Waarom Red Bull en McLaren voor een afwijkende ontwerpfilosofie kozen

In de Formule 1 wordt gebruik gemaakt van twee verschillende soorten wielophangingen: push rod- en pull rod ophangingen. De norm was altijd dat aan de voorzijde de push rod-ophanging werd gebruikt, maar een pull rod-ophanging aan de achterzijde. Voor 2022 echter hebben Red Bull en McLaren juist voor het tegenovergestelde gekozen: pull rod aan de voorkant en push rod aan de achterkant. Waarom? Om dat uit te leggen, moeten we eerst de verschillen duiden. Een pull rod wordt laag aan het chassis bevestigd, een push rod juist hoog. De twee systemen werken op verschillende manieren, waarbij de push rod-ophanging in de basis stijver is. Een pull rod-ophanging is veel minder stijf dan een push rod ophanging en werd handig ingezet voor auto's met een hoge rake. De achterkant van een F1-auto genereert veel neerwaartse druk en in combinatie met een zachte ophanging duwt dat de auto effectiever richting het asfalt. Dat maakt dat de downforce die via de onderzijde van de auto wordt gegenereerd toeneemt, terwijl de drag (ongewenste luchtweerstand) afneemt. Dit jaar zou de noodzaak voor een pull rod-ophanging door de terugkeer van ground effect minder groot zijn dan in voorgaande jaren. Immers, de auto wordt nu niet naar de grond geduwd, maar naar de grond gezogen. Toch hebben slechts twee teams de configuratie aangepast (zie Red Bull RB16 vs. Red Bull RB18 hieronder). Vraag is of het omwisselen van de ophangingssystemen direct in relatie staat met het aerodynamische principe van ground effect. Dat is het geval, maar dat heeft vooral te maken met het compact kunnen verpakken van de mechanische elementen van de ophangingen. Die kunnen aan de voorzijde lager in de auto geplaats worden (zie verschillen Mercedes vs. McLaren boven artikel), met een lager zwaartepunt tot gevolg. Aan de achterzijde kunnen diezelfde elementen hoger geplaatst worden, tot zelfs boven de voor de downforce zo belangrijke Venturi-kanalen.

Teams halen dubbel voordeel uit omwisselen ophangingen

Het is ook algemeen bekend dat de auto's van dit seizoen behoorlijk veel zwaarder zijn, met een minimumgewicht van 798 kilo. Combineer dat ook nog eens met de nieuwe, grotere wielen in de Formule 1 en je hebt auto's die minder wendbaar zijn in snelle veranderingen van richting. Om dat probleem tegen te gaan hebben Red Bull en McLaren ervoor gekozen om aan de voorzijde een pull rod-ophanging te installeren, waardoor die mechanische elementen van de ophangingen vrijwel op gelijk niveau met de vloer liggen. Deze 'zachte' ophanging kan alsnog worden afgesteld door de lengte van de arm aan te passen, waarbij geldt dat hoe lager de rijhoogte, hoe stijver de ophanging wordt. De keuze voor een push rod-systeem aan de achterzijde stelt de teams in staat de Venturi-kanalen aan de achterzijde alle ruimte te bieden. Door de bevestigingspunten boven de versnellingsbak te plaatsen, ontstaat er aan onderzijde ontwerpruimte voor de vloer en de diffuser. De keuze van zowel Red Bull en McLaren is dus vooral ingegeven door de aerodynamische voordelen die ze eruit denken te kunnen halen. Bovendien is het niet langer toegestaan de ophangingen te voorzien van hydraulische hefelementen, waardoor er tussen de ophangingen weinig verschil lijkt te zitten in de mate waarin ze de rijhoogte handhaven. Het ground effect zorgt er sowieso voor een groot deel voor dat er voor en achter met dezelfde rijhoogte wordt gereden (zie tekening hieronder), waardoor de efficiënte werking van beide ophangingssystemen nagenoeg gelijk is.