Deze titelgevechten à la Verstappen vs. Hamilton mondden uit in oorlog

De afgelopen decennia zagen we regelmatig prachtige seizoenen met heerlijke gevechten om de titel. Niet altijd liepen deze gevechten even goed af. Meer dan eens langen de hoofdrolspelers in de titelstrijd met elkaar overhoop. Zowel op als naast de baan.

Lewis Hamilton en Nico Rosberg (2013 - 2016)

Lewis Hamilton en Nico Rosberg waren in hun kartjaren goede vrienden, maar toen de twee in 2013 teamgenoten werden bij Mercedes, was de vriendschap snel voorbij. De Brit was al eenmalig kampioen, terwijl Rosberg net drie seizoenen zijn best had gedaan om Mercedes op te bouwen. Een recept voor spanningen. In 2013 streden ze al op het scherpst van de snede, maar in 2014, toen het nieuwe hybride tijdperk zijn intrede deed, ging het van kwaad tot erger. Jarenlang was Mercedes de dominante factor en streden Lewis Hamilton en Nico Rosberg week in, week uit met elkaar om de overwinning. Het begon al heel vroeg dat seizoen, toen de twee een legendarische race reden in Bahrein. Daarna ging het snel bergafwaarts. In Monaco parkeerde Rosberg à la Schumacher zijn wagen tijdens de kwalificatie, waardoor hij de poleposition veroverde ten koste van Hamilton, die zijn ronde af moest breken. Het eerste echte contact kwam in Spa, waar Rosberg met zijn voorvleugel voor een lekke Hamilton-band zorgde. Aan het einde van hun eerste seizoen als titelkandidaten kon het Mercedes-duo elkaar nauwelijks meer aankijken. Ook zorgde het intern voor een tweestrijd tussen het personeel dat werkte aan de wagen van Hamilton en personeel aan de andere kant van de garage. In 2015 leken de twee een goede balans te hebben gevonden, maar in 2016 was Rosberg weer vastberaden om de titel te winnen. Wederom ging het mis, met als dieptepunt de befaamde crash in Spanje, waarna Max Verstappen er met de zege vandoor ging. In Oostenrijk ging het ook mis in de laatste ronde, toen Hamilton Rosberg in probeerde te halen, maar de Duitser weigerde in te sturen voor een bocht. Uiteindelijk wist Rosberg de titel in 2016 te winnen, waarna hij meteen zijn racehelm aan de wilgen hing. De jaren daarna heeft hij het regelmatig over de enorme psychologische inspanningen die het vergde om Hamilton te verslaan.

Nelson Piquet en Nigel Mansell (1986 en 1987)

Het waren twee van de meest eigenwijze coureurs van hun generatie, Nelson Piquet en Nigel Mansell. Toen ze in 1986 samen bij Williams teamgenoten werden, bekoelde hun relatie zeer snel. De Braziliaan, wereldkampioen in 1983, dacht dat hij de leider van het team zou worden, maar in de praktijk was dat niet het geval. Nadat hij wat opmerkingen maakte over de vrouw van Mansell, was de relatie snel verzuurd. Tijdens een heerlijk gevecht op de baan in Groot-Brittannië weigerde de Piquet op het podium de hand van Mansell te schudden. Uiteindelijk ging geen van beiden er vandoor met de titel, want Alain Prost had geprofiteerd van de heisa en was hen voorbij gestoken in het klassement. Een seizoen later was Williams weer zeer snel, maar weer lagen de twee coureurs regelmatig met elkaar overhoop. Dit jaar was het echter wel goed genoeg voor de wereldtitel, want Piquet ging daar mee heen.

Damon Hill en Michael Schumacher (1994 en 1995)

Na de tragische dood van Ayrton Senna was het Damon Hill die namens Williams de titelstrijd aan ging met Michael Schumacher. Tijdens een heetgebakerd weekend op Silverstone ontvlamde de rivaliteit dat jaar. Schumacher haalde Hill opzettelijk in tijdens de opwarmronde en herhaalde dat tijdens de tweede opwarmronde (de start werd de eerste keer afgebroken). Het leidde tot een diskwalificatie voor Schumacher. Later dat seizoen, tijdens de laatste race van het jaar, vochten de twee om de titel. Na een fout aan het begin van de race had Schumacher een beschadigde wagen en naderde Hill snel. Op het moment dat hij bijna werd ingehaald, stuurde hij in op de Williams-coureur, waarna de twee samen uitvielen. Het resultaat: Schumacher was kampioen. Zie de beelden hieronder. Een jaar later was Schumacher dominant op weg naar de wereldtitel, maar kwamen de twee elkaar wel tegen, wederom op Silverstone. Hill zette een nogal optimistische inhaalpoging in, waarmee hij beide coureurs uitschakelde. Een jaar later was het Hill die er met de titel vandoor ging, terwijl Schumacher met een minder competitieve Ferrari achter hem rondreed.

