IndyCar-aeroscreen: foeilelijk, maar effectiever dan de Formule 1-halo

Er wordt weleens geroepen dat over smaak niet valt te twisten en te oordelen aan het aantal mensen dat het nieuwe aeroscreen uit de IndyCar mooi vindt, zou je die stelling gelijk moeten geven. Maar looks zijn in de klasse waar gevaar nog meer op de loer ligt dan in de Formule 1 ondergeschikt aan veiligheid. En veilig is het systeem. In theorie biedt het scherm meer bescherming dan de halo die we kennen uit de Formule 1. Zo is de halo ontworpen om een verticale druk van twaalf ton te weerstaan, terwijl het aeroscreen daar 17 ton tegenover stelt. Waar de halo een freak-accident door het open karakter niet uitsluit, kan het aeroscreen impacts van objecten van één kilo tot 350 kilometer per uur weerstaan. Natuurlijk waren er de nodige bedenkingen van mensen over het systeem, met name met betrekking tot het zicht en de oplopende temperatuur in de auto, maar inmiddels heeft men overal een oplossing voor gevonden. Aan binnenkant van het scherm is een anit-reflectie-film aangebracht en tijdens pitstops kunnen aan de buitenzijde tear-offs worden verwijderd (net zoals bij helmvizieren). Kleine ventilatieschachtjes onder de bevestiging van het scherm zorgen voor verkoeling tijdens hete races, terwijl een heater moet voorkomen dat het scherm aanslaat in vochtige omstandigheden. Het aeroscreen dat eruitziet als een enorme unit moest haast wel grote aerodynamische gevolgen hebben, zo werd er gevreesd, maar ook dat blijkt mee te vallen. Dat laat zich verklaren dat het merendeel van de downforce van een moderne IndyCar onder de auto wordt gegenereerd. Sterker nog, het aeroscreen zorgt voor toename van de stijfheid van het chassis van zo'n tien procent. Nee, mooi is het niet, maar daar zit men in Amerika niet over in. Zeker bij het ovalracen, waar een ongeluk in nog een veel kleiner hoekje zit, is elk beetje extra bescherming wenselijk. En de coureurs zelf? Een deel ervan zweert nu al bij het door Red Bull Technologies ontwikkelde systeem.