Charles Leclerc en Ferrari. Op papier zijn het twee handen op een buik, maar in de praktijk wil het nog niet altijd boteren. Publiekelijk vallen de twee partijen elkaar echter zelden af. Leclerc is Ferrari en Ferrari is Leclerc, maar inmiddels zijn de twee partijen samen bezig aan hun vijfde seizoen, zonder dat er in die periode een echte gooi kon worden gedaan naar de wereldtitel. 2022 was op papier hét jaar, maar helaas ging er van alles mis, waardoor beide partijen in november met lege handen stonden. 5 GP-overwinningen, 25 podiums en 19 polepositions pronken er op de erelijst van Leclerc. De tweede plek in het klassement was vorig jaar zijn beste prestatie tot nu toe. Daardoor was er veel hoop in aanloop naar 2023: kan Leclerc met Ferrari eindelijk een seizoen lang om die titel strijden? Nee, is het antwoord dat we eigenlijk in mei al kunnen geven. Met plek zeven in het klassement, van de topteams staat alleen Lance Stroll achter hem, kan hij zijn titelaspiraties nu al in de ijskast zetten. Toch is en blijft de Monegask vastberaden, ondanks geruchten en ondanks adviezen van buitenaf om zijn heil ergens anders te zoeken, zo bevestigde hij recent aan The Athletic . "Ik wil in het rood rijden. Ik wil winnen. Dat is duidelijk." "Ik ben niet blij met de performance die we de laatste jaren hebben laten zien. Het is te inconsistent. Het is frustrerend. De verwachtingen voor dit jaar waren hooggespannen, maar uiteindelijk merken we dat we niet zo competitief zijn als we willen." Toch lijkt Leclerc wat begrip te hebben voor de situatie. "Als we terugkijken naar het begin van het jaar en ik het samen met teambaas Fred Vasseur analyseer, dan begrijpen we een aantal dingen beter. Ik heb nu een beter beeld van waarom we er zo voorstaan zoals we er nu voorstaan."
Geduld
Op een manier zijn er heel wat parallellen te trekken tussen de situatie van Charles Leclerc bij Ferrari en de situatie waarin Max Verstappen bij Red Bull zat. Van 2016 tot en met 2020 kon de Red Bull-coureur eveneens op geen enkele manier meestrijden om de wereldtitel. Drie jaar later is hij tweevoudig kampioen en kan hij de derde wereldtitel al ruiken. Daar waar het wonderkind van Ferrari gefrustreerd is, is het het wonderkind van Red Bull dat juist enorm goed in zijn vel zit, zo vertelt hij aan onder meer RacingNews365 als hij naar de laatste twee jaren in de Formule 1 wordt gevraagd. "Ja, het zijn echt hele goede jaren geweest. Ik kan er echt van genieten, ook om met deze auto te werken. Hij is zeer voorspelbaar. Niet alles kan altijd volgens plan verlopen, maar de auto is erg fijn om te besturen. Dat is het belangrijkste: dat je in de auto stapt en het allemaal heel natuurlijk aanvoelt." En hoe anders is dat nu bij Leclerc: "Het werkvenster van onze auto is zeer klein. Als je daar een beetje buiten komt te zitten, dan heeft dat enorme consequenties voor de balans van de wagen. Van de ene naar de andere bocht en zelfs in dezelfde bocht kan je van enorme overstuur naar enorme onderstuur gaan. Dat is niet ideaal en zo krijg je geen vertrouwen in de auto." Net als Leclerc moest Verstappen lang wachten op grote successen, maar als de Nederlander naar die periode wordt gevraagd, geeft hij onbedoeld een advies aan zijn Ferrari-rivaal. Twijfelen aan zijn team deed hij niet, maar af en toe moest hij wel geduld opbrengen. "Ik heb niet aan Red Bull getwijfeld, maar weet je, je moet geduld hebben. Door de jaren heen heb ik veel geduld opgebracht, maar ik geloofde altijd in het project, omdat ik de mensen aan het werk zeg en zag hoe gemotiveerd zij waren om weer de beste te worden."
