Formule 1-auto's moeten nodig op dieet

De Formule 1-bolides zijn anno 2020 over een ronde sneller dan ooit te voren, maar kampen met een chronisch probleem: overgewicht. Daar waar de bolides tot ruim tien jaar geleden de 600 kilo niet haalden, zijn ze in een decennium bijna 150 kilo zwaarder geworden. Belangrijk hierin zijn de introductie van de hybride V6-motoren, de toenemende afmetingen van de auto's en de komst van de halo.

Met adembenemende bochtensnelheden en gripniveau's die nooit eerder werden gerealiseerd, vliegt een F1-auto over het asfalt. De snelheid tijdens de kwalificatie is zeer indrukwekkend en de auto's lijken over rails te rijden door de forse toename van downforce en (mechanische) grip. Op de racedagen is de snelheid van de kwalificaties echter volledig verdwenen en zien we tijdens de races rondetijden die soms tot bijna tien seconden per ronde langzamer zijn dan de poletijd. Rondetijden die tien jaar geleden ook gerealiseerd werden.

Het feit dat er geen brandstofstop meer gemaakt mogen worden in de Formule 1 is hier mede debet aan, waardoor de auto's door de grotere hoeveelheid brandstof tijdens de races nog zwaarder zijn dan voorheen. Daarnaast is door het gewicht van de auto's de bandenslijtage en slijtage van de overige onderdelen groter, wat er in combinatie met het gelimiteerde aantal motoronderdelen voor zorgt dat de coureurs vaak op de 'spaarstand' rijden.

Ondanks de smeekbedes van de coureurs om het gewicht in 2021 te verlagen of tankstops ter herintroduceren, zodat de snelheid tijdens de races hoog blijft en de auto's aanvoelen als speelse racewagens, is hier in de voorlopige reglementen nog niets van terug te vinden.