Sluit je aan bij De grootste racefamilie van Nederland

Ontdek welk pakket bij jou past

  • Altijd meepraten over de Formule 1
  • Kans maken op toffe prijzen
  • Advertentievrije site * (Plus & Premium)
  • Toegang tot de exclusieve RN365 app (Plus & Premium)
  • En nog veel meer…
* m.u.v. content van derden
Ontdek de mogelijkheden

Wat is precies het verschil tussen blistering en graining?

Banden spelen in het Formule 1-seizoen van 2018 een zeer belangrijke bijrol. Liefst zeven verschillende soorten droogweerbanden heeft Pirelli gefabriceerd, waarvan er dit jaar zes zijn gebruikt. De mate van slijtage kan een grote invloed hebben op de raceuitslag.

In het proces van bandenslijtage worden twee begrippen continu aangehaald. Coureurs en engineers praten geregeld over de termen 'blistering' en 'graining'. Dat die twee dingen niet bevorderlijk zijn voor de grip van de wagen is bekend, maar wat gebeurt er precies?

Blistering, oftewel blaarvorming, wordt in gang gezet doordat het binnenste gedeelte van de band te warm wordt. Dat kan gebeuren doordat de buiten- en de baantemperatuur bijzonder hoog zijn, en/of de rijder in kwestie te agressief met zijn setje rubber omgaat. Bubbeltjes gevuld met lucht krijgen de kans om naar boven te rijzen, waardoor de band 'scheurtjes' gaat vertonen. Blisters zijn verticale strepen die meestal over het midden van de band lopen en kunnen variëren in lengte. De afstelling van de bolide en het gedrag omtrent bandenslijtage heeft veel effect op de mogelijke blaarvorming. Pirelli probeert blisters tegen te gaan door bepaalde chemicaliën aan het rubber toe te voegen. Waar blisters worden veroorzaakt door te warme banden, heeft graining juist met een omgekeerd proces te maken. Als de buitenkant van de band warm is, maar de binnenkant nog niet op bedrijfstemperatuur is gebracht, kunnen de warme buitenste vellen rubber als het ware van de band af 'glijden'. Wat volgt is een gebrek aan grip, waardoor de wagen in het geheel niet meer zo accuraat reageert als dat deze normaal gesproken zou doen. De rijder in kwestie komt vaker dan hem lief is naast de ideale racelijn terecht en pikt daar de rubberkorreltjes op die zijn tegenstanders daar door geleidelijke bandenslijtage achter hebben gelaten. Die korreltjes gaan zich hechten aan de band, waardoor de griplevels nog verder dalen. Door het oneffen oppervlak van de band zijn maximale prestaties niet te behalen. In tegenstelling tot een blister is een band met graining wél te 'genezen'. Een stevige burnout kan temperatuur in de achterbanden brengen, waardoor grip terugkeert. De voorbanden kunnen op temperatuur worden gebracht door flink te slingeren. Bovendien zijn de rubberen korreltjes die zich aan de band vasthouden, eenvoudig te schuren. Een coureur die last heeft van graining zou in principe een paar ronden later de snelste raceronde kunnen rijden, en dat op dezelfde set rubber.

Viaplay
x
Live Reacties na dominante pole Verstappen