In een verregende Q3 moest Vettel titelrivaal Lewis Hamilton, diens Mercedes-collega Valtteri Bottas én zijn eigen teammaat Kimi Raikkonen laten gaan. Gevolg: de vierde startplaats. Na aanvankelijk goed weg te zijn gekomen moest Vettel waken voor het gevaar van de gele Renault van Carlos Sainz, die evenals hijzelf op softs was gestart. Buitenlangs Raikkonen wist Vettel zich in de tweede knik richting de derde plaats te werken, waarvandaan de alternatieve strategie in werking werd gesteld. Wat was het plan? Vettel moest zo lang als mogelijk doorrijden op de band met de gele wang, om de Mercedessen van Hamilton en Bottas onder druk te zetten. Om een extra dimensie aan het tactische verhaal te geven besloot Ferrari Raikkonen vroeg naar binnen te halen. Mercedes moest direct reageren met Bottas, om in ieder geval de Finse Ferrari-rijder te hebben ‘gecoverd’. Een vroege pitstop bleek achteraf echter niet het beste strategische plan: Raikkonen kwam later in de race terug voor een tweede bandenwissel, Bottas zou alles op het einde van de wedstrijd vergooien wegens versleten rubber. Hamilton wist vrij lang door te rijden op zijn set ultrasofts, om in de 25 ste ronde te pitten voor een setje softs. Aan Vettel, die door de stop van de Brit aan de leiding was komen te liggen, de taak om het gat zo groot mogelijk te maken. Vlak na Hamiltons pitstop bedroeg de voorsprong van Vettel zo’n twaalf seconden, deze groeide in de eerste rondjes daarna richting vijftien seconden.
Waar heeft Ferrari het precies laten liggen? Vettel kwam binnen in de veertigste van zeventig ronden. Zijn laatste stint, op ultrasofts, bedroeg dus een gigantische dertig ronden. Dat is een groot getal, helemaal gezien het feit dat het rubber dat Hamilton na 25 rondjes kwam wisselen, op was. Aan de andere kant: Pierre Gasly kreeg zijn Toro Rosso op de zesde finishplaats na een stint van 33(!) rondjes op ultrasofts af te hebben gewerkt. Het grote probleem van Vettel was de wagen van Bottas, waar hij onverwachts áchter terecht kwam. Vettels voorsprong op de Fin was groot genoeg om de Mercedes te coveren, tot hij in de laatste ronden voor zijn stop ineens in hevig verkeer belandde. Ferrari had direct in moeten grijpen en hem in rondje 38 of 39 moeten laten stoppen, in plaats van rondje veertig. Als Vettel niet achter Bottas had gereden, dan had hij zijn ultrasofts kunnen gebruiken om het gat met Hamilton gaandeweg te verkleinen. Goed, het is koffiedik kijken: we zullen nooit weten of het Vettel was gelukt om naar de Mercedes van Hamilton toe te rijden. Wat we wel weten, is dat Vettel in ieder geval een poging had kunnen doen, was hij eerder binnengekomen (en had de monteur die de linkervoorband moest bevestigen, niet gefaald). Qua bandenmanagement is de Duitser sterk, de racepace die hij op vrijdag liet zien was bijzonder goed te noemen. Hamilton liet na afloop van de race weten ‘bijzonder blij’ te zijn met de manier waarop Bottas de Ferrari van zijn aartsrivaal rondenlang achter zich wist te houden en meende tevens dat Vettel ‘een goede kans’ had gehad om in het spoor van de Mercedes met nummer 44 te geraken. Ferrari wil zó graag die wereldtitels naar Maranello brengen, maar dan moeten ze hun kansen wel benutten.
Meest gelezen
