Het laatste Formule 1-experiment dat uitliep op een compleet fiasco

In het volgende Grand Prix-weekend in Azerbeidzjan wordt er mogelijk een nieuw kwalificatieformat geïntroduceerd voorafgaand aan de sprintrace, waarbij de coureurs gedurende Q1, Q2 en Q3 telkens minder tijd krijgen, waardoor er in Q3 naar verluidt maar één snelle ronde kan worden gereden door de coureurs. Hoewel in 2021 sprintraces werden geïntroduceerd, bleef de 'normale' kwalificatie bestaan zoals hij al jaren is. Voor het eerst in 2016 komt daar dus mogelijk verandering in en zal naast de kwalificatie voor de hoofdrace (die normaal zal worden verreden) de kwalificatie voor de sprintrace verreden worden middels een nieuwe invulling van Q1, Q2 en Q3. Iedereen zal hopen op een beter format dan de eliminatiekwalificatie in 2016...

Nieuwe kwalificatie na twee Grands Prix afgeschaft

In 2016 nam de FIA het besluit om een nieuw format te introduceren. Na zeven minuten in Q1 werd toen de laatste coureur uit de sessie geëlimineerd en gedurende de sessie bleef dit doorgaan: elke negentig seconden werd de coureur met de langzaamste tijd uit de sessie gehaald, ook in Q2 en Q3, tot er één coureur over is. Dit format werd echter op zijn zachtst gezegd niet goed ontvangen door de fans. Het concept was verwarrend, totaal niet geliefd, zorgde voor weinig spektakel en na een flinke lading aan kritiek werd al na twee races besloten om terug te keren naar het oude format, wat vandaag de dag nog altijd wordt gebruikt. Daarvoor kende de Formule 1 ook al wat opmerkelijke kwalificaties...

Dubbele kwalificaties

In 2005 wilde Bernie Ecclestone, de toenmalige eigenaar van de Formule 1, experimenteren met een 'samengevoegde kwalificatie', waarbij op zaterdag een snelle ronde werd gereden met weinig benzine en op zondag met de hoeveelheid brandstof waarmee de race ook gestart wordt (minus een kwalificatieronde dus). De startopstelling werd vervolgens bepaald door het gemiddelde van de twee ronden te pakken en daarmee te kijken naar de rangorde. Fans vonden het format maar matig en ook de media was er niet blij mee. In de ochtendkranten kon de uitslag zo niet meer meegenomen worden. Na zes races werd er weer teruggedraaid naar één kwalificatieronde per coureur op zaterdag, zoals in 2003 en 2004 ook het geval was.

Tweedaagse shoot-outs

Een ander format, wat erg lang de standaard was in de Formule 1, dat was het tweedaagse format tussen 1950 en 1995. Op vrijdag werd een kwalificatie gehouden en vervolgens op zaterdag nog één. Vervolgens werd van beide sessies de snelste tijd gecombineerd, waarna de startopstelling werd bepaald. Lang was dit dus de standaard in de F1, maar regelmatig miste de climax bij de tweedaagse kwalificaties. Later, tussen 1996 en 2002, werd er gekozen voor een shoot-out van een uur, waarbij de coureurs twaalf ronden de kans kregen om een snelle ronde neer te zetten. Iets sneller en iets simpeler.