Sebastian Vettel

Biografie van Sebastian Vettel

Sebastian Vettel werd al vroeg in zijn carrière gemarkeerd als een potentiële Formule 1-kampioen, de jonge Duitser dominerende de kartingcompetities op zijn weg naar de top van de autosport.

De coureur zou de jongste F1-kampioen ooit worden en vier titels in mee naar huis nemen tijdens zijn tijd bij Red Bull, hiermee werd hij een van de meest succesvolle coureurs ooit in de koningsklasse van de autosport.

Na zijn vertrek bij Ferrari rijdt hij alweer zijn veertiende seizoen in de Formule 1, in 2021 voor het team van Aston Martin.

Maar wat is zijn achtergrond en hoe is Vettel in de Formule 1 terechtgekomen? Hier vind je alles wat je moet weten over Sebastian Vettel.

De vroege carrière van Vettel

Vettel begon al vroeg in de autosportwereld met karten toen hij nog maar drie jaar oud was. Vanaf achtjarige leeftijd racete hij in verschillende klassen in zijn geboorteland Duitsland, en in Europa.

De jongen uit Heppenheim die zijn legendarische landgenoot Michael Schumacher als zijn grote voorbeeld zag, zou in 1998 lid worden van het Red Bull Junior Team en een aantal titels winnen in de lagere raceklassen, waaronder de Junior Monaco Kart Cup in 2001.

Na overal in Europa prijzen te hebben gewonnen, ging Vettel in 2003 over op racen met de single seaters. De jongeling maakte indruk en werd beloond met een kans bij Reynard Motorsport Champ Car voor een tweedaagse privétest. Het jaar daarop won hij het Formule BMW ADAC-kampioenschap na 18 overwinningen van de 20 races in het seizoen.

In 2005 maakte Vettel de overstap naar ASL Mucke Motorsport om te rijden in de Formule 3 Euro Series, waar hij de prijs voor rookie van het jaar won en als vijfde eindigde in het klassement.

De sterke prestaties werden opnieuw opgemerkt door toeschouwers, later kreeg hij mede hierdoor de kans om naar het hoogste niveau binnen de autosport te klimmen met een test voor Williams, die werd vervolgd middels een nieuwe sessie met het BMW Sauber F1-team. BMW Sauber stelde Vettel aan als testrijder voor 2006, terwijl de Duitser bleef rijden in de Formule 3 Euro Series, waar hij tweede werd, en de Formula Renault 3.5 Series.

Hij leidde het kampioenschap in de Formule Renault 3.5 toen hij abrupt werd opgeroepen als de derde coureur van BMW Sauber voor de Turkse Grand Prix van dat jaar.

Formule 1-debuut bij BMW Sauber

Vettel had zijn talenten meteen bij zijn debuut in de Formule 1 laten zien toen hij de snelste tijd van de grid neerzette in de tweede vrije training het weekend in Turkije. Hij vestigde ook nog een record: Vettel kreeg zijn eerste straf in slechts negen seconden in zijn F1-carrière nadat hij op weg naar de baan de snelheidslimiet in de pitlane had overschreden.

Opnieuw zette Vettel bij de Italiaanse Grand Prix dat seizoen de snelste tijd neer in beide vrije trainingen op vrijdag, en zijn tempo werd erkend door een oproep om de BMW Sauber-testrijder voor 2007 te zijn.

Nadat Robert Kubica crashte tijdens de Canadese Grand Prix, en hierdoor een deel van het seizoen moest missen, werd Vettel benoemd tot zijn vervanger en eindigde zijn eerste F1-race als teamcoureur als zevende, waarmee hij de toen jongste persoon werd die een WK-punt scoorde in de Formule 1 .

BMW Sauber liet de coureur weer los na de terugkeer van Kubica in het midden van het seizoen 2007 om Vettel bij Toro Rosso, het juniorenteam van Red Bull, aan te sluiten. Vanaf de Hongaarse Grand Prix kwam hij uit bij het dochterteam van de Oostenrijkse renstal.

Het seizoen van 2008 kende een moeilijke start voor Vettel, waarbij de coureur zich terugtrok uit alle eerste vier races, waaronder drie in de eerste ronde. Hij verbeterde tijdens de Grand Prix van Monaco door als vijfde te eindigen en scoorde zijn eerste punten van het seizoen nadat hij zich als zeventiende kwalificeerde.

Toen kwam het allemaal samen, de Duitse coureur schreef geschiedenis als de jongste coureur ooit die een Formule 1-race won met een leeftijd 21 jaar en 74 dagen. Dit deed hij op spectaculaire wijze tijdens de regenachtige GP van Italië, waar hij ook de eerste poleposition van het team neerzette.