Geloof in het proces
Hetzelfde geduld moet Leclerc nu ook opbrengen. Het verschil met Verstappen? In jaar vijf van zijn dienstverband bij Red Bull, leek de Nederlander zichzelf wel onder controle te hebben, terwijl de grote man van Ferrari er nu soms nog steeds een potje van maakt. Denk maar eens aan die twee crashes in Miami. Komt dat omdat hij forceert? Hoe dan ook, Verstappen weet dat dat juist iets is dat je moet vermijden. Het is een proces en net als Verstappen bij Red Bull in de periode van 2016 - 2020 is dat proces voor Leclerc bij de Italiaanse formatie ook in volle gang. En Max weet dat het niet van de ene op de andere dag opgelost zal zijn. Voor niets gaat de zon op. "Je kan het niet forceren", benadrukt de tweevoudig kampioen. "Als je het derde team bent, dan kan je niet zeggen: we moeten nú gaan winnen. Het is een proces. Je verandert wat mensen van posities, zorgt voor een goede groep. Op een gegeven moment klikt het dan gewoon en maak je van het ene op het andere jaar een sprong voorwaarts." "Achteraf is het dan makkelijk om te zeggen dat je het zag aankomen, maar dat weet je nooit. Ik geloofde wel in het proces waar we in zaten, want het voelde wel alsof er iets aan zat te komen. Er waren wat jaren met motordeals die uit elkaar vallen, wat worstelingen, terwijl we zo nu en dan een goed pakket hadden maar te weinig topsnelheid." "Daardoor was het lastig om ons ware potentieel te tonen. Toen kwam Honda op ons pad, maar opnieuw was dat in eerste instantie ' work in progress ', maar na een jaar werden we al heel competitief. Dat was mooi om te zien", aldus de regerend kampioen, die benadrukt dat het soms best zwaar was om zó lang te moeten wachten. "Het was niet makkelijk om geduld te hebben, maar soms moet je dat gewoon opbrengen."
Kan Leclerc dat geduld opbrengen?
Dat is de vraag. Met zijn woorden en acties laat Leclerc doorschemeren dat hij daar wel toe bereid is, maar in de praktijk zijn er nog wel wat eerdergenoemde 'parallellen' tussen Red Bull en Ferrari die eigenlijk scheef lopen. Ferrari zal natuurlijk nooit van motorleverancier veranderen, zoals Red Bull wel deed, dus dat probleem zal zelf intern opgelost moeten worden. Het juiste personeel lijkt daarnaast nog niet op de juiste plek te zitten in Maranello, gezien de vele wijzigingen die er de laatste maanden zijn doorgevoerd. Op strategisch vlak slaat men nog steeds regelmatig de plank mis. Zaken waarin het Red Bull-team ook in de magere jaren al een stap verder leek te zijn dan Ferrari nu. Al met al kan Leclerc het indirecte advies van Verstappen zeker in zijn zak stoppen, maar het heeft er alle schijn van dat hij bij Ferrari wat meer geduld op zal moeten brengen dan Verstappen bij Red Bull moest doen. Hopelijk voor hem kan teambaas Fred Vasseur het team de komende periode grote stappen laten zetten. Tot dan is het zaak dat Charles op de baan in zijn scharlakenrode Ferrari minder forceert, want als hij dat doet, dan kan hij razendsnel zijn, zeker over een enkele ronde. Dan zijn er, net zoals Verstappen in de periode 2016 - 2020 deed, toch een aantal mooie GP-zeges mogelijk. Geduld loont, hopelijk voor Leclerc ook, al zal het bij hem misschien uit zijn tenen moeten komen, maar dan wacht hem mogelijk ook de wereldbeker.
Meest gelezen