1235286727620780032

Verso l' #AusGP Edizione 1994. Sulla pista di Adelaide va in scena l'atto conclusivo della stagione. Michael #Schumacher si laurea campione del mondo per la prima volta in carriera, non senza polemiche dopo il contatto in gara con Damon Hill che costringe entrambi al ritiro. pic.twitter.com/MVPPHiTJJw — Piero Ladisa (@PieroLadisa) March 4, 2020

Mark Webber en Sebastian Vettel (2010 - 2013)

In 2009 werkte Sebastian Vettel tijdens zijn eerste Formule 1-seizoen voor Red Bull goed samen met Mark Webber, maar toen de twee in 2010 beiden voor de titel gingen, had de Australiër de grootste moeite om Seb bij te houden. Ondanks dat won hij in Spanje en Monaco twee achtereenvolgende races, alvorens het in Turkije fout ging. Beide coureurs, met Webber op P1 en Vettel op P2, moesten van hun team brandstof sparen, maar Vettel had meer brandstof over, dus opende hij de jacht op Webber. Op het lange rechte stuk achteraan het circuit zette hij een inhaalpoging in, maar stuurde te snel weer terug in op de Red Bull-bolide van de Australiër. De twee crashten en Vettel zag zijn race ten einde komen, terwijl Webber nog derde werd. Het was de eerste keer dat de twee met elkaar in de clinch lagen, maar zeker niet de laatste. Vettel won de titels in 2010, '11 en '12, en in 2013 ging het opnieuw mis tussen de twee. In Maleisië lagen ze samen eerste en tweede, met Vettel in de achtervolging. Ze kregen de teamorder 'Multi 21', wat inhield dat ze beiden positie moesten behouden. De Duitser had echter maling aan de boodschap van de teamleiding in ging op jacht naar de zege. Hij maakte Webber het leven zuur en vol agressie pakte hij de leiding en later de zege. Na de race was de spanning te snijden en was Webber ziedend. Het zou niet meer goed komen tussen de twee Red Bull-coureurs. Vettel haalde later dat jaar zijn vierde titel, terwijl Webber een punt achter zijn carrière zette. Tegenwoordig kunnen de twee weer goed met elkaar door een deur.

Ayrton Senna en Alain Prost (1988 - 1990)

Het is natuurlijk het meest fameuze voorbeeld van titelgevechten die uit de hand lopen en dit jaar is de strijd tussen Verstappen en Hamilton regelmatig met deze strijd vergeleken. Senna en Prost, twee van de beste coureurs ooit, vochten door de jaren heen een heerlijk duel uit, waarbij het regelmatig fout ging. In 1988 werden de twee coureurs naast elkaar gezet bij McLaren. Senna werd gezien als een van de meest agressieve coureurs op de grid, terwijl Prost de rust zelve was. Bovendien had Prost zich al bewezen, terwijl Senna zich nog wilde bewijzen. Een recept voor drama, dat in 1988 nog niet naar voren kwam. Senna werd wereldkampioen, vooral omdat hij intern het meest geliefd was en op zaterdag vaak de betere was in de kwalificatie. Samen wonnen ze 15 van de 16 races dat jaar. In 1989 werd het grimmiger toen de twee botsten. In San Marino ging Prost aan de leiding bij het ingaan van de eerste bocht, waarna er volgens de interne afspraken niet meer gevochten zou worden om de overwinning. Toch haalde Senna zijn teamgenoot in en won hij de race, waarna de relatie ernstig bekoelde. Tijdens de allesbeslissende laatste race in Suzuka zagen we de befaamde crash toen Senna een inhaalactie inzette bij het ingaan van de chicane aan het einde van de ronde. Prost gooide de deur dicht en beiden leken klaar te zijn, waardoor de Fransman kampioen zou worden. Senna werd echter op gang geholpen en werd na reparaties toch nog derde. Hij werd echter gediskwalificeerd, waardoor hij geen kampioen werd. Een jaar later, na wederom zo'n spannend seizoen, werd de titelstrijd opnieuw beslist in Suzuka. Senna reed nog steeds voor McLaren, terwijl Prost de winter daarvoor de overstap had gemaakt naar Ferrari. De Braziliaan stond voor in de strijd om de titel, dus een uitvalbeurt van Prost zou hem de titel opleveren. Senna veroverde de pole, maar het irriteerde hem dat de eerste startplek op de vuile lijn lag. Zijn protest kreeg geen gehoor en op zondag verloor hij meteen bij het doven van de lichten zijn leidende positie. Hij besloot zijn voet op het gas te houden en dook bij het ingaan van de snelle eerste knik aan de binnenkant bij Prost. Samen eindigden ze in het grind, waardoor Senna de titel won in het proces.