Hoe McLaren zich 'ineens' kon meten met Verstappen en Red Bull

De krantenkoppen van de autosportwereld waren na de Grand Prix van Groot-Brittannië gevuld met lofzang over McLaren en haar chrome-uitvoering van de MCL60. Het upgradepakket in Silverstone deed haar werk. Eigenlijk een race daarvoor al, in Oostenrijk, introduceerde McLaren een groot upgradepakket met als focus de sidepods.

Het pakket werd in Silverstone aangevuld met een nieuwe voorvleugel, die de outwash verbeterde met een wat meer gebogen profiel van de vleugels. Gedurende het weekend werd duidelijk dat het aerodynamische concept van McLaren (meer uitgeholde sidepods en een breed kanaal aan de onderkant, vergelijkbaar met de Aston Martin-wagen) niet alleen heeft gezorgd voor meer downforce. Nee, ook de dynamiek van de auto is in positieve zin veranderd.

Lando Norris probeerde na afloop van de race, waarin hij tweede werd achter Max Verstappen, zijn enthousiasme over het upgradepakket nog wat te verbergen. Hij gaf toe dat hij verrast was over de prestaties van de auto, maar schreef dat toe aan de karakteristieken van Silverstone en niet aan een grote stap voorwaarts.

De gegevens wijzen er echter op dat het team is losgekomen van de negatieve technische spiraal, waarbij het op conceptueel niveau en op ontwikkelingsniveau lang niet duidelijk was in welke richting ze moesten gaan.

Stella's stille revolutie

De meeste eer voor de nieuwe technische koers, die veel duidelijker is en heldere doelstellingen heeft voor de korte, middellange en lange termijn, moet worden gegeven aan de nieuwe teambaas Andrea Stella.

De Italiaanse ingenieur, die al sinds de komst van Fernando Alonso in 2015 in Woking werkt, is in de hiërarchie omhoog geklommen waardoor hij een heel duidelijk beeld heeft van de technische structuur en nog belangrijker: de sterke en zwakke punten. Hij weet waar het nodig was om in te grijpen, te beginnen met cruciale technische hulpmiddelen, zoals de windtunnel. De nieuwe tunnel is al gebruikt tijdens de afgelopen raceweekenden.

Hierdoor heeft McLaren - dankzij een geleidelijke vernieuwing van haar technische middelen in de loop der tijd - de ingenieurs in staat gesteld om nieuwe concepten te implementeren en, minstens zo belangrijk, het maximale potentieel uit het huidige concept te halen.

De MCL60 blijft nog wel een 'problematische' auto als het gaat om de voorspelbaarheid in de bochten en blijft erg gevoelig voor verschillende lay-outs van circuits en grip op het asfalt.

Maar door het logische plan met de upgrades kon het team, in ieder geval op Silverstone, de negatieve effecten wegwerken. De evolutie is echter nog niet voltooid en er zijn nog verbeterpunten. De evolutie van de McLaren-wagen zal de komende races nog doorgaan, totdat het team een solide basis heeft gevonden voor de auto van 2024.

Er zijn nog veel stappen te zetten en niet alles zal in lineaire trend volgen, maar het moge duidelijk zijn dat Stella een heldere visie heeft voor zijn team: Het team op de middellange termijn weer terug te laten keren naar een leidende rol vooraan in het veld, zoals verwacht wordt van een team dat de naam McLaren draagt.

Vergelijking tussen het begin van het seizoen en Silverstone

Een vergelijking van de zijaanzichten van de auto laat zien op welke gebieden McLaren de MCL60 heeft aangepast.

Het is duidelijk dat de aanpassingen aan de vloer, ter hoogte van de onderste luchtkanalen en de buitenste randen, verticaal verlengd zijn.

De sidepods worden gekenmerkt door een verhoogd onderprofiel om het onderste kanaal tussen de sidepod zelf en de vloer te vergroten. Het bovenste profiel van de sidepods is ook anders en nu meer in lijn met de aflopende vorm van de Aston Martin-bolide.

Dit heeft als voordeel dat de druk van de luchtstroom naar de achterkant van de auto wordt verhoogd.

Subtiele veranderingen aan de vloer

De grote verticale sleuven zijn verdwenen en in plaats daarvan zijn een soort 'kieuwen' geïntroduceerd bij de behuizing. Onder de vloer zijn ook wat openingen aangebracht, met als functie het tegengaan van porpoising.