In de 00's maakte Fernando Alonso furore in de Formule 1. Als jong talent wist hij razendsnel de stap te maken van het armlastige Minardi naar het topteam van Renault. In 2005 en 2006 kroonde hij zichzelf tot wereldkampioen, maar daarna stuitte hij op tegenslag. Daar waar hij bij Renault de absolute nummer een was moest hij in 2007 bij McLaren het opnemen tegen het lievelingetje van teambaas Ron Dennis - de piepjonge debutant Lewis Hamilton. Daar waar Alonso verwachtte dat hij het Britse wonderkind de oren zou wassen, ontstond een bikkelharde strijd op de baan en daarbuiten. Smerige spelletjes werden door beide partijen gespeeld en Alonso kon maar een ding doen: zijn contract laten ontbinden en met knikkende knietjes terugkeren bij Renault. De Franse renstal was echter in verval geraakt en geen schim meer van het kampioensteam van enkele jaren eerder. Er was bijzonder smerig spel voor nodig om Alonso zijn eerste Grand Prix in 2008 te laten winnen: crashgate, het schandaal waarbij teamgenoot Nelson Piquet bewust moest crashen om zo de winkansen van zijn kopman te vergroten, was geboren. Een flinke smet op het blazoen van Alonso, die zelf volhoudt van niets geweten te hebben. Bij Ferrari werd Alonso binnengehaald als groot leider. Het team zocht een echte kampioen nadat Michael Schumacher eind 2006 het team gedag zei. Alonso was in de periode 2010 tot en met 2014 tweemaal dicht bij een wereldtitel, maar kreeg het team (en haar fans) nooit op zijn hand. De sfeer was vaak gespannen, de Spanjaard geprikkeld en in het laatste contractjaar gooide hij al zijn glazen in met forse kritiek. De relatie tussen hem, Ferrari en de media liep blijvende schade op. Het kunstje moest dan maar lukken met McLaren en het terugkerende Honda. Gedroomd werd over een herhaling van de successen van de jaren 80. Als een Ayrton Senna moest Alonso de nieuwe held van McLaren-Honda worden. Het liep uit op een grote deceptie toen in 2015 direct bleek dat Honda niet klaar was voor een F1-comeback. De frustraties bij Alonso liepen hoog op en diverse malen uitte hij forse kritiek op de Japanse motorleverancier in de periode 2015 en 2017. Het meest pijnlijke was zijn 'GP2-engine'-opmerking tijdens de thuisrace van Honda op Suzuka. De enige topcoureur die zijn eigen team, of motorleverancier, in de recente historie zo ten schande maakte was Alain Prost bij Ferrari. De Fransman noemde zijn Ferrari een vrachtwagen en kon direct zijn biezen pakken. Dat lot bleef Alonso wonderbaarlijk genoeg bespaard, waarbij hij het geluk had dat teambaas Ron Dennis voor hem door het vuur ging - iets dat Honda sindsdien nimmer deed. Na nog een jaar aanmodderen bij McLaren-Renault, verspeelde Alonso aan het einde van dat seizoen definitief al zijn krediet in de Formule 1. Als een volkomen ongeïnteresseerde tourrijder sneed hij bewust meermaals de chicane op Suzuka af, veegde hij zijn billen af met de straffen die hij kreeg en maakte hij van zijn afscheidsrace in Abu Dhabi een nog grotere wanvertoning. De tweevoudig wereldkampioen sneed bocht na bocht af in de laatste fase van de race en gedroeg zich als een verwend kind. Het erepodium dat hij na afloop van de race kreeg was niet passend bij het optreden van de 'ster'coureur tijdens de race. Wie dacht dat Alonso klaar was met de Formule 1 had het mis. Een jaartje wachten op een stoeltje bij een topteam was zijn plan. Twee seizoenen verstreken, maar in 2021 zouden er kansen liggen. Nu spreekt Alonso al over een rentree in 2022 in de 'nieuwe' Formule 1. Maar serieus Fernando, welk topteam zit er nog te wachten op jou? Je hebt al jouw ramen al lang en breed ingegooid en bent ingehaald door de nieuwe generatie. Bij Ferrari en Red Bull-Honda ben je 'persona non grata' en bij McLaren is je vriendje Ron Dennis de laan uitgestuurd. En Mercedes dan? "Geen optie", aldus Toto Wolff. Het is bijna stuitend om te zien hoe een geweldige F1-coureur als Fernando Alonso in de loop der tijd een ego kreeg dat veel en veel te groot was. Zijn gedrag daarbij was vaak kampioen-onwaardig, zijn snelheid daarentegen niet. Echter koop je met alleen snelheid niets in de Formule 1, een team dat voor je door het vuur gaat is de basis tot succes. In het geval van Alonso begint het al met het vinden van een team.
Meest gelezen