De overwinning zette de toon voor wat komen ging, en toen David Coulthard zijn vertrek uit de F1 aankondigde voorafgaand aan het seizoen 2009, kondigde Red Bull aan dat Vettel aangewezen werd als zijn vervanger naast Mark Webber bij Red Bull.

De overstap naar Red Bull en zijn wereldtitels

Toen Vettel de overstap maakte naar Red Bull, was de timing perfect. Het team was een van de jongste in de sport, pas in 2001 toegetreden. Met hun nieuwe coureur kon het team plotseling strijden voor wereldtitels.

Vettel liet meteen een sterke indruk achter, te beginnen met de eerste race in Australië, waar hij zich als tweede kwalificeerde en meestreed voor de overwinning totdat hij uitviel na een botsing met Kubica.

Desondanks herwon hij het vertrouwen dat Red Bull in hem had gesteld door de eerste poleposition van het team te behalen en de overwinning te pakken tijdens de Grand Prix van China. Dit werd gevolgd door verdere zeges in Groot-Brittannië, Japan en Abu Dhabi.

Dankzij deze resultaten bevond Vettel zich in de strijd om het kampioenschap tegen Jenson Button en het Brawn GP-team. Uiteindelijk zorgden fouten zoals een crash in Monaco en technische problemen ervoor dat hij het seizoen afsloot op de tweede plaats.

Het echte keerpunt kwam in het volgende seizoen, 2010, waarin de ware belofte van het Red Bull Racing-team werkelijkheid werd. Vettel streed tot het uiterste naast zijn teamgenoot Mark Webber en de Ferrari van Fernando Alonso.

Hoewel problemen met de auto de hoop op overwinningen in Bahrein en Australië dwarsboomden terwijl Vettel aan de leiding lag, behaalde hij zijn eerste overwinning van het seizoen in Maleisië. Ondanks crashes met Button en Webber slaagde de coureur erin om zijn auto in 10 van de 18 races op poleposition te zetten.

De tegenslagen hadden hun tol geëist, en op weg naar de laatste race van het jaar had Vettel bepaalde omstandigheden nodig om kans te maken op de titel. In de slotrace in Abu Dhabi kwamen zowel Webber als Alonso in de problemen, en Vettel greep zijn kans, behaalde zijn vijfde overwinning van het seizoen en werd de jongste Formule 1-wereldkampioen ooit.

De dominantie bij Red Bull

De titelwinnende prestaties van de Duitser bevestigden hem als een van de beste coureurs op de grid, en Red Bull verlengde zijn contract voor 2011 tot eind 2014.

In 2011 had het team opnieuw de dominante auto op de grid, Vettel pakte hiervoor vijftien poles in de negentien races, en won elf races en het wereldkampioenschap. De coureur was teamgenoot en soms rivaliserende Webber ruim voor, die slechts één overwinning scoorde tijdens de laatste race van het jaar in Brazilië toen Vettel een mechanisch probleem had. Maar niemand kon de Duitser aanraken en hij werd dat jaar de eerste coureur die opeenvolgende kampioenschappen won sinds Fernando Alonso in 2006 met Renault.

Het jaar daarop zette Red Bull zijn vorm voort, maar deze keer zou de titelverdediging van Vettel helemaal worden gepusht door een herrijzende Alonso.

Een verschuiving in de reglementen tijdens de winterstop deed het voordeel van het team ten opzichte van hun rivalen teniet, maar Vettel slaagde erin om aan de top te blijven vechten, hij eindigde als tweede bij de openingsrace in Australië en behaalde zijn eerste overwinning in Bahrein. Gedurende de eerste helft van Tijdens het seizoen 2012 had Vettel moeite om de aanpassingen aan de auto onder de knie te krijgen. Hij werd regelmatig voorbijgestreefd door Webber en verloor terrein van Alonso in de kampioenschapsstrijd.

Maar na de zomerstop begon het eindelijk beter te worden. Vettel won de race in Singapore na een uitvalbeurt voor Lewis Hamilton, wat leidde tot een reeks van vier overwinningen. Hij viel vervolgens terug na verlies van Hamilton in de VS, maar Brazilië zou opnieuw het decor vormen voor een dramatische laatste race toen Vettel zich een weg baande naar de zesde plaats met een beschadigde auto om nét genoeg punten te scoren om Alonso te verslaan en zijn derde wereldtitel te pakken.

In het seizoen 2013 zou Vettel terugkeren naar de dominantie die hij had genoten in zijn vroege seizoenen bij Red Bull, hoewel de vroege stadia van het jaar een competitieve grid beloofde.

