Special: Het zwarte gat van Tom Coronel: "Ik wilde niet meer racen"

RacingNews365 blikt samen met Tom Coronel terug op zijn Formule 1-avontuur van twintig jaar geleden. In december 1999 testte hij twee dagen voor Arrows op het circuit van Barcelona. De test verliep goed en het management van Arrows en Coronel formuleerden heldere voorwaarden, waaronder hij F1-coureur kon worden in 2000. Uiteindelijk verloor Coronel de strijd aan Jos Verstappen, die in januari 2000 aangesteld werd als coureur. In het derde en laatste deel gaan we in op het beroemde 'zwarte gat'. Coronel ging 'all-in' voor het stoeltje, maar zag zijn kans om in de Formule 1 te geraken aan zijn neus voorbij gaan. De andere delen gemist? Hier vind je deel één terug, en via deze link lees je het tweede deel uit deze speciale serie.

Formule 1-droom in duigen

Het telefoontje van Arrows-teambaas Tom Walkinshaw kwam hard aan bij Tom Coronel. De coureur en zijn management waren middels een aandelenplan nog volop bezig om de benodigde zes miljoen gulden bij elkaar te krijgen en hadden daarvoor nog twee weken de tijd. De overtuiging dat het hem gelukt was overheerst ook twintig jaar na dato nog. "De Formule 1 is de droom van iedere coureur. Als je me toen ik begon met racen had gezegd dat ik ooit in een Formule 1-auto zou rijden, dan had ik dat voor onmogelijk gehouden. Het is me wel gelukt, alleen heb ik helaas nooit geracet." De stoeltjes in de koningsklasse van de autosport liggen niet voor het oprapen en zeker in de subtop was het dringen. Arrows vormde voor Coronel, Willi Weber en Franz Tost dan ook de uitgelezen kans. Toen dat niet doorging was alles over: "Er was verder niets. Geen andere teams of andere opties. We hadden heel duidelijk de afspraak gemaakt met Willi Weber: het wordt Arrows of het wordt Indycar. Toen Arrows niet doorging zijn we naar Amerika gegaan om daar te testen."

Coronel keert IndyCar de rug toe

Vol goede moed reisde Coronel af naar Amerika. Een plekje in de IndyCar, in die jaren volop in bloei staand, zou een logisch vervolg van zijn loopbaan zijn. Diverse F1-coureurs maakten de overstap in de jaren negentig, waaronder Nigel Mansell en Alex Zanardi. "Op Sebring had ik een test met Della Penna Motorsports en die verliep erg goed. Maar, daarna gingen we naar een oval toe. Daar ging dr eentje op zijn snufferd, die ging aan de ene kant van het circuit 'op zijn bek', om aan de andere kant van de baan tot stilstand te komen." De crash maakte grote indruk op Coronel, die cynisch zijn verhaal vervolgt: "Maar, er was niets aan de hand.... alleen een gebroken heup, wat kapotte knieschijven en een kapotte rug. Ach, dat hoorde er daar bij?" "Rodriquez, Krosnoff en Moore. Allemaal kwamen ze om het leven. In sommige jaren kwam een op de twintig coureurs om het leven! Dat is gewoon vijf procent! Dat risico vond ik echt veel en veel te hoog." Los van de dodelijke ongevallen in de IndyCar/CART, waren er jaarlijks diverse ongevallen waarbij coureurs zware verwondingen opliepen. Met name op de snelle ovals ging het vaak mis. Coronel trok zijn conclusie: IndyCar was niets voor hem. Zijn test op de oval zei hij af. "Ik ben in het vliegtuig gestapt en naar huis gegaan. Bij thuiskomst lag er een fax van Weber en Tost. Ze zeiden me: 'jij gaat naar Amerika want jij kan er geld verdienen. Je bent snel, je bent een prima kerel en begrijpt het PR-spel. Dit gaat helemaal goed komen'. Toen heb ik ze gezegd dat ik definitief niet in Amerika wilde racen, dat betekende ook het einde van onze samenwerking."

Het donkere gat

De Formule 1-droom van Coronel was voorbij en ook de IndyCar vormde geen optie voor hem. Daarbij kwam dat hij zonder management zat, iets dat hij volledig begrijpt. "Tost en Weber zouden me helpen om in de Formule 1 te geraken en vervolgens in de IndyCar, andere klassen zijn voor hun niet interessant. Ze gingen voor de jackpot." De coureur is lovend over het duo: "Ze hebben me altijd geholpen en alles voor me gedaan, voor nul euro. Weber is zelfs met zijn privévliegtuig met mij en mijn broer naar Engeland gevlogen toen we met Walkinshaw aan tafel zaten." Spijt van het afslaan van zijn kans in Amerika heeft Coronel geen seconde gehad: "Ik doe geen dingen waar ik niet achter sta en ik doe geen dingen die ik niet wil." Zijn autosportcarrière, die erg in de lift zat, kreeg ineens een flinke knauw. Want wat moest Coronel nu doen? "Ik viel toen in een gat, want ik was klaar met alles. Er was verder niets meer op autosportgebied. Ik wilde niet terug naar Japan." "Ik wilde in 2000 niet meer racen, was echt helemaal klaar met de autosport. Ik had kampioenschappen gewonnen in alle klassen onder de Formule 1, maar had geen F1-stoeltje. Ik was er echt even klaar mee. Ik heb in 2000 eigenlijk niets gedaan, op een paar GT-races na." Het gaf Coronel de tijd om na te denken over zijn toekomst in de autosport, maar ook over zijn leven als ondernemer, waarin hij zich ontpopte als iemand die bereid was om risico's te nemen. Coronel pakte zijn carrière vervolgens weer op, waarbij we hem zowel nationaal als internationaal in veel raceklassen aan het werk zagen, waaronder de 24 uur van Le Mans en het ETCC/WTCC/WTCR. Het race-CV van de Nederlander is indrukwekkend te noemen, waarbij alleen een ding ontbreekt: Formule 1. Tegenwoordig kent het grote publiek Coronel als een van de gaste gezichten van de F1-programma's op Ziggo Sport en aan tafel in de RacingNews365-podcast, gastspreker, ondernemer én autocoureur. Zijn race-agenda is drukker dan ooit te voren met deelname aan het WTCR, TCR en natuurlijk de Dakar Rally met broer Tim. Op social media is het duo razend populair met honderdduizenden volgers. Aantallen die eigenlijk passen bij een coureur die in de toerwagens en Dakar racet, maar eerder bij een F1-coureur. De F1-droom ging niet door, maar het bracht Coronel uiteindelijk veel in zijn leven. Nogmaals benadrukt de coureur: "Ik heb nergens spijt van in mijn carrière. Ik race nog altijd iedere week met ontzettend veel plezier."

Palmares Tom Coronel

Winnaar Formule Ford (1993) Racewinnaar Formule Opel (1994) Winnaar Marlboro Masters (1997) Winnaar Formula Nippon (1999) Meervoudig racewinnaar WTCC Meervoudig independents kampioen WTCC Meervoudig deelnemer 24 uur van Le Mans Meervoudig deelnemer Dakar Rally