Yuki Tsunoda werd bejubeld na de Grand Prix van Bahrein, de Formule 1-openingsrace van dit jaar. Hij reed naar de punten, en dat gevloek, dat werd vergeven. Dat gevloek hield echter aan en na zijn crash in de kwalificatie voor de Grand Prix van Emilia Romagna werden de prestaties er bepaald niet beter op. In de podcast Beyond the Grid geeft hij aan waar het aan scheelt en daarbij zoekt hij de schuld volledig bij zichzelf. "Ik heb nog niet het gevoel dat ik de auto volledig controleer", zo legt de kleine Japanner uit. "Misschien tot op 70 tot 80 procent wel, maar dat is ook niet al te moeilijk. Met de downforce die deze auto's genereren, heb heb je al snel het vertrouwen om hard te gaan." Dat maakte dat in eerste instantie de overstap van de logge, instabielere Formule 2-bolides naar de grote broer makkelijk leek te verlopen, maar schijn lijkt in deze toch te bedriegen: "Als je in de Formule 1 net over de limiet gaat, ben je de auto zo kwijt en hang je in de muur." "Dus de Formule 1 is niet heel moeilijk tot het moment waarop je tegen de limiet aan hikt. Het is echter heel moeilijk om op 99 of 100 procent te rijden, zonder te spinnen of te crashen", vervolgt Tsunoda, die daar wel op inzette en misschien wel te vroeg in carrière. "In Bahrein waren er wel kleine foutjes, maar pakte ik toch mijn eerste punten. Daarna heb ik de lat te hoog gelegd, ik mikte bijvoorbeeld op de top vijf. Dat was duidelijk te hoog gegrepen en in Imola wilde ik direct in Q1 al een droomronde rijden, iets dat helemaal niet nodig is. Mijn houding maakte dat ik crashte. Dus ja, aan het begin van het jaar zette ik te hoog in."
Meest gelezen
