Vandaag in 2005: Super Aguri krijgt groen licht voor Formule 1-deelname

In de jaren '00 kwamen er een hoop nieuwe namen in de Formule 1 aanwaaien. Van de teams die in dat decennium haar debuut maakten, zijn enkel Red Bull Racing, Toro Rosso en Force India nog steeds vertegenwoordigd in de koningsklasse. Meer dan eens werd een bestaande stal overgenomen en omgedoopt in een nieuw team (zo ook bij de bovenstaande drie, deze waren in feite alle drie 'doorstarts'). Een enkeling probeerde het vanaf nul. Onder hen het team van de geliefde Japanner, voormalig Formule 1-coureur en enkelvoudig podiumklant Aguri Suzuki.

Aguri Suzuki start in de jaren '80 en '90 in 64 Grands Prix, en haalt precies vijfmaal punten Na zijn loopbaan als coureur probeert Suzuki het aan de andere kant van de pitmuur. De Japanner richt een team in zijn thuisland op, waarmee hij succesvol deelneemt aan nationale kampioenschappen. Ook overzees laat Suzuki zich zien. In een poging om landgenoot Kosuke Matsuura voet aan wal te laten zetten in de Verenigde Staten wordt er een belang genomen in het Mexicaanse Fernández Racing, wat op dat moment actief is in de IndyCars. Onder de noemer Super Aguri Fernández Racing mag Matsuura het proberen in de States . Een doorslaand succes levert dat niet op, maar de naam is in ieder geval gevestigd. De volgende stap is duidelijk: Suzuki zou zijn naam ook graag in de Formule 1 actief zien. De Japanner heeft één groot ijzer in het vuur in de persoon van Takuma Sato. Taku-san is op dat moment de enig overgebleven Japanner in de Formule 1, nadat het land van de rijzende zon met Ukyo Katayama, Taki Inoue, Hideki Noda, Toshio Suzuki, Naoki Hattori, Shinji Nakano, Toranosuke Takagi en niet in de laatste plaats Aguri zelf in de jaren '90 een heuse stortvloed aan gelukszoekers de koningsklasse heeft zien betreden. Waar Sato in 2004 een zeer degelijk seizoen aflevert achter het stuur van de ijzersterke BAR-Honda, daar loopt het in 2005 voor geen meter. Honda is van plan BAR aan het einde van het seizoen over te nemen, maar de in onkunde uitblinkende Sato is geen onderdeel van hun toekomstdroom. Sato's teammaat Jenson Button moet met behulp van de van Ferrari overgekomen Rubens Barrichello de kar gaan trekken. In Japan heerst er ongeloof: hun grote talent, hoop in bange dagen Takuma Sato zal toch niet zijn stoeltje verliezen?!

Sato in actie voor BAR-Honda tijdens de GP van San Marino in 2005 Suzuki moet uitkomst bieden. De Japanner is druk bezig om een Formule 1-deal van de grond te krijgen en aangezien Sato de wacht wordt aangezegd bij BAR/Honda, is Taku-san de ideale eerste rijder van zijn team. Vanuit Japan wordt er ontzettend veel druk gelegd op Honda: de Japanse autosportfans eisen het lijfsbehoud van hun publiekslieveling Sato, iets wat mogelijk gemaakt kan worden door de entree van Super Aguri. Het project loopt tegen meerdere hindernissen aan, maar krijgt op een gegeven moment toch de zegen van Honda. De deal is duidelijk: Suzuki moet in het eerste jaar zelf voor wagens zorgen, waarop Honda de stal in het tweede seizoen zal voorzien van één jaar oude bolides. Aguri-san tikt twee Arrows' uit het jaar 2002 (serieus!) op de kop, die hij laat ombouwen tot ze aan het in 2006 geldende reglement voldoen. Op 21 december 2005, na enig oponthoud omdat Suzuki in eerste instantie het startgeld van bijna vijftig miljoen dollar niet op kan hoesten, wordt de entry van Super Aguri officieus goedgekeurd. Alle teams zijn namelijk akkoord gegaan met de deelname van de Japanse stal. Zoals Ligier in het verleden er vaak voor koos om volledig Frans te zijn, om pas in de jaren '90 te zwichten voor de zakken geld die rijders met een andere nationaliteit meebrachten, wil Super Aguri de Japanse vlag verdedigen. De wagen wordt niet geheel onverwacht in het wit-rood van het Aziatische land gespoten, naast Sato moet een tweede Japanner aanschuiven.

