Poleposition was echt geen gegeven voor Ferrari, maar de SF23 toonde aan op dit circuit, in ieder geval over één snelle ronde, van hetzelfde kaliber te zijn als de Red Bull RB19. De performance van de Ferrari heeft natuurlijk te maken met de aard van het circuit: lange rechte stukken en geen snelle bochten, daar waar aerodynamica en de balans van de auto cruciaal, zijn en laat dat nou net bij Ferrari een achilleshiel zijn. Dit circuit benadrukt dan ook veel meer de kwaliteiten van de Ferrari dan de tekortkomingen. Het hele SF23-project was gebaseerd op het idee om zo veel mogelijk rechtelijnefficiëntie te creëren met zo min mogelijk drag. Daardoor op dit circuit kan het volle vermogen van de krachtbron niet enkel worden ingezet om de tekortkomingen te compenseren, maar om echt eens de topsnelheid op de rechte stukken op te schroeven. De waarheid is dat Charles Leclerc met zijn tweede run in Q3 aantoonde dat kleine aanpassingen aan die aerodynamica en de balans van de auto wel degelijk effect hadden. Leclerc zette immers niet alleen de beste tijd neer in de eerste sector, maar ook in de bochtige tweede sector, daar waar de balans van de auto bepalend is. Red Bull daarentegen bleek niet in staat het performancevoordeel uit de eerste drie Grand Prix-weekenden te handhaven.
DRS minder effectief in Bakoe
Zoals we weten is het DRS-systeem in Bakoe relatief gezien minder effectief, omdat de teams al met zo weinig downforce rijden. Red Bull staat bekend om het meest effectieve DRS-systeem, maar dat voordeel wordt door de low downforce-configuratie van menig achtervleugel tenietgedaan. De snelheidswinst van Red Bull met open DRS is veel meer vergelijkbaar met die van de concurrenten dan op andere circuits. Om die mindere mate van efficiënte te compenseren, kwam Red Bull met een nieuwe configuratie van de luchtinlaten van de sidepods (zie illustratie hierboven). Die openingen zijn verticaal gezien smaller geworden om een meer vloeiende luchtstroom tussen de sidepods en de vloer te waarborgen, terwijl de warmteafgifte gelijk blijft. Kortgezegd was deze ideale oplossing mogelijk door het modulaire principe van het geesteskind van Adrian Newey. Het stelt het team in staat om vrij om te springen met de ontwikkeling van de auto. Deze ingreep, in combinatie met nieuwe engine mode voor de Honda power unit, waardoor het probleem van clipping opgelost werd, was echter niet genoeg om de Ferrari van Charles Leclerc voor te blijven.
Meest gelezen
