de motoren. Het ligt voornamelijk aan de teams en de technologische ontwikkeling. De motoren zijn duur en complex, de hybride technologie is dat ook. De opkomst van CFD, digitalisering, simulatie en real-time big data doet de rest. Gridstraffen horen wat ons betreft niet thuis in de Formule 1. Hoe je het wel op kan lossen is een lastige. Totaal geen straf betekent weer 30 motoren per seizoen en toenemende kosten. Straffen van teams is ook bijna onmogelijk. Een team kan weinig doen aan het falen van de motor. Beboeten van een motorleverancier? Wat is daar het doel van? De gridstraffen zijn wederom een voorbeeld van een veel te complexe Formule 1. Alles wat de fans willen is coureurs die lekker racen. Laat dat nu precies ook zijn wat die coureurs willen! De Formule 1 heeft zichzelf opgezadeld met het zoveelste probleem waar het niet eenvoudig vanaf komt.
Meest gelezen