Pas in 2007 begint het te lopen bij Super Aguri, dat gebruik maakt van een Honda uit 2006 De compleet onbekwame Yuji Ide wordt aangesteld als tweede coureur en dat blijkt een mispeer van jewelste. De op dat moment al 31-jarige weet zichzelf prima wegwijs te maken in de Nippon , zoals de Japanners hun land zelf noemen, maar daarbuiten werkt het voor geen meter. Als Ide in zijn vierde Formule 1-start de Nederlander Christijan Albers dankzij een ferme tik een aantal keren over de kop laat rollen, is de koek alweer op: de FIA neemt Ide's startbewijs in. Super Aguri hobbelt - eigenlijk zoals verwacht - radeloos achter de feiten aan in een wagen die op dat moment al meer dan vier jaar oud is. Sato kan vrij weinig uitrichten met de SA05 en diens opvolger, de SA06. Het moet gezegd worden dat de eerste bolide die Super Aguri zelf bouwt - met enige hulp van Honda en op de fundering van de Arrows - niet ontzettend verkeerd is, maar een wonderwapen is het zeker niet. Franck Montagny en Sakon Yamamoto volgen Ide op, de eerste omdat er niemand voorhanden is en de tweede omdat hij een zeer goed gevulde portemonnee in de achterzak heeft. In het tweede seizoen weet Super Aguri het stigma 'lelijk eendje' van zich af te schudden. Zoals beloofd krijgt de stal van Suzuki beschikking over oude Honda-bolides, waarmee Sato en zijn door Honda opgedrongen nieuwe teammaat Anthony Davidson gelijk een stuk beter voor de dag komen. Waar de Super Aguri's in 2006 vrijwel altijd met de rode lantaarn rondzeulen, daar kwalificeren Sato en Davidson zich voor de Australische GP van 2007 zowaar als tiende en elfde. Gedurende het seizoen weet Sato vier puntjes te scoren (slechts de top acht krijgt punten) en in Canada haalt hij op dat moment regend wereldkampioen Fernando Alonso met een briljante manoeuvre tegen het einde van de race buitenom in.

Davidson mag het in 2008 gedurende vier Grands Prix proberen, maar dan is het geld op Het sprookje van Suzuki gaat als een nachtkaars uit. In 2007 wordt, ondanks het goede materiaal, pijnlijk duidelijk dat de Formule 1 een miljoenensport is en dat een persoon alleen miljonair kan worden dankzij de Formule 1, als diegene erin stapt als miljardair. Suzuki heeft te kampen met een ernstig tekort aan centen en Honda, dat in 2007 een verschrikkelijk slecht jaar doormaakt, is niet van zins om Super Aguri verder te helpen. Het heeft de handen vol aan haar eigen tekortkomingen en schaamt zich een ongeluk dat de Japanse satellietstal geregeld voor haar eigen bolides op de startopstelling verschijnt. In 2008 begint Suzuki met de SA08, in feite een doorontwikkeling van de Honda van 2006, aan het seizoen. Vanwege het geldtekort is er amper onderzoek gedaan en zodoende kukelt Super Aguri weer terug naar de plekken waarop ze in 2006 ook al te bewonderen waren - achteraan. Sato en Davidson krijgen vier Grands Prix de kans om voor spek en bonen mee te doen, alvorens Honda de stekker uit het project trekt. Een half jaar later zou het fabrieksteam zelf ook ophouden te bestaan. Aguri Suzuki is anno 2018 nog altijd zeer betrokken in de autosportwereld. De banden met Honda zijn nog altijd hecht te noemen en de inmiddels 58-jarige Japanner is tegenwoordig betrokken bij de carrières van jonge landgenoten. Zo adviseerde Suzuki onder meer Formule 2-coureur Nobuharu Matsushita.