Toen Honda eind 2017 McLaren als motorpartner verliet, begon het aan een nieuw avontuur in de Formule 1. Met McLaren kwam het immers nooit verder dan een vijfde plaats voor Fernando Alonso. De Japanners startten de samenwerking met Red Bull, dat er voor koos Toro Rosso als veredeld testlaboratorium in te zetten. Pierre Gasly en Brendon Hartley kregen in 2018 regelmatig gridstraffen te verwerken, omdat de ontwikkeling van de Honda-motor de grootste prioriteit genoot. Red Bull Racing bevond zich zodoende in een luxepositie. Toro Rosso werd opgeofferd, terwijl de hoofdmacht van de energiedrankjesfabrikant met de Renault-motor de aansluiting met Ferrari en Mercedes kon blijven zoeken. Als Honda zou presteren, was het een serieuze optie voor 2019, zo niet, dan kon Red Bull zonder pardon bedanken. Het is dan ook in 2018 dat de basis is gelegd voor de successen van dit jaar. Honda maakte weliswaar kleine stappen op zowel het gebied van betrouwbaarheid als performance, maar het pakte wel door. Het was genoeg voor Red Bull om de handtekening te zetten onder een Oostenrijks-Japanse alliantie, al zal ook het uitblijven van progressie van Renault aan dat besluit hebben bijgedragen.
Het was aan Max Verstappen om voor het eerst de Honda-motor het circuit rond te jagen achterin de Red Bull RB15. Vanaf de die eerste meters toonde de Honda-motor zich betrouwbaar, een trend die het hele jaar doorgetrokken zou worden. Honda bleef daarvoor wat aan de veilige kant opereren, wat vanuit hen ook te begrijpen was. Na alle McLaren-ellende kon het prima eens zonder een lange lijst aan motorfalen. Hoewel de nadruk dus lag op de betrouwbaarheid, verloor men de performance niet uit het oog. De motor moest en zou sneller worden. In de ambities naar meer zette Honda zelfs even iets te hoog in, aangezien het in Melbourne aan de start wilde verschijnen met de Spec 2-motor die uiteindelijk pas in Azerbeidzjan op het Formule 1-toneel verscheen. Met die bewuste upgrade lag Honda echter wel voorop in het introduceren van nieuwe krachtbronnen. Ferrari, Mercedes en McLaren volgde pas later dat voorbeeld. Wat echter als een luxe voor Honda klinkt, heeft ook te maken gehad met het feit dat de Honda-motoren nog niet zo lang mee zouden gaan en ze na maximaal vier races aan het einde van hun levensduur zaten.
Hoe dan ook, een vroege upgrade maakte de weg vrij voor meerdere upgrades gedurende het seizoen, met uiteindelijk ook een gridstraf tot gevolg. Niet erg, en bovendien van tevoren ingecalculeerd. De laatste specificatie Honda-krachtbron werd kort na de zomer geïntroduceerd, waarna er met het oog op de thuisrace van Honda, de Grand Prix van Japan nog een keer een beroep werd gedaan op een hagelnieuwe Spec 4-motor. Na afloop van het seizoen was het Honda's technisch directeur Toyoharu Tanabe die zei dat elke upgrade een steeds grotere impact had en dat elke upgrade dus een toename van betrouwbaarheid en performance met zich meebracht. Het is die exponentiële groei die zich door moet trekken in 2020 wil Red Bull-Honda met Max Verstappen als goalgetter een gooi willen doen naar de wereldtitel. In 21 Grands Prix tijd veranderde de Honda-motor van een vraagteken in een krachtbron die de concurrentie voorzichtig de nodige angst begint in te boezemen. De vele duizenden uren ergens op een testbank in Japan beginnen zich uit te betalen. De verschillen met Ferrari en Mercedes worden kleiner en de eerste polepositions zijn inmiddels in de pocket. Honda wint weer, iets wat het vier jaar geleden nooit had kunnen bevroeden. Maar tijd om daar lang bij stil te staan is er niet, want winnen alleen is nu al niet meer genoeg. Luister hieronder naar de laatste F1-podcast van RacingNews365 van dit seizoen, waarin uitgebreid wordt teruggeblikt op het afgelopen seizoen door autocoureurs Tim en Tom Coronel, Formule 1-journalist Ruud Dimmers en gastheer Jeroen van Inkel.
Meest gelezen