Mercedes zag er sterk uit en hield de Duitser een groot deel van het jaar weg van pole, Vettel deelde de eerste race-overwinningen met de Ferrari's van Alonso en Kimi Raikkonen. Regelmatig stond hij op het podium, ​​en scoorde genoeg punten om mee te doen voor de titel. Dit jaar was tevens het beruchte 'Multi 21'-teamorderschandaal dat voor opschudding zorgde tussen Vettel en Webber.

Ondanks de uitdagingen bleef Vettel gefocust en na de zomerstop pakte hij zes overwinningen, om vervolgens de titelrace te bezegelen door nog drie races te winnen en de titel binnen te slepen. Hiermee zette hij een nieuw record voor de meeste opeenvolgende Grand Prix-overwinningen, negen stuks.

Aan de historische run zou in het seizoen 2014 echter abrupt een einde komen. Red Bull verloor dit jaar toen een overstap naar hybride turbomotoren voor het kampioenschap van dat jaar resulteerde in herhaalde problemen met de krachtbron van de auto gedurende het jaar, waarbij het team terrein verloor aan Mercedes.

Hun motorleverancier, Renault, was niet de beste partij met de technische veranderingen in vergelijking met hun concurrenten, en de kloof tussen Red Bull en hun Duitse rivalen werd duidelijk naarmate het seizoen vorderde. Vettel worstelde om het beste uit de auto te halen binnen het team, waarbij nieuwe teamgenoot Daniel Ricciardo profiteerde van de zeldzame momenten dat er een opening was om naar de voorkant van het veld te glippen.

De coureur zakte dat jaar naar de vijfde plaats in het kampioenschap en de aanhoudende frustratie over het zitten in een niet-competitieve auto resulteerde er uiteindelijk in dat hij tijdens de Japanse Grand Prix aankondigde dat hij het team zou verlaten waar hij 16 jaar eerder tekende.

Later dat jaar werd Vettel aangekondigd als de vervanger van Alonso bij Ferrari, waarmee hij een jeugddroom vervulde door te tekenen voor het team van zijn held, Michael Schumacher.

De switch van Vettel naar Ferrari

Ferrari was bij het tekenen van Vettel nog niet erg competitief, maar probeerde wel terug te krabbelen en in een titelstrijd te komen met het dominante Mercedes.

De coureur verdiende zijn stoeltje meteen goed door als derde te eindigen tijdens de Grand Prix van Australië en daarna met een overwinning in Maleisië, zijn eerste overwinning in meer dan een jaar en de eerste voor het team in meer dan twee jaar. Er zouden nog meer overwinningen komen in Hongarije, Singapore en Spa, maar de Ferrari was nooit echt dichtbij genoeg om een ​​uitdaging voor de Mercedes aan te gaan, en Vettel eindigde het jaar uiteindelijk als derde.

Voor 2016 toonde de coureur opnieuw een vroege belofte, maar het jaar zou uiteindelijk frustrerend blijken te zijn omdat hij de race opnieuw zou eindigen zonder te winnen.

Vettel botste meerdere keren met andere coureurs op de grid, waaronder een incident tijdens de Mexicaanse Grand Prix waar de coureur, nadat hij ten onrechte was verteld dat hij Max Verstappen kon passeren, vloekte tegen zijn Nederlandse tegenhanger en racedirecteur Charlie Whiting toen hij er niet voorbij kwam. Hij verontschuldigde zich later.

Hij slaagde erin om tijdens het seizoen zeven podiumplaatsen te behalen, maar de Ferrari's liepen uiteindelijk opnieuw achter op de dominante Mercedes en Vettel's frustratie over de positie van het team was duidelijk.

De eerste tekenen toonden aan dat Ferrari's beslissing om zich te concentreren op het ontwikkelingsprogramma voor 2017 zijn vruchten afwierp, aangezien Vettel het kampioenschap halverwege het seizoen leidde na overwinningen in Australië, Bahrein en Monaco.

In Azerbeidzjan had hij opnieuw een aanvaring met de al lang bestaande rivaal Lewis Hamilton toen Vettel tegen de leider van de race botste en hem vervolgens beschuldigde van het brake testen van de Red Bull.

Daarna raakte de Duitser de Mercedes terwijl het paar wachtte op de herstart, waarvoor hij een straf van 10 seconden kreeg en later zijn excuses aanbood. De voorsprong van de coureur werd teruggebracht tot één punt nadat hij door een lekke band op Silverstone, maar hij herwon de leiding in het klassement na de overwinning op de Hungaroring.

Maar in de aanloop naar de seizoensfinale zorgde een aanrijding met drie coureurs in Singapore ervoor dat beide Ferrari's uit de race kwamen, en een uitvalbeurt in Japan maakte een einde aan de hoop op een vijfde titel, waarbij Hamilton in plaats daarvan de vierde opeenvolgende overwinning pakte.

Het kampioenschap van 2018 werd de 'fight for five' genoemd, aangezien zowel Vettel als Hamilton op jacht waren naar hun vijfde wereldkampioenschapstitel. Het zag er al vroeg goed uit voor Ferrari, met Vettel die twee overwinningen behaalde in de eerste twee races, maar een reeks fouten gedurende het seizoen zorgde ervoor dat Hamilton op poleposition eindigde. Het was de Brit die zijn ongrijpbare vijfde titel uiteindelijk zou veiligstellen.

De laatste jaren voor Vettel bij Ferrari

Voor het seizoen van 2019 besloot Ferrari een coureur uit hun juniorprogramma, de Monegask Charles Leclerc, te bevorderen en van plaats te laten wisselen met Kimi Raikkonen bij Alfa Romeo.

Deze beslissing speelde een rol bij het vertrek van Vettel uit het team waarvan hij had gedroomd lid te worden. Ondanks het vertrouwen van het team in een nieuwe kampioenspoging, bleek het moeilijk om de dominantie van Mercedes aan te vallen. Vettel begon het tempo te verliezen, bijna een seconde achter de pole position en eindigde als derde in de eerste twee races.

Zijn eerste poleposition kwam bij de Canadese Grand Prix, maar Vettel kreeg een tijdstraf van vijf seconden nadat hij over het gras was gereden en Hamilton van de baan had gedwongen. Hoewel hij als eerste over de streep kwam, verloor hij uiteindelijk de overwinning. Tijdens zijn thuisrace in Duitsland kon hij zich niet eens kwalificeren vanwege een auto-probleem en startte hij vanaf de achterkant van de grid. In Monza leidde een botsing met Lance Stroll van Racing Point tot een straf van 10 seconden en viel hij terug naar de 13e plaats.

Vettel behaalde opnieuw een overwinning op zijn favoriete circuit in Singapore, maar een drama volgde toen hij in Brazilië in botsing kwam met Leclerc na een inhaalactie, waardoor beide auto's uitvielen.

Aan het einde van het jaar eindigde Vettel als vijfde in het coureurskampioenschap en werd hij voor de tweede keer in zijn carrière verslagen door een teamgenoot.

Voorafgaand aan het seizoen 2020 kondigde Ferrari aan dat ze Vettels contract niet zouden verlengen, nadat ze Charles Leclerc hadden vastgelegd voor een deal na 2021. De situatie verslechterde toen Ferrari hun motor moest veranderen vanwege beslissingen van de FIA, wat ernstige gevolgen had voor de prestaties van de auto.

Tijdens het door COVID-19 verstoorde seizoen van 2020 worstelden beide Ferrari-coureurs, maar Vettel had zijn meest teleurstellende seizoen in de Formule 1 ooit. Hij eindigde opnieuw achter zijn teamgenoot toen het team naar de zesde plaats zakte in het constructeurskampioenschap, het slechtste resultaat voor Ferrari sinds 1980.

De overstap naar Aston Martin

Halverwege het seizoen van 2020 kondigde Vettel aan dat hij een deal had getekend met het omgedoopte Aston Martin-team om in 2021 voor het team te racen.

Vettel verving Sergio Perez bij het team dat voorheen bekend stond als Racing Point en kwam te racen naast de zoon van eigenaar Lawrence Stroll, Lance Stroll. In het eerste seizoen voor zijn nieuwe werkgever scoorde hij al snel een podium in Azerbeidzjan. Een tweede podium behaalde hij nog bijna in Hongarije, maar na de race werd zijn finish omgezet in een diskwalificatie doordat hij te weinig brandstof aan boord had.

Wat doet Sebastian Vettel nu?

Ook in 2022 deelde Vettel het Formule 1-team van Aston Martin met Stroll. Vettel beleefde een succesvol seizoen, maar het lukte Aston Martin nog niet om de beste van de rest te zijn. Halverwege het seizoen bracht de viervoudig wereldkampioen groot nieuws: na het seizoen van 2022 zet hij een punt achter zijn Formule 1-carrière.

In 2023 zullen we deze geliefde coureur dus niet meer op de F1-grid zien, hoewel hij graag een uitzondering zou maken voor een race op Suzuka als er een beschikbaar stoeltje is. Misschien zien we hem ooit weer terug op de grid, vergelijkbaar met de terugkeer van Fernando Alonso in de Formule 1.